سوخته کاری از هنرهای سنتی و البته فراموش شده ایران زمین می باشد که با همت استاد ندّاف در طی حدوداً یک دهۀ فعالیت احیا گردیده است.در این هنر دقت از جایگاه بالایی برخوردارمی باشد.کوچکترین بی دقتی و حواسپرتی باعث از بین رفتن اثر به طور کامل خواهد شد.تناسب کنتراستهای اعمال شده بر روی چوب نیز از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. در سوخته کاری از دو رنگ اصلی قهوه ای و طلایی استفاده می شود و طیف های مختلفی که از این دو رنگ بوجود می آید ، تعیین کننده زیبایی اثر خواهد بود.خلق کنتراستهای مختلف از دو رنگی که گفته شد و البته برقراری تناسب بین آنها ، تنها هنری است که یک هنرمند سوخته کار پس از انتخاب شایسته طرح باید به منصۀ ظهور بگذارد. حساسیت بالا باعث می شود که هنرمند تمام تمرکز و توجه خود را در زمان انجام کار، معطوف به آن کرده و کوچکترین توجهی به اطراف نداشته باشد ؛ چون کمترین اختلاف زمانی در انجام سوخت باعث تغییر رنگ چوب و در نتیجه اختلاف در کنتراستها شده و یا اینکه باعث فرو رفتن نوک بسیار داغ هویه در چوب شده و اثر را از بین خواهد برد.نفس نیز در هنگام انجام سوخت حبس می شود تا کنترل بیشتری بر روی چوب و هویه اعمال گردد. یکی از مزیت های معرق انعطاف پذیری و قابلیت ترکیب اون با سایر هنرها مثل منبت ، مشبک ، سوخته کاری و ... هست . در این پست سعی میکنم توضیحاتی در مورد سوخته کاری معرق بدم . سوخته کاری بصورت مجزا و یا بصورت ترکیبی برای عمق بخشی ، سه بعدی سازی و سایه زدن کار ها استفاده خواهد شد که در صورت کاربرد مناسب جلوه ی بی نظیری به کار خواهد بخشید. با توجه به جستجوهایی که داشتم سوخته کاری با سه ابزار شعله های تحت کنترل،هویه های مخصوص و شن داغ صورت میگیره که هر کدام در جایی کاربرد خواهد داشت . سعی میکنم در قالب تصویر توضیحات مختصری ارائه کنم . دوستان اطلاعات تکمیلی تری از این روش دارند لطفا در نظرات درج کنند. سوخته کاری بوسیله ی هویه با هویه های برقی مخصوص اینکار انجام خواهد شد . اطلاعی از وجود این ابزار در بازار ایران ندارم ولی می تونیم از ابزار های مشابهی مثل هویه های وات بالای لحیم کاری استفاده کنیم . البته مطمئنا کیفیت ابزار اصلی رو نخواهد داشت ولی بقول معروف کاچی به از هیچچی . روش دوم سوخته کاری بوسیله ی شن داغ هست که وسایل خاصی نیاز نداشته و برای همه قابل استفاده هست . مسلما قابل حدس که با این روش نمیتونیم مثل روش بالا خطوط دقیقی رسم کنیم ، ولی ابزار بسیار خوبی هست برای ایجاد سایه و گرادیانت های دلخواه . برای این روش ابتدا کمی شن رو شسته و خشک میکنیم ، بعد شن رو در یک ضرف فلزی ریخته روی شعله میذاریم تا شن داغی داشته باشیم . بعد شن رو بصورت کنترل شده با قاشق روی کار میریزیم . روش سوم هم سوخته کاری بوسیله شعله قابل کنترل هست . من برای اینکار از فندک اتمی استفاده میکنم . چون هم شعله ی قابل کنترلی داره هم قیمت ارزونی .
