چتربازی (سقوط آزاد)

چتربازی (سقوط آزاد)
1- چتربازی اتوماتیک:
در این نوع چتربازی چترباز دخالتی در باز شدن چتر ندارد و چتر او بوسیله بندی که به بند پیوند معروف است به بدنه بالگرد یا هواپیما و یا هر وسیله پرنده دیگر وصل می شود و چترباز انجام پرش می کند و این بند باعث بازشدن چتر می شود. ولی در صورتی که چتر دچار انحراف شد و باز نشد چتر کمکی که در جلوی چترباز است از نوع غیر اتوماتیک است و با دستگیره ای که در روی ان تعبیه شده چترباز می تواند چتر کمکی را بنا به اختیار خود باز کند. از انواع چترهای اتوماتیک می توان به چترهای تی 10 بی -ام سی وان - چترهای ققنوس (تی 10 بی - ام سی وان) اشاره کرد.


2- چتربازی غیر اتوماتیک(سقوط آزاد):
این نوع چتربازی کاملا عکس اتوماتیک است یعنی چترباز چتر را می پوشد و از ارتفاع مشخص می پرد و در ارتفاع مورد دلخواه خود چتر را بوسیله پاراشوت باز می کند .از انواع چترهای سقوط آزاد هم می توان به جالبرت - فالکون - مچ - پرستو و ... اشاره کرد.


3- پاراگلایدر:
در این نوع چتربازی فرد یک چتر مخصوص دارد که به آن بال می گویند .فرد پس از استقرار در ارتفاع ،بال خود را می پوشد و طبق روشی که آموخته از زمین کنده می شود و می تواند بمدت نسبتا زیادی در آسمان به گشت و گذار بپردازد .


4- پاراموتور :
این نوع چتربازی دقیقا عین پاراگلایدر می باشد بجز اینکه در این نوع چتربازی یک موتور در پشت صندلی فرد قرار گرفته که نقطه ضعف بال (یعنی از زمین برخواستن بال که متکی به ارتفاع بوده است) را از بین برده و فرد با پاراموتور می تواند از هر زمینی براحتی نشست و برخاست کند.



5- بارریزی:
که پرتاب بار با چتر از یک وسیله پرنده می باشد.



ابتدا به آموزش اتوماتيک مي پردازيم:
ابتدا شما به واحد آموزش دهنده اين آموزشها مي رويد پس از تست بدني و روحي اگر قبول شديد به مرحله بعدي مي رويد.در مرحله بعدي شما حدود 15 روز آموزش زميني مي بينيد که شامل کارگاههاي مختلفي مي باشد که عبارتند از :


1.کارگاه باسن کوبي:
در این کارگاه شما آنقدر باسن خود را به زمین می کوبید که روزها و شبها از درد آن خواب ندارید تا اینکه بالاخره ، باسن شما آنقدر سفت میشود که در مقابل ضربات احتمالی ، برخورد باسن به زمین بیمه می شود .
جالب است بدانید قسمت استخوان باسن انسان که مقاومت ترین استخوان بدن انسان بشمار می رود، اگر در اثر سانحه ترک بردارد یا بشکند ، برای درمان آن اصلا نمی شود آنرا آتل بست یا گچ گرفت و تنها راه درمان آن ، یک ماه بی حرکت ماندن در بستر تخت بیمارستان است. پس با ارائه این توضیحات ، باید به اهمیت کارگاه باسن کوبی کاملا پی برده شود و آنرا کاملا جدی گرفت.


2 -چرخش و گردش:
اين عمل براي آماده نمودن هنر آموزان چترباز از نظر روحي و فکري مي باشد تا با بکارگيري صحيح اين آموزش بهنگام برخورد با زمين فرودي سالم با حداقل ضربه ممکنه را براي خود تعيين کنند.در سيستم چتربازي برخي از کشورها ي دنيا (کشورهاي بلوک شرق) براي چرخش و گردش شوک ضربه وارده به 5 قسمت تقسيم مي شود بشرح زير است:
-سرپنجه(سينه)پاها 60 درصد
-ساق پاها 10 درصد
-ران پاها 10 درصد
-عضلات پشت 10 درصد


اما در کشور ما همانند بسياري از کشورهاي بلوک غرب ضربه وارده به 3 قسمت تقسيم مي شود که عبارتند از:
-سرپنجه(سينه)پاها 60 درصد
-باسن 20 درصد
-عضلات پشت(شانه مخالف) 20 درصد
ما در عمل چرخش و گردش بايد ابتدا حالت گرفتن را ياد بگيريم.


حالت گرفتن:
گارد دفاعي و حالتي را که چترباز به بدن خود مي دهد تا بهنگام برخورد با زمين حداقل ضربه به بدنش وارد شود.
روش حالت گرفتن بصورت زير است:
1- جفت کردن پاها بهم بطوريکه پاشنه ها پنجه ها قوزکها و زانوها کاملا بهم چسبيده باشند.
2- خم کردن زانوها تا حديکه از نظر ديد نفر لبه کلاه فيبري زانوها و پنجه ها در يک خط ديده شوند.
3- پائين انداختن سر بطوريکه چانه به سينه چسبيده و سر توسط گردن محکم نگهداشته شود.
4- دستها نيمه مشت شده و در امتداد گوشها روي لبه کلاه فيبري قرار گيرد.بطوريکه پشت دستها بطرف جلو و آرنجها کاملا بهم چسبيده و همانند شکل عددي 7 روي سينه قرار بگيرند.
5- کمر بايستي کاملا مستقيم و بدون خميدگي باشد و عضلات پشت حالت گرده ماهي بخود گرفته تا گردش روي زمين براحتي انجام گيرد.
کليه مراحل بالا بايستي در يک لحظه همزمان اجرا شوند.