روغن درخت چای به طور معمول در آکنه کیستیک، یا کسانیکه مشکل هورمونی دارد ،فقط برای کسانی که پوست چرب و یا بیش از حد فعال دارند بسیار خوب است. اگر شما دارای پوست حساس، ظریف، و خشک، هستید از آن صرف نظر کنید.درخت چای یک پاک کننده و یا تونر است که برای کنترل آکنه و پوست بیش از حد چرب مناسب است در دهه های اخیر محبوبیت طب مکمل به طور روزافزون در حال افزایش بوده است. تلاش برای تأیید استفاده فرآورده های گیاهی در موارد درمانی مفروض باعث افزایش تحقیقات در آزمایشگاهها و برخی موارد در محیط بدن شده است. یکی ازاین فرآورده ها روغن درخت چای است که اسانس درخت چای به صورت مایعی بی رنگ تا زرد رنگ، دارای بوی تند و معطر و مشابه اوکالیپتوس است که در آب، غیر محلول و در الکل، محلول می باشد و عمدتأ از گیاه Alternifolia Melaleuca که بومی استرالیا استخراج می شود. در اصطلاح عمومی به تعدادی از درختان Tea Tree Oil گفته می شود ولی از نظر علمی گونه ی اصلی این گیاه درختی با نام علمیAlternifolia Melaleuca می باشد که از خانواده ی مورد است و بیشتر در نواحی ساحلی استرالیا وجود دارد، درختی همیشه سبز به ارتفاع حدود ۶ متر، با برگ هایی نوک تیز و معطر می باشد. از دیگر گونه های این درخت M.viridiflora است که اسانس آن در تجارت به نام Niaoulioil و M.Cajuputi می باشد که اسانس آن به نام Cajuputioil مشهور است. ترکیبات اسانس گونه های مختلف این درخت تا حدی مشابه بوده و از آن ها استفاده های یکسان به عمل می آید. نکته ی مهمی که باید در نظر داشت این است که بسیاری از افراد این گیاه را به دلیل تشابه اسمی با چای معمولی اشتباه می گیرند. در حالی که این درخت هیچ ارتباطی با گیاه چای ندارد. نام علمی چای معمولی کاملیا سینن سیس می باشد که از خانواده ی چای بوده و از همه نظر با درخت مذکور اختلاف دارد. روغن درخت چای به طور گسترده ای به خاطر خواص ضد باکتریایی آن در بسیاری از موارد برای درمان عفونت های پوستی به طور موضعی مورد استفاده قرار می گیرد. این درخت به طور فراوان در استرالیا، اروپا و آمریکا شمالی وجود دارد و به عنوان دارویی برای بیماریهای مزمن مختلف به بازار عرضه می شود. تاریخچه روغن درخت چای مورد استقبال روز افزون مصرف کنندگان قرار دارد این روغن از برگها و شاخه های نورس درخت چای که بومی استرالیاست به دست می آید. این روغن نخستین بار هزاران سال پیش توسط بومیان قاره استرالیا مورد استفاده قرار می گرفته است و مردم قبایل آبوری گینال، قبایل رنگین پوست بومی استرالیا روغن درخت چای را برای مقاصد پزشکی استفاده می کردند، و در جنگ جهانی دوم به عنوان یکی از موارد بهداشتی ضروری در جعبه کمکهای اولیه سربازان استرالیایی وجود داشته است. روغن درخت چای به عنوان یک داروی گیاهی در اشکال مختلف قرنها است مورد استفاده قرار می گیرد و پیش از ۷۰ سال است که به عنوان یک روغن ضروری مورد استفاده قرار می گیرد. روغن درخت چای در اوایل قرن ۲۰ در استرالیا به عنوان یک ضد عفونی کننده در پزشکی مورد استفاده قرار گرفت. اولین مورد استفاده از روغن درخت چای در سال ۱۹۲۰ در جراحی و دندانپزشکی بود. اثرات درمانی این گیاه در زخم ها، باعث شد که در جنگ جهانی دوم از این گیاه برای جراحات پوست استفاده شود. روغن درخت چای تاریخچه طولانی در استفاده کلینیکی برای درمان پوست های مبتلا به جوش غرور، ترکهای موجود در سطح پوست، خشکی پوست، رفع التهابات پوستی و قارچهایی که در سطح ناخن هستند دارد. مطالعات سایر متخصصین پوست با روغن درخت چای برای درمان آکنه، شوره سر، تبخال انجام شده و نتایج آن مشابه یا بهتر از درمانهای مرسوم بوده است و اغلب عوارض جانبی کمتری نیز داشته است. مطالعات اندکی نیز در مورد استفاده موفق آمیز روغن درخت چای در درمان عفونت های غشای مخاطی شامل تریکوموناس واژینالیس و باکتریهای دهانی و کاندیدیازیز دهانی وجود دارد (Halcon & Mika 2004)روغن درخت چای به صورت محصولات گیاهی زیر مورد استفاده قرار می گیرد: ۱. کرم یا ژل جوان شدن پوست ۲. شامپو طبیعی مو برای مو های چرب خواص و موارد مصرف خواص پزشکی روغن درخت چای باعث بهبود کامل مشکلاتی از قبیل شوره سر می شود. روغن درخت چای در شامپو، پودر و روغن بچه، دستمالهای ضد باکتری (دستمالهای پاک کننده آرایشی)، محصولات مراقبت از پوست (مثل کرمهای شب و روز، مرطوب کننده ها و لوسیونهای دست و بدن) به کار برده می شود. این روغن برای پوستهای چرب و مشکل آفرین بسیار مناسب است و می توان آن را به صورت خالص و در مقادیر اندک برای بر طرف کردن لک و جوش به موضع زد. روغن درخت چای برای درمان پوست های مبتلا به جوش غرور، ترکهای موجود در سطح پوست، خشکی پوست، رفع التهابات پوستی و قارچهایی که در سطح ناخن هستند استفاده می شود. روغن درخت چای به پوست نرمی و لطافت می بخشد و این ماده به شکل روغن، ژل و یا کرم موجود است. در ساخت کرم های مخصوص جوش نیز از روغن درخت چای استفاده می کنند. (کرم های مخصوص جوش: این کرم التهابات پوستی را از بین برده و پوست را به وضعیت طبیعی خود نزدیک می کند. لازم به ذکر است که پیش از مصرف، پوست باید کاملاً تمیز باشد.( از روغن درخت چای در ساخت کرم های سوختگی و کرم های ضد قارچ استفاده می شود. (کرم های سوختگی: این نوع کرم ضدالتهاب و خارش است و پوست را صاف و یکنواخت می سازد. کرم ضد قارچ: این کرم قارچهای پوستی را که باعث خارش می شود از بین می برد). روغن درخت چای دارای خواص ضدعفونی کننده، ضد قارچی و ضد ویروسی است، ضمن اینکه ذاتاً قدرت آنتی بیوتیکی دارد و یکی از مفید ترین روغنهای دارویی است. این روغن را می توان برای درمان عفونتهای قارچی از قبیل برفک دهان به کار برد. از روغن درخت چای در محصولاتی مثل خمیر دندان و دهانشویه استفاده می شود. عملکرد آن در خمیر دندان بدین صورت است که مانع تشکیل پلاک های دندان می گردد، این ماده ضدباکتری است و از بیماریهای لثه جلوگیری می کند. از آنجائیکه بوی بد دهان در اثر گازهای ایجاد شده توسط باکتریها ایجاد می شود، روغن درخت چای جایگزین مناسب با خواص موثرتر برای دهانشویه های شیمیایی است. ترکیبات مهم شیمیایی اسانس از برگ های درخت به روش تقطیر با بخار به دست می آید. از مهمترین ترکیبات این گیاه می توان به ۴– ترپی نئول به میزان چهل درصد یا بیشتر، سینئول و ویریدی فلورول و …. اشاره کرد. اثرات دارویی مهم یکی از خواص مهم این گیاه، ضد میکروب بودن آن است. چون گیاه خاصیت تحریک پذیری و ملتهب کننده روی پوست ندارد، از آن در درمان زخم، آکنه و سوختگی ها استفاده می کنند. یکی از دلایل استفاده ی آن در صابون، وجود همین خاصیت است. این گیاه در تهویه به عنوان مطبوع کننده کاربرد دارد که دارای خواص ضد میکروبی در فضا نیز می باشد. اسانس این درخت به دلیل وجود ترکیباتی از جمله Li-terpineol بر روی میکروارگانیسم هایی از جمله کاندیدا آلبی کنس، اشرشیاکلی، استافیلوکوک اورئوس و پزدوموناس آئروژینوزا موثر است. ترکیبات دیگر این رایحه نیز اثرات خوبی بر روی میکروارگانیسم هایی از جمله استافیلوکوک اپی درمیس و پروپی اونی باکتریوم اکنه دارد. همچنین رایحه ی درخت چای روی بعضی میکروارگانیسم های بی هوازی نیز موثر است. پمادهای تهیه شده از این اسانس، دارای خواصی بر ضد بعضی از قارچ های پوستی و یا ناخن بوده که در آزمایشات بالینی به اثبات رسیده است. همچنین روغن درخت چای در تهیه ی محلول های بخور برای مشکلات تنفسی و قطره های بینی با خواص ضد میکروبی کاربرد دارد. محصولات دیگری جهت کاهش التهاب ریوی و وداروهای مسکن سرفه از این رایحه تهیه شده است. این اسانس در صنایع آرایشی و بهداشتی و به خصوص در عطر سازی و درمان های دیگر در رایحه درمانی مورد استفاده است. عوارض جانبی ممکن است ندرتاً بعضی افراد نسبت به ترکیبات موجود در رایحه ی درخت چای از جمله آلفالیمونن، حساسیت داشته باشند. این عوارض در این افراد به صورت اگزما یا راش های پوستی ظاهر می گردد. در ایران گیاهان تولید کننده ی اسانس درخت چای وجود ندارد و گونه های مختلف آن در مناطق از جمله هند، اقیانوسیه، استرالیا و مالزی می رویند. اسانس درخت چای به صورت مایعی بی رنگ تا زرد رنگ ، دارای بوی تند و معطر و مشابه اوکالیپتوس است که در آب، غیر محلول و در الکل، محلول می باشد. شامپو روغن درخت چای پرمون این شامپو به خاطر دارابودن فرمول جدید و منحصر به فرد و نیز حضور ترپنوئیدها خصوصاً terpinenol-4 و استرهای آن دارای مصارف ارزشمندی برای پوست و مو می باشد. روغن درخت چای در مقابل شوره های ناشی از قارچ ملاسزیا، تغییرات هورمونی دوران بلوغ، عفونت های قارچی، آکنه و جوش های ریز موثر است و مشکلات پوستی مانند پسوریازیس می شود. مصرف مداوم این شامپو نه تنها از شوره سر جلوگیری می کند بلکه به خاطر خواص شگرف روغن درخت A چای باعث نرمی پوست ومو و رفع التهاب و خارش پوست سر می گردد. در تحقیقی که بر روی ۱۲۶ نفر که مبتلا به شوره خفیف تا شدید بودند انجام شد، در گروهی که از شامپو روغن درخت چای به مدت ۴ هفته استفاده کردند مشکلات شوره به طرز موثری برطرف شد و این حاکی از تاثیر منحصر به فرد روغن درخت چای در مهار شوره سر است.
