«حفره ای تا امریکا» رمانی است درباره آشنایی دو خانواده با فرهنگ های مختلف. این رمان توسط همسر تقی مدرسی رمان نویس و روانشناس ایرانی نوشته شده است که خود یکی از رمان نویسان مطرح امریکا است. این رمان به مسئله مهاجرت و ارتباط و سازگاری با فرهنگ های بیگانه می پردازد. حفره ای تا امریکا. آن تایلر. مترجم: کیهان بهمنی. نشر افراز.چاپاول. تهران.1390. 1100 نسخه.376 صفحه.13300 تومان. «زن ها حالا داشتند درباره ی موضوع مهاجرت خاله عذرا حرف می زدند. این که امیدی بود بتواند گرین کارت بگیرد؟ سامی می توانست از روی صحبت های آن ها بعضی امور قانونی را حدس بزند. " علی بهم گفت من باید..." یک چیزهایی، یک چیزهایی، یک چیزهایی.»[1] مهاجرت و امتزاج فرهنگ ها موضوع تازه قرن ما است. مردم زیادی از یک فرهنگ و زبان خاص به فرهنگ و زبان دیگری مهاجرت کرده و شاید تا پایان عمر دیگر هرگز به کشور خود بازنگردند و در فرهنگ و زبان جایی که مستقر شده اند حل شوند. اما سوال اینجا است که آیا واقعا یک فرد می تواند به تمامی زبان و فرهنگ کشور خود را به فراموشی مطلق بسپارد؟ به نظر می رسد که نه تنها هرگز چنین اتفاقی رخ نخواهد داد بلکه او با خود زبان و فرهنگی را منتقل کرده و همانطور که تاثیر می پذیرد، تاثیر می گذارد. تقی مدرسی رمان نویس و روانپزشک ایرانی است که در سال 1338 به امریکا رفت وبعدها با خانم آن تایلر نویسنده آمریکایی ازدواج کرد. وی در سن 65 سالگی بر اثر سرطان در گذشت. رمان« حفره ای تا آمریکا» درباره همین ارتباط فرهنگ ها و زبان های مختلف است که به قلم همسر مدرسی نوشته شده است و حاوی تربیت این زن امریکایی است که با همسر ایرانی اش به دنیایی تازه پا می گذارد. این رمان به موضوع خانواده های ایرانی و مسئله حفظ فرهنگ ایرانی با وجود زندگی در غرب می پردازد و دیدگاه های خود را نیز درباره برخورد با چنین فرهنگی بیان می کند. کیهان بهمنی که تا به حال دو رمان دیگر با نام «وقتی بزرگ بودیم» و «مرگمورگان» این نویسنده را به ایرانیان شناسانده است. درباره این رمان می گوید: شخصیت اصلی این کتاب که خانمی پنجاه و چندساله است در نهایت به آرامشی درونی و به اصطلاح روانشناسان، تعادل روانشناختی می‌رسد و می‌تواند با حفظ فرهنگ ایرانی و علاقه به آن، در کشوری مانند آمریکا زندگی کند.اغلب آثار تایلر به محوریت خود انسان و احوال او در زندگی فردی یا خانوادگی نظر دارند و مسایل سیاسی در آثار وی جایی نیافته‌اند. آن تایلر در بیش‌تر آثار خود به کندوکاو و جست‌وجو در درون روابط خانوادگی می‌پردازد و با نگاهی دقیق و ریزبین خانواده‌های آمریکایی را می‌کاود. تایلر درباره موضوع داستان هایش می نویسد: علت علاقه من به موضوع خانواده کنجکاوی ام در این مورد است که انسان ها چطور با هم سر می کنند، چطور سازگار می شوند، خود را تطبیق می دهند، اصطکاک پیدا می کنند، تسلیم می شوند و صبح روز بعد این فرایند را مجددا از سر می گیرند. و خانواده مناسب ترین وسیله برای بررسی این مسائل است. «حفره‌ای تا آمریکا» نیز رمانی است که روزمرگی‌های آن چند بار خواننده را تا دل‌زدگی می‌برد و برمی‌گرداند. رمان، دو شیوه‌ی زندگی ایرانی و آمریکایی را در کنار هم مقایسه می‌کند و در این بین، آسیب‌های مهاجرت و زندگی مهاجران را نیز بازمی‌گوید. داستان در فرودگاه آغاز می‌شود، آن‌جا که دو خانواده‌ی آمریکایی و ایرانی در انتظار فرزندانی هستند که قرار است از کشور کُره به آن‌ها بپیوندند. دوستی این دو خانواده از همین‌جا شکل می‌گیرد. فصل دوم، محدود به ذهن شخصیت اول داستان به نام «مریم» است، زنی که در روزگار جوانی از ایران به آمریکا مهاجرت کرده و هرگز موفق نشده خود را از حصار مهاجر بودن آزاد کند. مریم میان دو جهان گیر کرده، نه در ایران ایرانی است و نه در آمریکا آمریکایی؛ طوری که حتی با فرزند زاده‌شده در آمریکایش نیز احساس بیگانگی می‌کند. تایلر درباره موضوع داستان هایش می نویسد: علت علاقه من به موضوع خانواده کنجکاوی ام در این مورد است که انسان ها چطور با هم سر می کنند، چطور سازگار می شوند، خود را تطبیق می دهند، اصطکاک پیدا می کنند، تسلیم می شوند و صبح روز بعد این فرایند را مجددا از سر می گیرند. و خانواده مناسب ترین وسیله برای بررسی این مسائل است. «درست همین هفته ی پیش بود که مریم یک بچه گربه ی بی صاحب پیدا کرده بود و با خود به خانه آورده بود. بعد هم به خاطر رنگ خاکستری اش اسم فارسی "موش" را برایش انتخاب کرده بود. »[2] پی نوشت: [1]صفحه 129 کتاب [2]صفحه 181 کتاب
