پرواز مرگ با قرص شادی دو تا گیلاس دور گوش‌هاش انداخت و روی تاب نشست. پاهاش رو خم و راست كرد و تكانی به تاب داد. از توی ساختمان صدای موزیك می اومد. سعی كرد حركت تاب با ضرب آهنگ موزیك هماهنگ باشه. بعضی ها دوست دارن توی تاریكی با دوستشون برقصن، اما اون دوست داشت تو دل شب تنها باشه. دفعه اول كه اِكس زد، خودش رو از همه سر می دید. به همین خاطر تا صبح رقصید. حالا دلش می خواست تنها باشه. یكی صداش می زد. دوست بود، دوستی كه آورده بودش اینجا... ـ امشب بیا بریم پارتی، سرحال می شی. جوابی نداد. سرحال بود. «مهتاب، چه قشنگی!» ماه اون بالا بود. صورتش گرد و سفید. قرصی كه خورده بود هم همین طور. قول داده بود كه از همیشه شادتر باشه. مهتاب قشنگ بود. تاب كه بالا می رفت، دستش رو دراز می كرد طرف ماه. «همیشه برام بخند، مهتاب!» اتوبان رو برای اون دو تا خلوت كرده بودن. عروس و داماد با هم می رفتن خونه. همه ماشین‌ها رو جا گذاشته بودن. مهتاب خندید. تاب اوج می گرفت و بعد پایین می رفت. باد افتاد توی تور سفیدش. تندتر، باز هم تندتر. «زندگی مال ما دوتاس.» دستش رو دراز كرد به طرف ماه. «مهتاب...» یه ماشین بزرگ وسط اتوبان بود. به ماه نگاه كرد. صدای ترمز گرفتن ماشین توی گوش‌هاش پیچید... تاب كه ترمز نداشت. ماه چقدر نزدیك بود! تور سفیدش خونی شد. باید صورت ماه رو پاك می كرد. موهاش رو زد كنار. تمام صورتش خونی بود. مهتاب رو نگاه می كرد. «همیشه با هم، روز خوش و شب تار.» نوك انگشت‌هاش به ماه خورد. خون به صورت ماه پاشیده. تاب رو تندتر كرد. یكی به طرف تاب می‌آد. شاید می خوان ماه رو ازش بگیرن. دست‌هاش رو از هم باز كرد. تاب رفت عقب و اومد جلو. بالا... پرید بالا. ماه رو محكم گرفت. با دو تا دست‌هاش. «مهتاب، هیچ كس نمی تونه ما رو از هم جدا كنه.» خونِ مهتاب زمین رو گرم و خیس كرده بود. یك نفر از خانه دوید بیرون. ـ دختره مهمونی رو خراب كرد. برای چی آوردیش اینجا؟ ـ خواستم یه خورده سرحال بیاد. برگشتن توی ساختمان. صدای موزیك بلندتر شد. مهتاب، ماه رو توی دست‌هاش داشت. تور سفید روی سرش بود و به خانه بخت می رفت... اكستازی (ECSTASY) چیست؟ نام علمی اكستازی متیلن دی‌اكسی‌ـ اِن ـ متا آمفتامین است. این تركیب روان افزا به طور مصنوعی ساخته می شود. MDMA تركیب جدیدی نیست. نخستین بار در سال 1912 یك شركت داروسازی آلمانی ، با هدف ساخت تركیباتی برای كنترل و مهار اشتها در افراد چاق، این ماده را تولید كرد. اما استفاده از آن تا اواخر دهه 1970 به تعویق افتاد. در این زمان، روان شناسان و روان پزشكان MDMA را داروی مناسبی برای درمان اختلالات روانی و عاطفی معرفی كردند. این محصول در دهه 1980 از انبار كارخانه ها خارج شد و مورد استفاده متقاضیان خیابانی خود قرار گرفت. در سال 1985، دولت آمریكا مصرف این تركیب را ممنوع اعلام كرد و مطالعات انجام شده در مورد حیوانات آزمایشگاهی در سال 1986، آثار مخرب اكستازی را بر سیستم عصبی نشان داد. اكستازی خالص، پودری سفید متشكل از كریستال‌های ریز است. از این پودر بوی كپك به مشام می رسد. در صورت وجود ناخالصی، اكستازی به رنگ های قرمز و قهوه‌ای نیز دیده می شود. این ماده به اشكال قرص، كپسول، پودر استنشاقی و برچسب‌های پوستی موجود است. اكستازی را تزریق هم می توان كرد. اما در اغلب موارد، اشكال خوراكی آن مصرف می شود. میزان MDMA در هر قرص از 9 تا 117 میلی گرم متفاوت است. قرص‌های موجود در بازار حاوی مقدار اندكی MDMA و درصد زیادی ناخالصی هستند. كافئین، افدرین (تحریك كننده)، PMA ( فعال كننده سیستم عصبی)، MDA، DXM (تركیبی كشنده)،PCP و SPEED از جمله مواد محركی هستند كه به عنوان ناخالصی به قرص‌های اكستازی افزوده می شوند. دكتر صالح پور، متخصص بیماری‌های عفونی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی، استفاده از مواد مصنوعی محرك از خانواده آمفتامین همچون اكستازی را در جهان رو به گسترش می داند و می گوید: «براساس هشدار سازمان ملل متحد، خرید و فروش و مصرف این مواد را به دشواری می توان كنترل كرد. زیرا قیمت آنها ارزان است و به آسانی همه جا در دسترس هستند. این نوع موادِ شادی‌آور یا شادی‌افزا، به دلیل ایجاد احساس شعف موقت، برای جوانان جذابیتی خاص پیدا كرده‌اند. در تایلند تركیبات آمفتامین ها به شكلات افزوده می شود و به نام یا ـ با (YA-BA)، كه در زبان تایلندی به معنای داروی جنون است، به كودكان و نوجوانان فروخته می شود. قرص‌های SPEED را رانندگان تاكسی می خورند و با سرعت 160 كیلومتر در ساعت در بزرگراه های تایلند تردد می كنند. همچنین این قرص در تایلند در كنار مشروبات الكلی برای مشتریان سرو می شود. در اندونزی تركیبی مشابه به نام شابو (SHABU) به بازار عرضه شده كه ارزان قیمت است و معمولاً روسپیان و مشتریان آنها از آن استفاده می كنند. مردم محلی به آن برادر فقیر كوكائین می گویند. افراد طبقه متوسط به جای آن اكستازی مصرف می كنند كه گران تر است. بررسی‌های به عمل آمده در انگلستان نشان می دهد كه یك میلیون نفر اكستازی مصرف می‌كنند. به این دارو در انگلستان داروی عشق گفته می‌شود.» به این ترتیب، دارویی كه در سال‌های پس از جنگ جهانی اول برای درمان افسردگی سربازان آمریكایی و آلمانی به كار می رفت، در دهه های بعد، به عنوان یك ماده شادی آور رواج یافت.
