نویسنده/ مترجم: آنتونی استور/ غلامحسین معتمدی به نظر نویسنده موسیقی به تجربه درونی ما تجسم و تحقق می بخشد و به احساس ها و عواطف ما ساختار و انسجام می دهد. شاید موسیقی آمیزه ترین و وصف ناپذیر ترین شکل هنری باشد. تاثیر نیرومند و امکان ناپذیر آن بر جسم وجان آدمی همیشه پرسش آفرین بوده و به گونه های متفاوتی تبیین و توجیه شده است . این کتاب از وجوه و جوانب گوناگون به این مساله می پردازد و دیدگاههای بسیاری از متفکران و صاحب نظران و نیز خود موسیقی دانان را در این مورد بیان می کند. در فرهنگی که ما را وادار به جدا کردن اندیشه ی عقلی از احساس می کند ، بر خورداری موسیقی از این قابلیت که می تواند حس کمال شخص ما را احیا کند بدان نیروی زندگی بخش داده است و روز به روز شمار کسانی که با این نزدیکی و پیوند عاطفی دارند می افزاید. در حقیقت نویسنده بر سر آن است که دریابد موسیقی در زندگی بشر چه معنایی دارد؟ لذا به سرچشمه های موسیقی می پردازد و سپس نقش ها و وظایف آن را در تاریخ و در میان جوامع گوناگون بررسی می کند. در این کاوش است که پیوند موسیقی با جهان طبیعت را رد و احتمال تولید موسیقی از تبادلات عروضی مادر و نوزاد را مطرح می کند و بر ماهیت جمعی و گروهی آن تاکید می ورزد. آنگاه به رابطه موسیقی و بدن و ذهن انسان می پردازد و به مکانیسم های فیزیولوژیک تاثیر موسیقی بر ادراک و احساس اشاره می کند و نقش ریتم را در سازمان دهی حرکات و زندگی انسان توضیح می دهد. انشارات نشر مرکز
