تمرینات آموزشی شنا 1- كارآموز شناگر همانند شكل زیر روی لبه استخربه قراری كه هر دو دست به عقب تكیه داده شده می نشیند. در این حالت ساق هر دو پا آویزان در داخل آب قرار می گیرند. زانو ها به اندازه عرض شانه ها از یكدیگر فاصله دارند و درحالی كه پنجه هردو پا به طرف ساق پاها و خارج متمایل می باشند ، كارآموز شنا گر با هردو پای خود دایره ای را درآب ترسیم می نماید. در هنگام اجرای این حركت، آب توسط كف پای كارآموز فشرده می شود. در انتهای حركت ، پنجه ی پاها ، مجددا كشیده شده و هر دو پا مستقیم در مجاورت یكدیگر قرارمی گیرند تا حركت بعدی را شروع نمایند. 2- همانند شكل زیر با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار می دهیم . در این حالت مبادرت به انجام پای قورباغه می نماییم. زانوها نباید به هنگام زدن ضربه ازیكدیگر فاصله داشته باشند. كارآموز باید حالت جمع ، باز بسته را فراموش نكند. حتما مربی بایستی این حركت را قبل از اینكه كارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد. 3- تمرین تركیبی : برای اینكه حركت پا بهتر وموثرتر آموزش داده شود، كار آموز روی آب به شكم دراز می كشد. برای تعادل بهتر با یك دست موج گیر و با دست دیگر كمی پایین تر ازموج گیر را كار آموز می گیرد. نفر دوم با گرفتن كف پای نفری كه دراز كشیده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار كف و ساق پا به عقب انجام می دهد. 4- همانند شكل زیر با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت های كوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود. 5- انجام تمرین شماره 4 بدون استفاده از تخته شنا. دست ها كاملا كشیده و صورت در بین دست ها قرار می گیرد. 6- كارآموز شناگر در حالی كه بر روی شكم در سطح آب دراز كشیده است مبادرت به انجام پای قورباغه می نماید. ضمنا درهمین حالت نفر دوم دست های نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر می دارد. اشتباهات رایج و روش صحیح آن اشتباه : زانوها بیش از حد معمول از یكدیگر جدا و باز شوند. اصلاح : زانوها نباید بیش از عرض شانه از یكدیگر جدا شوند. اشتباه : كشیدگی پنجه پاها در هنگام وارد كردن فشار توسط كف پا به آب . اصلاح: كف پا به طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها به طرف انگشت كوچك پا رانده شود. اشتباه : كشیدن زانو به زیر شكم اصلاح : كف پاها درابتدای مرحله فشارباید به سطح آب متمایل باشد. دومین بخش آموزش، حركت یا كشش دستها درشنای قورباغه توصیف حركت دست دست ها با فاصله ای درحدود 20-15 سانتی متر در زیر آب با آرنج های كشیده ، آب را به طرفین و انتهای بدن می كشند . ضمنا كف دست ها به طور مورب به طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت. هنگامی كه دست ها از طرفین درحدود 40-30 سانتی متر از یكدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع به خم شدن مینماید. با خم شدن مفصل آرنج ها بازوها و دست ها می توانند حول محور طولی خود به حركت درآیند. توجه داشته باشید كه جهت آرنج ها به طرف بالا بوده و در تمام مرحله ی حركت بالاتر از سایر قسمت های زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام كشش ، آرنج ها نباید به هیچ وجه از ارتفاع شانه بالاتر باشند، ولی باید نسبت به ساعد و كف دست ها در سطح بالاتری قرار داشته باشند تا به این طریق شناگر بتواند عمل كشش وفشار را بهتر انجام دهد. درطول دامنه كشش هنگامی كه مچ و كف دست ها كمی مانده در امتداد و زیر شانه قرار بگیرند ، مرحله ای است كه به اندازه كافی از یكدیگر فاصله گرفته و دراین زمان فشارآغاز می گردد. مرحله فشار هنگامی شروع می شود كه كف دست ها به طرف داخل حركت می كنند و آرنج ها نیز به طرف بالاتنه آورده می شود. پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست ها از زیر خط میان بدن باید به جلو هدایت شوند. كف دست ها نیز باید نزدیك به یكدیگر قرار داشته باشند. پس از اینكه دست ها كاملاً به جلو هدایت شدند، برای مدتی بسیار كوتاه درهمان حالت، بی حركت خواهند ماند. این بی حركتی برای سرخوردن و كشش بدن به جلو صورت می گیرد و بعد از آن كشش و حركت مجدد دست ها آغاز می شود.
