پانزدهمین روز از هشتمین ماه سال قمری فرا رسید و جشن باشکوه «ماه» برپا شد؛ البته نه آن سال قمری که ما می‌شناسیم، سال قمری چینی‌ها که تقویم آن هم براساس چرخش ماه به‌دور زمین تنظیم می‌شود. خب، سال قمری چینی‌ها هم نسبت به سال خورشیدی ثابت نیست و برای همین جشن ماه، هر سال در تاریخی متفاوت برپا می‌شود. این جشن بیشتر از سه‌هزار سال در کشور چین و ویتنام سابقه دارد و در حقیقت روز جشن پایان فصل برداشت محصول تابستانی است؛ برای همین به این جشن، جشن برداشت محصول هم می‌گویند. این روز بعد از سال نوی چینی‌ها، مهم‌ترین روز تقویم آنهاست و آن را تعطیل می‌کنند. در این روز که ماه کامل است، اعضای خانواده‌ها دور هم جمع می‌شوند و کیک ماه می‌خورند؛ کیکی که از خمیر نوعی لوبیا یا خرما درست می‌شود و گاهی هم در میان آن زرده تخم‌مرغ پخته می‌گذارند که شکل ماه است. شب جشن ماه همه اعضای خانواده‌ها به ماه نگاه می‌کنند. اگر هم عضوی از اعضا جای دوری باشد، در شهر یا کشوری دیگر، آنها با نگاه کردن هم‌زمان به قرص ماه خودشان را به‌همدیگر نزدیک‌تر احساس می‌کنند. مراسم متنوع دیگری هم در جشن ماه اجرا می‌شود که هر کدام جذابیت خاص خودش را دارد. اژدها در فرهنگ چینی‌ها جایگاه مهمی دارد. طبیعی است که این موجود افسانه‌ای در جشن‌های مهم این کشور هم به‌شکل‌های مختلف حضور داشته باشد. فانوس‌های کشور چین معروف‌اند. چینی‌ها به‌مناسبت‌های مختلف فانوس‌هایی زیبا می‌سازند و به نمایش در می‌آورند؛ از جمله در جشن ماه. جشن ماه، علاوه بر چین، در کشورهایی مثل مالزی، فیلیپین، سنگاپور و ویتنام هم برگزار می‌شود. شب برپایی این جشن، شهرهای این کشورها منظره زیبایی پیدا می‌کنند. خوردن کیک ماه از مهم‌ترین اتفاق‌های جشن ماه است. در قدیم این کیک کوچک بود، اما حالا آن را در اندازه‌های خیلی بزرگ هم درست می‌کنند.
