قرمز جدی، مجموعه ای از 12 داستان از دنیا مقدم راد است که تحت عنوان جهان تازه داستان از سوی نشر چشمه منتشر شده است. فاطمه شفیعی – بخش کتاب و کتابخوانی تبیان قرمز جدی. دنیا مقدم. نشر چشمه. چاپ اول. تهران: 1393. 1000 نسخه. قیمت: 6000 تومان. «حالا آمده ام تا این اتول لاستیک عوض کرده تازه نفس را دوباره به گردش ببرم انگار. به علامت استحکام و سکون، در حالت ایستاده، یک پا را بالا می برم و صد و هشتاد درجه خط صافی را درست می کنم که انگار با تنم به آن تکیه کرده باشم. با دامن به آن بزرگی که دو سرش به مچ پاهایم دوخته شده، هلالی مثل دم طاووس، درست می شود.» "قرمز جدی" نام مجموعه داستان دینا مقدم راد است. وی که از حوزه سینما و تئاتر به عرصه داستان نویسی آمده است، این مجموعه را با داستانی در فضای تمرینات تئاتری آغاز می کند. در تعدادی از داستانهای این کتاب این فضا تکرار می شود. نویسنده خود درباره این کتاب می گوید: قرمز جدی برآمده از ذائقه بصری نویسنده است که حاصل سپری شدن دوره کودکی و نوجوانی ام در حوزه تصویر و رنگ و طرح است. واژه اول وام دارد هنرهای تجسمی و واژه دوم آن تا حد زیادی به هنرهای دراماتیک وابسته است. در نگارش داستانها، هرآنچه مفهوم انتزاعی است و میشود برای رنگ قرمز متصور بود، مد نظرم بوده است. بنابراین در مقاطع مختلف داستانها، این سوال مطرح میشود که آیا این هم یک مورد قرمز جدی دیگر بود؟ در داستانهای این کتاب جزییات به دقت توصیف می شود و تصاویر روشنی از صحنه ارائه می شود. به خصوص در همان داستان قرمز جدی این موضوع نمود بهتری دارد. پرداختن به جزییات نشان از دقت تصویر پردازی نمایشی وی دارد. صحنه ها کارگردانی می شود و جای شخصیت ها در مکان و موقعیت چیده می شوند. در داستان اول مجموعه دو سه موقعیت کنار هم قرار می گیرند. تمرینات تئاتر و نمایشی که قرار است روی صحنه برود با فضای داستان هیرودیس و عیسی تلفیق می شود. شخصیت ها در سطح نمایش داده می شوند. همانطور که روی صحنه نمایش می ایستند و اگر لب به سخن نگشایند چیزی از گذشته و درونیاتشان نخواهیم فهمید. به همین دلیل هم قصه گویی در این داستان ها بارز نیست بلکه توصیف موقعیت و جزییات حرکات و سکنات است که داستان را پیش می برد. فاصله گرفتن نویسنده از متن و سردی فضای حاکم بر داستانها، به عنوان جلوهای از زندگی روزگار مدرن، از دیگر ویژگی برخی از داستانهای این مجموعه هستند. شخصیت ها در سطح نمایش داده می شوند. همانطور که روی صحنه نمایش می ایستند و اگر لب به سخن نگشایند چیزی از گذشته و درونیاتشان نخواهیم فهمید. به همین دلیل هم قصه گویی در این داستان ها بارز نیست بلکه توصیف موقعیت و جزییات حرکات و سکنات است که داستان را پیش می برد. قرمز جدی شامل 12 داستان کوتاه است که از سوی نشر چشمه به بازار کتاب عرضه شده است. این کتاب زیر مجموعه جهان تازه داستان است که قرار است داستان نویسان مستعد و قلم های نو و بدیع و تازه را به جامعه معرفی کند. چیزی که نمی توان در اغلب آثار منتشر تحت این عنوان جستجو کرد. داستان های این مجموعه عبارتند از یک روز تمرین شده، آفتاب آمد دلیل آفتاب، چشم دوربین، قرمز جدی، صبا می لرزد، وقت نیست، هر از گاهی، دستورنامه اندر شر حال فرداهای شب های، کاری نداری؟ می خوام برم، بلاهت ماژور و ببرگ. یک روز تمرین شده، آفتاب آمد دلیل آفتاب و چشم دوربین شباهت های زیادی در نوع فضا سازی و داستان دارند. همه این سه داستان در فضای تمرین نمایش یا سر فیلمبرداری می گذرد.داستان قرمز جدی ماجرای خودکشی زنی است. در این داستان زن پوشک بچه شیرخواره اش را عوض می کند و بعد از خوردن سم کنار او دراز می کشد. در تمام طول داستان بدون اینکه استرس و هیجاناتی از زن نشان دهد وی را خونسرد و آرام به تصویر می کشد که دارد کاری روزمره انجام می دهد. انگار هیچ خبری نیست و نویسنده با فراغ بال به جزییات رفتار کودک و زن می پردازد. بلاهت ماژور تنها یک روز از دانش آموزان پر شیطنت هنرستان را روایت می کند. دنیا مقدمراد، هنرآموخته هنرستان آزادگان، فارغ التحصیل رشته کارگردانی تئاتر، بیشترین زمان زندگی خود را روی صحنه تئاتر به ایفای نقش پرداخته و در سالهای اخیر، نگارش فیلمنامه سینمایی و داستان و نمایشنامه و همچنین ترجمه ۳۰ عنوان کتاب کودک از زبان آلمانی را در کارنامه خود دارد. افسانه های داوینچی به پایان نمی شود فکر کرد