به مرور زمان و سپری کردن سالهای جوانی و پا گذاشتن به دوره میانسالی یک سری تغییرات جنسی در سالمندان بروز خواهد داد که در این مطلب ببه بررسی انواع آن ها می پردازیم. دکتر غلامحسین قائدی اظهار داشت: «ضعف و سستی ارگان‌های جنسی، کاهش سطوح تستوسترون، تاخیر در دستیابی به نعوظ، عدم توانایی در نگهداری نعوظ به مدت طولانی، کاهش شدت ارگاسم و کاهش سطوح هورمون‌های مرتبط با میل جنسی از تغییرات فیزیکی در مردان مسن به دلیل افزایش سن است که عملکرد جنسی آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.» وی در ادامه افزود: «علاوه بر این تغییرات، مردان کهنسال تغییرات فیزیولوژیکی دیگری نیز تجربه می‌کنند؛ نازک شدن موهای شرمگاهی، شل شدن کیسه بیضه، ضعیف شدن عضلات پرینه‌ای و… که همگی در بروز اختلالات جنسی نقش دارد. البته تغییرات فیزیکی در زنان مسن نیز با کاهش سطح استروژن بعد از یائسگی، کاهش قابلیت ارتجاعی بافت سینه و شل شدن سینه جمع شدن دهانه رحم، ضعیف شدن دیواره واژن و کاهش طول و عرض واژن و کاهش ترشحات لزج‌کننده همراه است و به مانند مردان، زنان نیز علاوه بر علائم اصلی ذکر شده، علائم فیزیکی دیگری نظیر نازک شدن موهای شرمگاهی، چروک شدن لب‌های فرج، رقیق شدن ترشحات واژنی و سستی عضلات پرینه‌ای را دارند.» دانشیار دانشگاه شاهد همچنین گفت:«رقیق شدن ترشحات مهبلی در زنان باعث کاهش ترشحات مهبلی می‌شود و این مساله می‌تواند منجر به دیسپارونیا و حتی خونریزی به هنگام آمیزش شود، در نتیجه حتی ارگاسم نیز ممکن است دردناک باشد انزال در مردان کهنسال دیرتر اتفاق می‌افتد، خروج منی شدت قبل را ندارد و شدت ارگاسم به همین دلایل کاهش خواهد داشت. شدت انزال ممکن است به ۵۰ درصد حالت معمول برسد. البته این مسائل ممکن است از فردی به فردی دیگر متغیر باشد، این مسائل عمدتا تحت تاثیر عواملی نظیر وجود همسر جذاب، فقدان بیماری‌های فیزیکی یا روانشناختی حاد و کیفیت روابط بین فردی است.» قائدی با اشاره به اینکه ارزیابی پزشکی، روانی و اجتماعی برای بررسی و تشخیص مشکلات فرد در این دوران از اهمیت بسزایی برخوردار است، چراکه مجموعه‌ای از عوامل پزشکی، روانی، اجتماعی و بین‌فردی در شکل‌گیری اختلالات جنسی نقش دارند بنابراین باید در فرایند ارزیابی جامع مورد بررسی قرار گیرند، گفت: «رویکردهای درمانی عمده عبارتند از برنامه‌های آموزشی، دارودرمانی، درمان‌های هورمونی، روان‌درمانی و مشاوره و استفاده از ابزارهای کمک آمیزشی به عنوان یک برنامه مکمل درمانی و در پاره‌ای موارد نیز جراحی و استفاده از ابزارهای مکانیکی خاص.» به گفته این روانپزشک مطالعات صورت گرفته در مورد عملکرد جنسی افراد کهنسال در سطح جهانی اندک هستند، ولی در آمریکا این مطالعات بیشتر بوده و نتایج متفاوتی نیز ارائه داده‌اند. اطلاعات جهانی در مورد عملکرد جنسی در این گروه سنی اندک بوده و لازم است مطالعات منسجمی در اینباره صورت پذیرد. وی خاطر نشان کرد: «استفاده از ابزارهای و وسایل کمک آمیزشی، نظیر کرم‌ها و ژل‌های آمیزشی می‌تواند کمک شایانی به تقویت روابط و عملکرد جنسی افراد کهنسال داشته باشد. کرم‌ها و ژل‌های کمک آمیزشی عمدتا برای افزایش عملکرد نعوظ یا روان‌سازی مهبلی استفاده می‌شوند و جنبه درمانی ندارد، یعنی استفاده از این ابزارهای به عنوان یک نوع راه حل درمانی پیشنهاد نمی‌شود.»
