درباره دوشاخ بودن رحم چیزی شنیده اید؟ دوشاخ بودن رحم، اختلالی در تکامل این عضو است. در مبتلایان به این اختلال قسمت تحتانی رحم طبیعی و قسمت فوقانی آن غیرطبیعی است. حین تکامل جنین، دو شاخ رحم باید به هم متصل شوند و تنه اصلی رحم را ایجاد کنند. با توجه به نوع اختلال در به هم چسبیدن شاخ‌های رحم در دوران جنینی، اشکال متفاوتی از این اختلال به وجود می‌آید. در مواردی که فقط قسمتی از شاخ‌ها به هم نچسبیده است (مثلا نصف فوقانی)، به آن «رحم دوشاخ نسبی» و در مواردی هم که دوشاخ کاملا به‌هم نچسبیده‌اند، به آن «رحم دوشاخ کامل» می‌گویند. حدود یک‌دهم تا نیم درصد زنان به این بیماری مبتلا هستند. این بیماری بیشتر بدون علامت است و هنگام بارداری و زایمان تشخیص داده می‌شود. معمولا در اولین سونوگرافی دوران بارداری، بیماری رحم دوشاخ تشخیص داده می‌شود. شایع‌ترین تظاهر بالینی آن سقط اوایل بارداری است و از دیگر علایم این بیماری، می‌توان به پریودهای نامنظم یا سنگین، درد در ناحیه شکم و هنگام تخمک‌گذاری اشاره کرد. رحم دوشاخ اثرات سوئی بر باروری دارد و بیماران مبتلا باید تحت‌نظر متخصص باشند. به‌طور کلی بارداری در این بیماران جزو بارداری‌های پرخطر است. سقط‌های مکرر، زایمان زودرس (حدود ۲۵-۱۵ درصد) و قرار گرفتن غیرطبیعی جنین در رحم از آثار سوء آن بر باروری است. اغلب زنانی که دچار این مشکل هستند، نگرانند که مبادا وجود چنین عارضه‌ای باعث نازایی آنها شود؟ باید گفت عوامل متعددی در بروز نازایی نقش دارند. گرچه بیشتر ناهنجاری‌های رحمی مثل رحم دوشاخ یا رحم تک‌شاخ و رحمی که سپتوم دارد، باعث سقط می‌شود اما جزو مواردی هستند که گاهی باعث نازایی می‌شوند.
