آنچه درباره فيبروم رحمي بايد بدانيد فيبروم رحمي که نوعي رشد غيرسرطاني سلو‌ل‌هاي رحم است، به طور معمول در سال‌هاي باروري ظاهر مي‌شود. بروز فيبروم رحمي خطر ابتلا به سرطان رحمي را افزايش نمي‌دهد و تقريبا هيچ‌وقت هم تبديل به سرطان نمي‌شود. از هر چهار زن، سه زن مبتلا به فيبروم رحمي هستند که بيشتر آنها هم از آن بي‌خبرند چون اغلب علايم خاصي ندارد و ممکن است از سوي پزشک و به طور اتفاقي تشخيص داده شود. به طور کلي فيبروم رحمي مشکل خاصي به وجود نمي‌آورد و در بيشتر موارد احتياجي هم به درمان ندارد. البته اگر بيمار احساس ناراحتي کند، مي‌توان آن را مورد درمان قرار داد و يا با جراحي کوچک‌تر کرد يا از بين برد. فقط در برخي موارد نادر است که فيبروم رحمي با درد شديد و ناگهاني همراه است و نياز به درمان فوري دارد. علل و عوامل ايجاد فيبروم دليل قطعي بروز فيبروم رحمي مشخص نيست اما محققان به عوامل زير براي ايجاد فيبروم رحمي اشاره مي‌کنند: • دلايل ژنتيک • هورمون: گفته مي‌شود ترشح هورمون‌هاي استروژن و پروژسترون که رحم زن را براي حاملگي آماده مي‌کند ممکن است موجب رشد فيبروم هم بشود. • عوامل شيميايي ديگر: بعضي از مواد که به نگهداري بافت‌هاي بدن کمک مي‌کنند، ممکن است سبب رشد فيبروم شوند. • سن باروري • وراثت: اگر مادر يا خواهر فرد به فيبروم رحمي مبتلا باشد، احتمال ابتلاي وي هم بيشتر مي‌شود. • نژاد: تحقيقات نشان داده است که زنان سياه پوست بيشتر با خطر فيبروم مواجه هستند تا زنان نژادهاي ديگر. همچنين اين دسته از زنان بيشتر در سنين پايين‌تر دچار فيبروم رحمي مي‌شوند. رابطه فيبروم با حاملگي فيبروم رحمي اغلب با حاملگي ارتباطي پيدا نمي‌کند اما ممکن است در مواردي با نازايي افراد ارتباط داشته باشد. تحقيقات همچنين نشان مي‌دهد که احتمال اينکه زنان مبتلا به فيبروم رحمي زايمان زودرس و مشکلاتي از اين قبيل داشته باشند، بيشتر است. درمان داروهايي که براي فيبروم رحمي مورد استفاده قرار مي‌گيرند، در واقع هورمون‌هايي را که چرخه قاعدگي را تنظيم مي‌کنند مورد هدف قرار مي‌دهند و علايمي مانند خون‌ريزي شديد قاعدگي را از بين مي‌برند اما خود فيبروم را از بين نمي‌برند گرچه ممکن است تا حدي آن را کوچک کنند. يک دسته از داروهايي که در درمان فيبروم مورد استفاده قرار مي‌گيرند، عبارتند از لوپران و سينارل که ميزان استروژن و پروژسترون را کاهش مي‌دهند و در نتيجه مصرف آنها، قاعدگي متوقف مي‌شود و در نهايت فيبروم هم کوچک مي‌شود. دانازول هم نوعي داروي ديگر است که ميزان آندروژن يا همان هورمون موسوم به هورمون مردانه را افزايش مي‌دهد و در نتيجه علايم و عوارض فيبروم تخفيف پيدا مي‌کند. اين دارو ضمن کوچک کردن فيبروم ممکن است در عين حال عوارضي هم مانند اضافه وزن، احساس افسردگي، هيجان و اضطراب، آکنه (کک و مک)، سردرد، رشد موي زايد و کلفت شدن صدا داشته باشد که بعضي از خانم‌ها را از مصرف آن بازمي‌دارد. قرص‌هاي ضدحاملگي يا پروژستين‌ها هم خون‌ريزي قاعدگي را مهار مي‌کنند اما اندازه فيبروم را کوچک‌تر نمي‌کنند. انواع داروهاي غيرهورموني هم هستند که خون‌ريزي‌هاي واژني غيرمرتبط به فيبروم را مهار مي‌کنند اما درباره خون‌ريزي‌هاي فيبرومي تاثيري ندارند. در صورت بروز هر کدام از موارد زير بايد به پزشک مراجعه کرد: • بروز درد طولاني در لگن • قاعدگي‌هاي بسيار دردناک • خون‌ريزي و ديدن لکه در فاصله دو قاعدگي • درد هنگام مقاربت • مشکل در دفع ادرار • درد و خون‌ريزي شديد و ناگهاني. علايم فيبروم: • خون‌ريزي شديد قاعدگي • قاعدگي‌هاي طولاني و خون‌ريزي مابين دو قاعدگي • احساس درد و فشار • نداشتن کنترل روي دفع ادرار و يا تکرر ادرار • يبوست • درد در ناحيه پشت و يا پاها • فيبروم خارج از رحم سبب به وجود آمدن مشکلات مربوط به دفع ادرار مي‌شود. فيبرومي که در پشت رحم به وجود مي‌آيد ممکن است يبوست ايجاد کند و فيبروم روي اعصاب ستون فقرات هم موجب درد در ناحيه پشت مي‌شود.
