خیالت راحت رئیس

«خیالت راحت رئیس» تصویری است از خدمت سربازی افسر وظیفه ای که در محیطی خشن و بی رحم و ناپایدار به سر می برد و از تنهایی، عشق و حسرت می گوید.

​

خیالت راحت رئیس. احمد پور امینی. چاپ اول. انتشارات افق. تهران: 1390. 2000 نسخه.104 صفحه. قیمت: 3200 تومان.



« هادی کارش تمام می شود و اسلحه را می گیرد جلوی من. سر تکان می دهم و سفارش می کنم مراقب فشنگ هایش باشد. می رود پایین . با خودم فکر می کنم خیلی از دنیای الهام دورم. می گوید او و بقیه اطرافیان که نمی توانند یک دفعه همه چیزهایی را که در زندگی ماها ریشه دوانده بگذارند کنار. می گویم این چیزها یکی دو تا نیست که بتوانیم بر سرش تفاهم کنیم. نمی دانم.»[1]

خیالت راحت رئیس روایت سروانی است که در منطقه مرزی غرب مشغول خدمت است. راوی که همان سروان است شرح زندگی روزمره اش با محیط سخت سربازی را می گوید. بخشی از دشواری های سربازی، گرمای طاقت فرسا، روابط سخت و خشن، شرح بخش کوتاهی از زندگی سربازها مسائلی است که سروان باز می گوید و در نهایت بی طاقتی و بیماری خودش در این محیط پایان بخش داستان است.

سروان مرد جوانی است که بسیار علاقمند است به ادبیات بپردازد. او با دختری به نام الهام نامزد کرده است و در دوران سربازی از وی دور افتاده و کمتر می تواند با او تماس داشته باشد. اما بیشترین دغدغه وی شکافی است که بین دنیای او نامزدش افتاده. سروان در تنهایی سربازی با نقبی که به گذشته می زند برخی از خاطرات خود و نامزدش را بررسی می کند و از این بخش ها است که متوجه می شویم سروان و الهام چندان چیزی از دنیای هم نمی دانند.

الهام دختری ساده و سنتی است و سروان می خواهد یک روشنفکر باشد و درگیری های روشنفکرانه ای را دنبال می کند که با خواسته های الهام تطابق ندارد. سروان در داستان خود به زنی دیگر به نام سمانه نیز اشاره دارد که گویی یکی از دوستان هم دانشگاهی اش است و با این که این دو خیلی خوب می توانند همدیگر را بفهمند اما فاصله طبقاتی شان مانع می شود به رابطه شان خیلی فکر کنند و این رابطه با تمام شدن دانشگاه تمام می شود.

پور امینی خود درباره رمانش می گوید: این کتاب رمان کوتاهی است و پرسش از چند ماه زندگی راوی. رمان در فضای سربازی می گذرد و روای افسر وظیفه ای ایست که در مناطق مرزی غرب کشور در شرایط نامطلوبی قرار دارد و با مافوق و زیر دست هایش تنش دارد. راوی در قالب فلش بک هایی زندگی خودش را مرور می کند. رمان روایتی رئال دارد و تم آن ناکامی راوی در رسیدن به زندگی دلخواهش است.
تنهایی و حسرت های سروان، موضوع اصلی رمان است. همین است که فصل فصل کتاب را پر کرده است از شرح کسالت ها و روزمرگی ها و شرایط معمول سربازی. داستان تم تازه ای ندارد. شرح زندگی کسالت بار یک سرباز که در موقعیت پر خطری نیز قرار ندارد. موضوع تازه ای را هم در بر نمی گیرد. روابط ناپایدار سروان با افرادی که در محیط کارش می بیند و درگیری ذهنی اش با نامزدی که تنها در فلاش بک ها گاه تصاویری کوتاه از وی ارائه می شود و ما متوجه می شویم همخونی ای بین زندگی این دو فرد وجود ندارد.

شیوه جدید نوشتاری ای نیزدر داستان اعمال نشده جز این که نویسنده شرحی همیشگی از برخی وقایع و ماجراهای زندگی اش را بیان کرده است. ماجراهایی که نه خیلی عجیب اند و نه خیلی مهم و تکان دهنده.

همین است که رمان کوتاه خیالت راحت رئیس را تبدیل می کند به رمانی کسالت آور که بعد از پایان آن چندان اثرماندگاری در ذهن باقی نمی گذارد. با این حال به عنوان تجربه اول این نویسنده که تلاش کرده بی هیچ تظاهر و پیچیده نویسی بیهوده روایتش را به بیانی ساده و سر راست بیان کند، جای تقدیر دارد.

خیالت راحت رئیس اولین رمان احمد پور امینی زبانی ساده دارد و داستان ساده زندگی یک سرباز را مرور می کند. راوی کتاب می کوشد زندگی عادی طبقه متوسط را تجربه و در عین حال علایق ادبی اش را نیز دنبال کند اما سرانجام آن تلخکامی و تنشی است که با محیط اطراف پیدا می کند.

پور امینی خود درباره رمانش می گوید: این کتاب رمان کوتاهی است و پرسش از چند ماه زندگی راوی. رمان در فضای سربازی می گذرد و روای افسر وظیفه ای ایست که در مناطق مرزی غرب کشور در شرایط نامطلوبی قرار دارد و با مافوق و زیر دست هایش تنش دارد. راوی در قالب فلش بک هایی زندگی خودش را مرور می کند. رمان روایتی رئال دارد و تم آن ناکامی راوی در رسیدن به زندگی دلخواهش است.

احمد پورامینی دانش آموخته رشته ادبیات فارسی به عنوان منتقد ادبی در حال حاضر با روزنامه ها همکاری دارد.

پی نوشت:

[1] صفحه 74 کتاب