پس از تاریکی رمان کوتاهی از هاورکی موراکامی است که در آن راوی خسته از خواب دو ماهه خواهرش به کوچه ها و خیابان های توکیو می رود و در پرسه شبانه اش با خود و اتفاقات شگفتی بر خورد می کند. پس از تاریکی. هاروکی موراکامی.مترجم: مهدی غبرایی.انتشارات کتاب سرای نیک.چاپ سوم.تهران1388. 2000نسخه.190صفحه.4000تومان. «چشم ها شکل شهر را مشخص می کنند. با چشم های مرغ شب بلند پروازی صحنه را از هوا می بببینم. از این دورنمای گسترده شهر به موجود واحد غول آسایی می ماند- یا بیش از این ، شبیه هستی جمعی واحدی است که از ارگانیسم های بسیار ایجاد شده باشد. رگ های بی شماری به چند انتهای تن گریزنده اش می دوند، ذخیره مدام سلول های تازه خون را به گردش در می آورند، مصرف کردنی های تازه را بیرون می دهند و داده های کهنه را گرد می آورند...»[1] مترجم در مقدمه کتاب و در توضیح این رمان می نویسد، این رمان فشرده برخلاف رمان نسبتا پر حجم کافکا در ساحل که ساختار پیچیده تری با دو خط روایی دارد، رمان کوتاه و ساده ای است و طبعا بسیار روان و خوشخوان. اما خرق عادت و علایق خاص موراکامی البته کمرنگ تر، در آن دیده می شود. داستان از نیمه شب تا صبح در خیابان های توکیو و بخش کوچکی از آن در خانه می گذرد. ماری که از خواب طولانی حدود دو ماه، خواهر زیبایش اری، به ستوه آمده است، راهی خیابان ها و کافه های توکیو می شود و طی ماجرایی خود را و او را باز می یابد. نقش تلویزوین و آهنگ ها و ترانه ها در اینجا نیز برجسته است. غبرایی «کافکا در کرانه» را پیش از این ترجمه و به بازار کتاب عرضه کرده است. از این کتاب ترجمه دیگری نیز در دست است که آن را بهنام «کافکادر ساحل» ترجمه کرده . این ترجمه توسط آسیه و پراونه عزیزی است و توسط نشر بازتاب نگار منتشر و عرضه شده است. شهر در آثار موراکامی عنصر مهمی است و در این رمان نیز می تواند توصیفات جالب و قابل تامل وی را درباره شهر های ژاپن و بستر اجتماعی این کشور دید و فضای زندگی شهری امروزی در ژاپن را از نزدیک لمس کرد. داستان پس از تاریکی تنها در یک شب رخ می دهد و هر فصل با علامت ساعت دقیقا ساعت و دقیقه را به خواننده گزارش می کند. راوی برای باز پیدا کردن خواهر ش که در حدود دو ماه است به اغما رفته است به کوچه ها و خیابان ها می زند و در این پرسه شبانه با آدم های عجیب و غریب، مکان های متفاوت و وقایع شگفت رو به رو می شود و همچنین تلاش می کند درون خود را واکاوی کند. راوی در نهایت موفق به پیدا کردن خواهرش می شود. این کتاب دارای 17 فصل است. فصل انتهایی انگار سرعت زمان تند تر می شود و نویسنده دیگر نمی تواند از هر دقیقه ای بگذرد. گذشت هر ثانیه خواننده و نویسنده و راوی را به انتها می رساند. هاروکی موراکامی یکی از نویسندگان مهم ژاپنی است که موفق شده است آثارش را به جهانیان معرفی کند. وی در لابه لای رمان هایش زبان و فرهنگ پیچیده ژاپنی را نیز معرفی می کند. شهر در آثار موراکامی عنصر مهمی است و در این رمان نیز می تواند توصیفات جالب و قابل تامل وی را درباره شهر های ژاپن و بستر اجتماعی این کشور دید و فضای زندگی شهری امروزی در ژاپن را از نزدیک لمس کرد. حضور موسیقی در جای جای ادبیات موراکامی احساس می شود و در این رمان نیز نوای موسیقی در تمام داستان شنیده می شود. موراکامی جوایز ملی و بین المللی زیادی کسب کرده و کتاب ها و رمان هایش از پرفروش ترین کتاب های معاصر است. «انگار اری می تواند آنچه را که این سوی شیشه تلویزیون است ببیند. از حرکت چشم هایش می توانیم این نکته را حدس بزنیم. انگار چشم هایش در اتاق خودش( اتاق این سمت) از شیئی به شیء دیگر می رود.»[2] پی نوشت: [1]صفحه 9 کتاب [2]صفحه 148 کتاب
