هنر رزمی سوباک دو

سوباک دو چیست؟هنر رزمی سوباک دو با سابقه ای کهن و اززمان سلسله سیلا 936 قبل از میلاد در کشور کره بسط و گسترش یافت .در سال 1945 استاد بزرگ هوانگ کی این هنر را به صورت نوین در کره بنیان نهاد . استاد مصطفی محمودی تنها نماینده سوباک دودر ایران در سال 1995 در پنجاهمین سالگرد مودوک کوان این هنر رزمی را زیر نظر استاد بزرگ هوانگ کی آموزش دیده و در بهمن ماه 1389 مجوز فعالیت سراسری در ایران را زیر نظر کمیته ورزشهای رزمی کره ای فدراسیون ورزشهای رزمی دریافت نموده است.



پنج ارزش در سوباک دو شامل : تاریخ و سنت ، فلسفه ، انضباط ، احترام ، تکنیک می باشد.که با توجه به فلسفه وجودی سوباک دو تمرینات در این هنر رزمی تدوین شده است.




تمرینات پایه ، هبانگ ( فرم ) ، تمرینات مبارزات قرار دادی ، دفاع شخصی ، مبارزات آزاد و کنترلی ، شکستن اجسام سخت ، حرکات تنفسی .




در سوباک دو با توجه به گستر دگی تمرینات این فرصت وجود دارد که هنر جویان در بخشهایی که استعداد و علاقه دارند بتوانند فعالیت نمایند.




درجات در سوباک دو : سیستم درجه بندی در سوباک دو به دو شکل گاپ و دان می باشد که شامل ده گاپ و هشت دان است . ده گاپ شامل چهار کمربند سفید ، نارنجی ، سبز ، قرمز می باشد که به ترتیب نشان دهنده کامل شدن هنر جو طی مدت آموزش است . دان یک تا سه کمربند سورمه ای و دان چهار به بالا کمر بند سورمه ای با نوار قرمز در وسط .




سورمه ای به جای مشکی . مشکی یا سیاه نشان دهنده تکامل و کامل شدن شخص است اما در سوباک دو اعتقاد بر این است که هنر جو در هر زمان نیاز به آموزش دارد و هیچگاه کامل نخواهد شد حتی در بالاترین درجات پس رنگ مورد استفاده در سطح دان سورمه ای است .




قوانین مسابقات در سوباک دو : مبارزات به دو شیوه کنترلی و آزاد برگزار می گردد.نمایشهای انفرادی و تیمی شامل هیانگ ها ، دفاع شخصی ، شکستن اجسام سخت . هیانگ ( فرم ) به صورت انفرادی و تیمی برگزار می گردد. در مبارزات کنترلی از لوازم حفاظتی همچون کلاه با گارد صورت ، دستکش ، ساعد بند ، ساق بند ، رو پایی و کاپ استفاده می شود .لباس (توبوک) در سوباک دو به صورت یقه باز کاراته ای با نوار رنگی به رنگ کمربند در دور یقه ، آستین ها و پایین لباس استفاده می شود.




مبارزات در یک تایم سه دقیقه انجام می شود در صورت تساوی یک تایم دو دقیقه در صورت تساوی یک تایم یک دقیقه و باز هم در صورت تساوی شکستن اجسام سخت و در آخر وزن کشی ، برنده را مشخص می کند .




نکنه حائز اهمیت اینکه در سوباک دو به هیچ عنوان برنده و یا بازنده بودن مطرح نیست و به همین دلیل در تمامی مسابقات روح برادری و کمک به یک دیگر فراوان دیده می شود.




استاد بزرگ هوانگ کی در سال 2002 دار فانی را وداع گفت و بعد از ایشان کوان جانگ نیم هوانگ مسئولیت این سبک را به عهده گرفته است . و برای ترویج این هنر رزمی می کوشدتا سال 1979 فشارهای سیاسی زیادی بر مودوک کوان وارد شد و فضای دشواری برای ادامه فعالیت فراهم نمود و به همین منظور استاد تصمیم به عزیمت به خارج از کره و ترویج هنر رزمی در سراسر جهان شد و در ایالات متحده، یونان، انگلستان ، فرانسه، بلژیک، آلمان، ایتالیا، سوئیس، هلند، پورتوریکو، آرژانتین ، مالزی، برونئی ، استرالیا ،ایران و.... این هنر را گسترش داد.




پس از تشکیل بزرگترین سازمان رزمی در کره که بسیاری از مکتب ها در ان قرار گرفتند ، و سیستم تکواندو را نشکیل دادند، استاد هوانگ کی با توجه به این موضوع که معیارهای نا عادلانه ای برای مودوک کوان در نظر گرفته شده است از حضور در این سیستم خودداری نمود به همین جهت دولت کره مجوز مودوک کوان را لغو نمود اما استاد هوانگ کی پرونده را به دیوان عالی کشور کره برد و در سال 1966 برنده پرونده شناخته شد و در نتیجه سازمان سو باک دو مو دوک کوان را تشکیل داد.




از سال 1960 تا 1961 مو دوک کوان 8 خبر نامه متوالی را منتشر ساخت .که نشان از قدرت مو دوک کوان قبل از کودتای نظامی در کره می باشد .




بهبود روابط انسانی از طریق هنر رزمی سوباک دو جزء جدایی ناپذیر این هنر رزمی است .




در سال 1960 انجمن کره ای سو باک دو رسما در دولت کره به عنوان هنر رزمی سنتی کره ای ثبت شد .و در سال بعد مو دوک کوان و فلسفه وجودی آن برای اولین بار به رسمیت شناخته شد .




سو باک شامل استفاده تکنیک های قابل توجه دست و رقص دست در سیستم سخت و نرم می باشد.




با به دست آوردن کتاب مویی دو بو تونگ جی و مطالعه آن وی روح تازه ای به سو باک داد و مشغول به توسعه سو باک شد.




در سال 1947 نام این هنر را به تانگ سو دو تغییر داد.مو دوک کوان یکی از 5 سبک اصلی هنر های رزمی کره ای است . وی در ابتدا هنر رزمی خود را هوا سو دو هنر دست و گل نامید . که با توجه به عدم شناخت عمومی نتوانست شاگردان زیادی جمع آوری کند.بعد از پایان جنگ جهانی دوم و در 9 نوامبر 1945 مو دوک کوان را بنیان نهاد.او یک سال زیر نظر استاد یانگ هنر رزمی آموخت و بعنوان شاگرد ارشد به کره بازگشت با توجه به اشغال کره توسط ژاپن وی مجوز ادامه فعالیت رزمی را نداشت .



وی در سال 1939 در راه اهن چو کار میکرد و با توجه به اجازه استفاده از کتابخانه وی مشغول مطالعه فلسفه کاراته اوکیناوا شد .در طول چند سال و ی مشغول تکمیل و بلوغ خود در زمینه هنرهای رزمی شد.پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در سال 1935 ، کوان جانگ نیم در راه اهن منچوری مشغول کار شد ، در سال بعد وی به یک استاد چینی به نام یانگ معرفی شد . شکل گیری این هنر رزمی فرایند ساده ای نبود . در سال 1921 زمانی که استاد 7 ساله بود شاهد اعدام تعدادی از اساتید هنر رزمی در کره بود .در آن زمان تعدادی از اساتید هنر رمی حدود 7 یا 8 نفر توانستند از زندان فرار کنند و هوانگ کی هنر رزمی را از یکی از این افراد فرا گرفت.مو دوک کوان به معنای واقعی مدرسه تقوا و پرهیزکاری و هنر رزمی است. این هنر رزمی در سال 1945 توسط کوان جانگ نیم هوانگ کی بنا نهاده شد.




سوباک دو به معنی واقعی یک هنر رزمی است چرا که با بهره گیری از سیستمهای سخت و نرم تمرینات خود را به گونه ای طراحی نموده که افراد از خرد سالی تا کهن سالی با توجه به شرایط جسمانی خود به تمرین بپردازد.