عنوان فیلم : The Butterfly Effect موضوع روانشناسی : (اختلال رفتاری - افسردگی بالینی-آزار کودکان ) کارگردان : Eric Bress / J. Mackye Gruber بازیگران : Ashton Kutcher / Melora Walters / Amy Smart / Elden Henson / کشور: USA, Canada سال تولید 2004 زبان فیلم English زمان فیلم 113 min جایزه 1 جایزه نامزد جایزه 4 بار خلاصه داستان : «ایوان تربورن» در شهری کوچک به همراه مادرش زندگی می کند. او از اختلالات حافظه رنج می برد و گاهی اوقات بطور ناگهانی خودش را در جایی دیگر می یابد، در حالی که نمی داند چطور از آنجا سر در آورده است. هرچه سنش بالاتر می رود، از این اختلالات کاسته میشود، بطوری که بنظر می رسد کم کم سلامتی‌اش را بدست آورده. او از سن هفت سالگی هربار دچار اختلال می شده، خاطره آن را می نوشته است. یک روز در دانشگاه، او شروع می کند به خواندن یکی از این خاطرات قدیمی و ناگهان یک وقفه زمانی او را به این خاطره‌اش در گذشته می برد. دانلود فیلم با لینک مستقیم : دانلود دانلود زیر نویس : دانلود
به نظر مي‌رسد که برخي نقدها قصد دارند «اثر پروانه‌ای/ The Butterfly Effect» را به صورت فيلمي علمي تخيلي توصيف کنند. آنچه تاکنون در اين باره گفته شده کاملاً اشتباه است بخش اندکي از آن چه در جريان اين فيلم رخ مي‌دهد را مي‌توان به علم يا فناوري ربط داد، و به زور چپاندن «اثر پروانه‌ای» در اين ژانر رويکردي کاهلانه و غيرقابل توجيه است. گرچه ردپاي سريال «منطقه شفق/Twilight Zone» ساخته راد سِرلينگ در اين فيلم ديده مي‌شود، اما بايد توجه داشته باشيد که بسياري از قسمت‌هاي سريال کلاسيک راد سِرلينگ جايي بين ژانرهاي فانتزي و وحشت قرار مي‌گيرند و اين دقيقاً جايي است که «اثر پروانه‌ای» به آن تعلق دارد. با وجود اين، «اثر پروانه‌ای» فيلمي جذاب و متقاعد کننده است که با درونمايه قدرت انتخاب و شانس بازي مي‌کند، ولي نه آن قدر که از حد متعارفش خارج شود. بدون شک، حفرات زيادي در فيلمنامه وجود دارند (که برخي از آن‌ها اساسي هستند)، اما اکثرشان تا مدتي بعد از اتمام نمايش فيلم و تحليل آن در بحث‌هاي بعد از اکران رو نمي‌شوند. پايان فيلم، فريب است، و شايد اَشتون کاچِر بهترين گزينه براي بازي در نقش اول نباشد. با اين حال، عليرغم اين ايرادها، قاطعانه تماشاي اين فيلم را توصيه مي‌کنم. در ماه ژانويه که اغلب فيلم چنداني اکران نمي‌شود، «اثر پروانه‌ای» در صدر بهترين‌ها مي‌ايستد. «اثر پروانه‌ای» نام خود را از يکي از قضاياي تئوري هرج و مرج گرفته است: اگر پروانه‌ای در شمال آفريقا بال بزند مي‌تواند آن سوي دنيا توفاني به راه بيندازد (براي توضيحات مشابه به نقد "پارک ژوراسيک / Jurassic Park" مراجعه کنيد). در اين مورد، با پرسشي درباره علّيت فضايي مواجه نيستيم، بلکه با اين سئوال روبروييم که چگونه تنظيم جريان زمان مي‌تواند منجر به لغزيدن در دنياي موازي شود. با پيروي از اصل سادگي[۱]، «اثر پروانه‌ای» مي‌کوشد تا بدون گيج کردن يا از دست دادن مخاطب خود پيش رود. «اثر پروانه‌ای» جزء آن دسته فيلم‌ها نيست که يک لحظه غفلت از آن منجر به نفهميدن کل فيلم مي‌شود، گرچه اين ايده خوبي براي جلوگيري از رفتن تماشاچي‌ها به بوفه سينما است. اِوان تِربورن (با بازي اَشتون کاچِر) دانشجوي ۲۰ ساله اي است، که احساسات عاطفي‌اش از اکثر آمريکايي‌ها قوي‌تر است. او از سن هفت سالگي در لحظات وقوع استرس عاطفي شديد، مانند وقتي که يکي از دوستان خانوادگي او را مورد آزار و اذيت قرار مي‌دهد يا وقتي که به همراه چند تن از دوستانش درگير يک شوخي خرکي، غش مي‌کند. ايوان ياد مي‌گيرد که با تمرکز روي واژه هاي مجله اي، که خود در طول ساليان تهيه کرده است، به سوي گذشته سفر کند و برخي رويدادهاي خاص را از نزديک تجربه کند. گاهي اوقات مي‌تواند تغييراتي ايجاد کند؛ گاهي اوقات هم کاري از او ساخته نيست. وقتي يکي از دوستان دوران کودکي‌اش، کِيلي ميلِر (با بازي اِمي اِسمارت)، به خاطر کاري که اِوان انجام داده اقدام به خودکشي مي‌کند، اِوان تصميم مي‌گيرد در زندگي‌اش تغيير ايجاد کند. و وقتي چنين مي‌کند، متوجه مي‌شود که مي‌توانسته فرد بهتري باشد اگر در فرمول پيچيده قضا و قدر دخالت نمي‌کرد. کارگردان‌هاي «اثر پروانه‌ای، اِريک بِرِس و جِي.مَکي گِروبِر (که در نگارش فيلمنامه نيز مشارکت داشته اند)، فيلمي ساخته‌اند که نه تنها سرگرم کننده است، بلکه از ما مي‌خواهد تا درباره عواقب کارهاي خود خوب فکر کنيم. (اين نخستين تجربه آن‌ها پشت دوربين است؛ آن دو قبلاً در نوشتن فيلمنامه «مقصد نهايی ۲/ Final Destination 2» اقدامي که قصد دارم به خاطرش آن‌ها را ببخشم) با هم همکاري کرده‌اند. رد پاي کم رنگي از فيلم «درب‌های کشويی / Sliding Doors» در اين فيلم ديده مي‌شود، گرچه بر خلاف آن، «اثر پروانه‌ای» نه تنها يک کمدي عشقي نيست بلکه تکامل موازي دنياهاي مختلف را نيز به ما نشان نمي‌دهد. اين فيلم تناسخ ايوان را در جريان مداخله وي در چرخه رشدش دنبال مي‌کند و آينده وي را شوم تر و شوم تر رقم مي‌زند، حتي او تمام استحاله‌هايي که تجربه کرده است را به ياد مي‌آورد. براي اشتون کاچر بدون شک اين فيلم فرصتي است تا از تصويري که از او در مجموعه هاي "دوربین مخفی / Punk'd" و "اون شوی دهه۷۰ / That '70s Show" به وجود آمده دور شود و ثابت کند که مي‌تواند واقعاً بازيگر باشد. با اين حال، در حالي که کاچِر خود را چندان اذيت نمي‌کند، يکي مثل بيلي کِرودِپ يا جَرِد لِتو (که نقشش در «مرثيه اي بر يک رويا/ Requiem for a Dream» به ياد ماندني است) ممکن بود خيلي بهتر از پس نقش اِوان بر بيايند. به هر حال، کاچِر آن قدرها هم بد نيست که بخواهد کل پروژه را خراب کند. از نظر بازيگري، کاچِر با بازيگران خوش بر و رو و خوش اندام ديگري مانند اِمي اِسمارت، ويليام لي اسکات (در نقش برادر کِيلي) و اِلدِن هِنسون (در نقش لِني، يکي ديگر از دوستان دوران کودکي اِوان) هم¬بازي است. عضو ارشد فهرست بازيگران اِريک اِستولتز، بي رمق ترين کاراکتر فيلم، است پايان فيلم بسيار ضعيف است و ممکن است نتيجه اين باشد که فيلم سازها خود را به گوشه اي کشانده‌اند و دوست ندارند بر مبناي جريان فکري نهيليسم دست به نتيجه گيري بزنند. گرچه پايان فيلم يک فريب است، اما اندکي طنين دار است، چون قصد ندارد که لحن تيره فيلم را از بين برد. از جهات زيادي مي‌توان «اثر پروانه‌ای» را فيلمي درباره پشيماني دانست و سکانس‌هاي پاياني فيلم بر اين مفهوم تاکيد مي‌کنند. البته فيلم به حد کافي جذاب است که اين احساس شک و دودلي را کوچک کند؛ معدود افرادي، که از تماشاي فيلم‌هاي غيرمتعارف لذت مي‌برند، ممکن است با تماشاي «اثر پروانه‌ای» دچار احساس پشيماني شوند. منبع: سایت نقد فارسی
