يونانيان باستان بر این باور بودند که ورزشکاران بايد قبل از ورزش از برقراري ارتباط جنسی خودد اری کنند ولی المپيکيهاي مدرن و پژوهشگران در مورد تاثيرات برقراري رابطه زناشويي زمان مسابقهها و اينکه آيا خودداری از برقراري اين رابطه کارکرد ورزشي را تقويت ميکند، اختلاف رای دارند. سالهاست مربيان و ورزشکاران در شب مسابقههاي بزرگ يا حتي چند هفته پيش از آن، از رابطه زناشويي پرهيز کردهاند اما در بازيهاي المپيک لندن ، بسياري از مربيان و پزشکان متخصص پزشکي ورزشي، درباره اين باور قديمي ترديد کردند. گفته ميشود محمدعلي کلي، بوکسور معروف، پيش از مسابقههاي مهم تا 6 هفته از برقراري رابطه زناشويي پرهيز ميکرد و در طول جام جهاني فوتبال 1998، مربي تيم انگليس، گلن هدل رابطه زناشويي را در طول اين رويداد يک ماهه براي بازيکنان ممنوع کرد. مارتي ليکروي، دونده آمريکايي و قهرمان دوي 5هزار متر، 4 دهه پيش گفته است: «رابطه زناشويي،شما را شاد ميکند و آدم شاد نميرود 5 کيلومتر بدود.» کارشناسان ميگويند باور قديمي «رابطه زناشويي پيش از ورزش ممنوع!» هنوز کاملا بررسي علمي نشده است اما تا به حال اغلب پژوهشهايي که بر اساس تاثيرات فيزيولوژيک انجام شدهاند، نشان دادهاند اين رابطه استقامت، قدرت يا بنيه جسمي را کاهش نميدهد. يان شراير، استاد بخش پزشکي خانواده در دانشگاه مک گيل کانادا در اين باره ميگويد: «هنگامي که افراد را در آزمايشگاه بررسي ميکنيم، «آزمونهاي کارکرد جسمي» روي آنها انجام ميدهيم اما به احتمال بسيار زياد در مسابقهها، روانشناسي نقش بسيار مهمتري ايفا ميکند. افرادي که مدعياند رابطه زناشويي باعث کاهش ميزان کارکرد ورزشيشان شده، ميگويند علت اين است که تمرکز، ستيزهجويي و فشار روانيشان براي بردن مسابقه کاهش يافته است.» يک بازبيني بررسيهاي علمي در اين باره که در نشريه باليني پزشکيورزشي منتشر شد، نشان داد رابطه زناشويي در شب پيش از مسابقه هيچ تاثيري بر تستهاي فيزيولوژيک ورزشکار ندارد. در يک بررسي 14 ورزشکار سابق متاهل مورد يک تست قدرتي فشاري در روز پس از انجام مراقبت قرار گرفتند، همين تست ورزش پس از حداقل 6 روز پرهيز از برقراري رابطه زناشويي انجام شد. نتايج نشان داد نه ميزان قدرت و نه استقامت عضلات خمکننده دست تحتتاثير رابطه زناشويي در شب پيش از آن قرار نگرفته است. پژوهشگران در دانشگاه ايالتي کلرادو در يک پيگيري بر اين بررسي، 10 مرد متاهل با تناسب بدني را که بين 18 تا 45 ساله بودند، آزمايش کردند. در آزمايشهاي آنها قدرت فشاري، تعادل، حرکت جانبي، زمان واکنش، قدرت هوازي و ماکزيمم حجم اکسيژن (معياري از کارايي مصرف اکسيژن در بدن) تحتتاثير رابطه زناشويي قرار نگرفته بود. يک بررسي سوم که در سال 1995 انجام شد، نشان داد رابطه زناشويي 12 ساعت پيش از انجام يک آزمون تناسب بدني اثر قابلتوجهي بر قدرت حداکثر هوازي، ميزان اکسيژن خون يا فشارخون ندارد. نظريهاي مبني بر اينکه محروميت زناشويي باعث افزايش ستيزهجويي افراد ميشود و انزال باعث کاهش تستوسترون – هورموني که بر کارکرد ورزشي هم موثر است- در بدن ميشود، هنوز بهطور علمي ثابت نشده است. دکتر شراير ميگويد: «حتي اگر اين نظريه درست باشد، اغلب کارشناسان در حال حاضر معتقدند يک حد مطلوب براي ستيزهجويي يا تمرکز وجود دارد؛ مقدار خيلي کمتر آن و نيز مقادير بسيار بيشتر آن کارکرد ورزشي را تضعيف ميکند.» از طرف ديگر، مارتين ميلتون، کارشناس رواندرماني و روانشناسي مشاوره در دانشگاه سوري معتقد است اثر رابطه زناشويي بستگي بسيار زيادي به اين دارد که چه کسي، با چه تعدادي، به چه مدت و به چه شيوهاي آن را انجام دهد. او ميگويد: «اگر رابطه زناشويي بيش از حد مانع خوابيدن يا استراحت ورزشکار شود و ذهنش را از مسابقه منحرف کند، آشکار است که کارکرد ورزشکار افت ميکند.»