نویسنده/ مترجم: نائومی آلدورت/ جهانشاه میرزا بیگی روش تربیت فرزندان اثر مستقیمی بر عزت نفس آنها دارد، زیرا نوع ارتباط روزمره با آنها را تعیین می کند و بیشتر کنش و واکنشها در ارتباط با فرزندان با توجه به تناسب ماهیت و کیفیت واکنش والدین بر عزت نفس کودکان اثر دارد. هر یک از ما شیوه های خاصی برای تربیت فرزندانمان داریم که در واقع بازتاب شخصیت ماست. این شیوه ها از تمام عواملی که ما را منحصر به فرد کرده اند، تاثیر می پذیرند. عواملی مانند نوع تربیت، شخصیت و ارزشهایی که به آن پایبندیم. هر یک از این عوامل، به تناسب نقش تربیتی ما برای فرزندانمان، بر دیدگاه ما اثر می گذارد و رفتارمان را در برابر بچه ها و انتظاراتمان از آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. روش ما در تربیت فرزند اثر مستقیمی بر عزت نفس فرزندانمان دارد، زیرا نوع ارتباط روزمره ما با آنها را تعیین می کند. بیشتر کنش و واکنشهای ما در ارتباط با فرزندانمان با توجه به تناسب ماهیت و کیفیت واکنش ما، اثر بالقوه بر عزت نفس کودکانمان دارد، چه به شکل مثبت و چه به صورت منفی. ارزش های مورد تایید ما، در واقع اعتقادات ما درباره خوب و بد و درست و غلط و شامل بایدها و نبایدهای مورد پذیرش ماست. این ارزش ها اثر مهمی بر نحوه تربیت فرزندانمان دارد، زیرا ما به طور طبیعی، کودکان خود را در جهت رفتاری مطابق با معیارهای مورد نظر خویش پرورش می دهیم. اگر تا حد امکان، نسبت به اساس ارزش های واقعی خود و چیستی آنها صادق، رک و بی رودربایستی باشیم، کاری بس مهم انجام داده ایم. اگر در ذهنمان نیز رک و صریح به آنها بپردازیم، وظیفه خود را به عنوان والدین، ساده تر و راحترکرده ایم، زیرا با این کارمی توانیم راهبردهای رفتاری مشخص را برای کودکانمان تنظیم کرده و به کاربریم، راهبردهایی درحد انتظارات ما که به ثبات شخصیت آنها کمک می کند. انتشارات مهر ویستا
