این روزها بیشتر بانوان علاقمند که همیشه آرایش کرده باشند ولی ممکن است فرصت و حوصله اینکه هر روز آرایش کنند را ندارند. احتمالا به همین علت تاتو و بعدها میکروپیگمنتیشن محبوبیت زیادی پیدا کرده است. ولی فرق میکروپیگمنتیشن با تاتو چیست؟ چه پیامدهایی ممکن است داشته باشد؟ آیا آرایشگرها نیز توانایی انجام آن را دارند؟ پرسشهای بیشتر دیگری هم در مورد این شیوه مطرح است که آنها را از دکتر منصور نصیری کاشانی، متخصص پوست و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران پرسیده‌ایم. میکروپیگمنتیشن چیست؟ میکروپیگمنتیشن القای ریزدانه‌های رنگی در حد فاصل قسمت رویی (اپیدرم) و زیرین(درم) پوست است. این کار برای رنگین کردن نواحی مورد نظر انجام می‌شود. در تاتو هم که همین کار انجام می‌شود. در مورد تفاوت این دو روش توضیح می‌دهید؟ این روش با تاتوی سنتی تفاوت‌هایی دارد. اولین تفاوت در دستگاهی است که برای انجام میکروپیگمنتیشن به کار می‌رود. امروزه دستگاه‌هایی برای این کار استفاده می‌شود که ارتباط اجزای ثابت آن با قسمت‌های قابل‌تعویض و یکبار مصرف‌شان قطع شده و اصطلاحا جریان برگشتی به عقب ندارند و تضمینی بر سلامت انجام آن از نظر انتقال نیافتن بیماری از فردی به فرد دیگر است. کارتریج دستگاهی که برای میکروپیگمنتیشن استفاده می‌شود هم یکبار مصرف است و به جای سوزن‌های یکبار مصرف در دستگاه‌های سنتی به کار می‌رود که با سیستم بسته‌ای که دارند، تضمین‌کننده عدم‌برگشت خون و انتقال ترشحات از فردی به فرد دیگر است. آیا ممکن است فردی به رنگی که به کار می‌رود حساسیت داشته باشد؟ برای اطمینان از اینکه حساسیتی در این زمینه وجود نداشته باشد، در مواردی آزمون رنگ و حساسیت که نتایج آن نشان می‌دهد رنگدانه باعث واکنش ناخواسته می‌شود یا نه، تقریبا 7 روز قبل از انجام عمل انجام می‌گیرد. معمولا برای انجام آن، مقدار کوچکی از رنگدانه یا رنگدانه‌های مورد نظر جداگانه به پوست وارد می‌شود. با این روش نمی‌توان ظاهر ابروهای کم‌پشت را بهتر و اصلاح کرد؟ با تکنیک میکروپیگمنتیشن می‌توانیم دوباره شکل ابروها را مو به مو در موارد کم‌پشتی بسیار ظریف و پراکنده تاتو کنیم. حتی می‌توان با بالا بردن ناحیه خارجی ابرو، شکل دادن به ابرو یا باز کردن ابرو، چهره را زیباتر و جوان‌تر کرد. در صورت وجود نداشتن تناسب بین دو ابرو هم امکان یکنواخت کردن آنها با میکروپیگمنتیشن وجود دارد. اصلاح رنگ و شکل ابروها هم با این روش انجام می‌شود. میکروپیگمنتیشن کاربرد دیگری ندارد؟ چرا، این کار روی پلک هم انجام می‌شود و می‌توان با آن باعث بیشتر به نظر رسیدن تراکم مژه‌ها، کشیدن خط چشم روی پلک با رنگ‌های مختلفی که با چشم هماهنگی داشته باشد، تصحیح افتادگی چشم، ایجاد نمایی که مژه‌ها را مشخص‌تر می‌کند و کشیدن مژه‌ها در موارد وجود نداشتن مژه، اصلاحات افتادگی پلک با صاف کردن ناحیه کانتوس داخلی و روشن کردن ناحیه نزدیک به کانتوس خارجی و…شد. این روزها انجام میکروپیگمنتیشن روی لب خیلی طرفدار پیدا کرده است. انجام این کار ضرر ندارد؟ نه، میکروپیگمنتیشن لب با هدف‌های مختلفی مانند ساخت مجدد حالت لب، تقویت رنگ خود لب به‌صورت کامل یا جزیی، اصلاح تقارن در مواردی که به علت تصادفات رانندگی یا سایر موارد مثل جای جراحی، لب شکری که یک نقص مادرزادی است پس از اتمام مراحل جراحی، اصلاح چروک‌های بالای لب با تکنیک‌های پیشرفته، افزایش حجم لب به کمک تکنیک‌های سایه روشن( در مورد مردان به‌صورت نامحسوس) انجام می‌شود. و وقتی برای رنگدهی به لب به کار می‌رود چطور؟ آرایش دائمی لب با میکروپیگمنتیشن به معنی نیاز نداشتن به استفاده از لوازم آرایشی نیست بلکه ته رنگی به لب می‌دهد که باعث می‌شود فرد در تمام اوقات بدون استفاده از لوازم آرایش هم ظاهری آراسته داشته باشد. در عین حال حدود جایی که باید آرایش شود را معین می‌کند مانند کتاب‌های نقاشی بدون رنگ که بچه‌ها با رعایت خطوط آن را رنگ می‌کنند. اگر رنگی که فرد می‌خواهد درنیاید یا فرد پشیمان شود، امکان تغییر رنگ یا کلا حذف آن وجود دارد؟ در ترمیم‌ها امکان اصلاح رنگ وجود دارد ولی حذف رنگ مستلزم گذشت زمان است و شانس ازبین بردن کامل آن با لیزر خیلی زیاد نیست. میکروپیگمنتیشن درد هم دارد؟ نمی‌توان گفت این فرایند بدون درد است اما با استفاده از بی‌حس‌کننده‌های موضعی و در مواردی بلوک کردن اعصاب ناحیه می‌توان به سطح قابل‌قبولی از بی‌درد بودن رسید. آیا فقط پزشکان می‌توانند این کار را انجام دهند یا هر فردی با آموزش می‌تواند پیگمنتر شود؟ تکنیسینی که می‌خواهد میکروپیگمنتیشن انجام دهد، باید گواهینامه آموزشی با واکسیناسیون هپاتیت B و کزاز و بیمه تخصصی مسئولیت داشته باشد. نظارت پزشکی می‌تواند ضمانتی بر رعایت اصول بهداشتی، انتخاب مناسب بیماران و حذف موارد پرمخاطره باشد. در گذشته‌ای نه چندان دور بسیاری از امور پزشکی به‌وسیله غیرپزشکان صورت می‌گرفت اما با درک دانش نحوه انتقال بیماری‌ها و بالا رفتن توقع مردم رفته رفته این امور در حیطه مسئولیت‌های پزشکی درآمدند و به نظر می‌رسد امروز میکروپیگمنتیشن که تولد جدید تاتو است، سرنوشتی مشابه پیدا کرده است. علاوه بر اینها، باید به یاد داشته باشید که خون و مایعات بافتی هر بیمار می‌تواند با ویروس ایدز (HIV)، هپاتیت B، هپاتیت C و دیگر میکروب‌های بیماری‌زا عفونی شود، از این رو باید خیلی محتاطانه عمل و از انجام این کار در جاهایی که احتمال می‌دهید این مخاطرات را نمی‌شناسند یا اصول استریلیزه کردن را نمی‌دانند، اجتناب کنید. میکروپیگمنتیشن از زیبایی تا درمان علاوه بر کاربردهای این روش در امور زیبایی، در امور درمان هم می‌توان از میکروپیگمنتیشن برای مداوای مشکلاتی مانند ویتیلیگو (بیماری برص یا پیسی) یا اصلاح جای زخم یا کلوئید کمک گرفت. یکی از محبوب‌ترین کاربردهای میکروپیگمنتیشن هم اصلاح زخم‌های جراحی پلاستیک یا بازسازی هاله پستان در موارد ماستکتومی (عمل جراحی برداشتن پستان در سرطان‌ها و…)، هماهنگ کردن اندازه هاله و شدت رنگ هاله با سینه است. منبع : هفته نامه سلامت
