مضرات کلاس های روتین و پشت سر هم

کلاسهای فشرده کودکان می توانند تاثیرات منفی و مضری روی انگیزه افراد گذاررند به خصوص در این دوران که در ماه آخر تعطیلات به سر می بریم.

در آستانه آخرین ماه تابستان هستیم و تعطیلات با هر کیفیتی برای دانش آموزان در حال اتمام است. با وجود این، تابستان برای والدین دانش آموزان معنای دیگری دارد.به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان انتخاب مدرسه و مکان آموزشی متناسب با شرایط و انتخاب های موجود که البته با دخل و خرج خانواده هم سازگاری داشته باشد دغدغه ای بزرگ برای کسانی است که با آن درگیرند.شهریه چند میلیونی برخی مدارس غیرانتفاعی که در مواردی دست کمی از شهریه دانشگاه آزاد ندارد برای اغلب خانواده های ایرانی مبلغ کمی نیست در حالی که برخی کارشناسان آموزشی عنوان می کنند کیفیت آموزش در این مدارس بعضا اگر بدتر از مدارس دولتی نباشد بهتر نیست.درباره دانش آموزانی که وضعیت تحصیلی بهتری دارند و نخبه تلقی می شوند نیز حساسیت زیادی برای انتخاب مدرسه وجود دارد و اغلب این دانش آموزان در مدارسی خاص و جدا از دیگران درس می خوانند و وارد دانشگاه می شوند در حالی که روانشناسان معتقدند رقابتی که در این مدارس وجود دارد برای سلامت روانی دانش آموزان تهدید تلقی می شود. سال گذشته تعداد دانش آموزانی که در مدارس غیردولتی تحصیل کرد ند، بیش از یک میلیون و600 هزار نفر بود. در سال تحصیلی گذشته شهریه مدارس غیردولتی خاص در مقطع ابتدائی 7 میلیون تومان و غیردولتی معمولی بین دو تا پنج میلیون تومان گزارش شده است. شهریه مدارس غیردولتی خاص هم در مقطع راهنمایی 10 میلیون تومان و شهریه مدارس معمولی هم بین 3 تا 7 میلیون تومان بوده است. در این بین دبیرستان های غیردولتی خاص 12 میلیون و پیش دانشگاهی های خاص نیز تا 15میلیون تومان از دانش آموز شهریه گرفته اند در حالی که شهریه دبیرستان های غیردولتی معمولی بین 4 تا 9 میلیون و پیش دانشگاهی های غیردولتی معمولی هم 9 تا 12 میلیون گزارش شده است. شهریه 15 میلیونی و آموزش سلیقه ایبا وجود مشخص بودن تعرفه های مدارس غیردولتی در مواردی نحوه دریافت شهریه و میزان آن همگی بستگی به دیدگاه مدیران مدارس غیردولتی دارد که با توجه به تورم هر روز هم بالاتر می رود. بر اساس آمارها، نرخ دریافتی در برخی از مدارس غیردولتی تهران تا مرز 15 میلیون تومان هم می رسد.در مقایسه با شهریه های دانشگاه آزاد، شهریه برخی از مدارس غیردولتی از هزینه دریافت مدرک کارشناسی در چهارسال این دانشگاه در برخی رشته ها نیز بیشتر است، اما تفاوت این است که این هزینه ها فقط در یک سال و حتی در بعضی مدارس در مقاطع ابتدائی بابت شهریه از دانش آموزان دریافت می شود. وقتی از مدیران امر درباره دریافت هزینه های هنگفت این مدارس سوال می شود، همگی اجرای طرح های فوق برنامه را از علل زیاد بودن میزان شهریه دانش آموزان معرفی می کنند. برخی از منتقدان یکی از مشکلات مدارس غیرانتفاعی را تامین نبودن معلمان این مدارس عنوان کرده اند. نداشتن آینده شغلی مناسب یکی از دغدغه های برخی از معلمان این مدارس است.منتقدان می گویند از آنجا که مدارس غیرانتفاعی به صورت خصوصی اداره می شود، بیشتر سلیقه بر آن حاکم است و بنابراین به این مدارس بیشتر تجاری نگاه می شود تا آموزشی و پرورشی؛ به همین دلیل، معلمان این قبیل مدارس با کمترین حقوق و گاهی بدون قرارداد و بی آنکه سابقه ای برای آنها لحاظ شود و از مزایای بیمه و بازنشستگی برخوردار باشند، استخدام می شوند.برخلاف تصور، در میان مشتریان مدارس غیرانتفاعی تعداد پولدارها کم است. اغلب دانش آموزان این مدارس بچه های کارمندان دولت، معلمان و دیگر اقشار حقوق بگیرند. کیفیت آموزشی یکسانیک کارشناس آموزش و پرورش درباره تفاوت های مدارس دولتی و غیرانتفاعی می گوید: ساختار آموزشی مشکلات ریشه ای دارد و به نوع مدارس ارتباط ندارد.محمدرضا نیک نژاد می افزاید: برخی مدارس غیردولتی برخلاف آنچه برخی تصور می کنند با اخذ شهریه های زیاد برای اینکه در ظاهر نشان دهند با مدارس عادی تفاوت دارند کلاس های فشرده و مازاد بر نیاز و توان دانش آموزان برگزار می کنند که نه تنها سودی ندارد بلکه باعث دلزدگی و بی انگیزگی دانش آموز می شود. او عنوان می کند: برای مثال برخی مدارس غیردولتی در مقطع ابتدائی این شعار را سر می دهند که از دوران دبستان دانش آموزان را برای کنکور تربیت می کنند در حالی که چنین چیزی امکان ندارد.علاوه بر این، فعالیت های فوق برنامه ای که در این مدارس برگزار می شود عمدتا کمتر نفعی به حال دانش آموزان دارد و به دلیل اینکه در ساعات اضافه بر مدرسه و اوج خستگی و بازدهی کم دانش آموز گنجانده می شود اثر معکوس دارد. نیک نژاد درباره انتخاب مدرسه مناسب به والدین توصیه می کند: والدین دنبال خصوصی یا دولتی بودن مدرسه نباشند، زیرا کیفیت آموزش در همه مدارس ایران یکسان است. بنابراین سعی کنند تا جای ممکن مدرسه ای را انتخاب کنند که فشار کمتری به دانش آموز وارد کرده و با محیطی شاد و دانش آموزانی کم مکان امنی برای رشد دانش آموز باشد.همچنین تا جای ممکن سعی کنند مدارسی را انتخاب کنند که شهریه کمتری داشته باشد زیرا اغلب مدارس غیردولتی دنبال گرفتن پول از والدین هستند تا مخارج گرداندن این مدارس را که کم هم نیست تامین کنند در حالی که در عمل نشان داده اند کمتر فعالیت خاصی را ارائه می دهند. تبدیل حس متفاوت بودن به یک هنجاردر این میان تعدادی از مدارس مشهور و پرمشتری، شهریه مصوب را رعایت نمی کنند و بدون رسید و مدرک از چندصدهزار تا چندمیلیون تومان تحت عناوین پرزرق و برق پول می گیرند. در سال های اخیر کارشناسان مسائل اجتماعی و همچنین روانشناسان هشدار داده اند که چشم و هم چشمی پدیده ای است که می تواند به بروز آسیب های مختلف منجر شود.این چشم و هم چشمی در همه زمینه ها حتی در مدرسه ای که افراد کودکانشان را به آن می فرستند وجود دارد چرا که برخی می خواهند در هر زمینه ای بگویند ما متفاوت از دیگران هستیم. یک روانشناس درباره این مدارس به آرمان می گوید: جدا کردن دانش آموزان بر اساس عاملی مانند هوش و قرار دادن آنها در یک محیط مجزا (گلخانه ای) اثرات مخرب و زیانباری هم در بعد آموزش و هم در بعد پرورش بر دانش آموزان خواهد گذاشت. مهدی حاجی اسماعیل ادامه می دهد: قرار دادن دانش آموزان در یک رنج (دامنه) هوشی مشخص و بالا در کنار هم آنان را در یک رقابت فشرده و در یک ماراتن نفسگیر قرار می دهد و عقب ماندن از بقیه و کسب نمره و رتبه کمتر باعث شکست و به هم خوردن تعادل روانی فرد می شود و اعتماد به نفس او را تحت تاثیر قرار می دهد.نخبه پروری مانند یک سم روح و روان دانش آموزان را افسرده می کند در حالی که هدف از آموزش رشد منطقی و همه جانبه جنبه های مختلف شخصیت است. او عنوان می کند: نخبه پروری سندرمی است که سلامت و پویایی نظام آموزشی را تهدید می کند. برخی از مدارس هدف از آموزش را گم کرده اند و تصور می کنند که ارائه فهرستی از نخبگان (برگزیده ها) و پذیرفته شدگان برای رویت مراجعان و تبلیغات آن واحد آموزشی برای جذب مشتری بیشتر و در نتیجه تجارت و سودآوری بیشتر هدف غایی تعلیم و تربیت است.حاجی اسماعیل ادامه می دهد: البته ممکن است این وضعیت خوشایند اولیای دانش آموزان نیز باشد چرا که متاسفانه حس متفاوت بودن در جامعه ما به یک هنجار تبدیل شده است و بسیاری از اولیای دانش آموزان حاضرند برای آن پول بیشتری نیز بپردازند! او می گوید: در سطوح بالاتر نیز، مسئولان تصور می کنند که تعداد رتبه های موفق المپیادی موید تلاش موثر و کارنامه مثبت در راستای حرکت به سوی اهداف نظام آموزشی است و همه اینها در حالی اتفاق می افتد که آمارها عکس آن را نشان می دهند.این روانشناس عنوان می کند: به عنوان نمونه، بیکاری تعداد قابل توجهی از تحصیلکردگان نشانه ناکارآمد بودن اینگونه سیاست ها و روش هاست. به نظر می رسد نظام آموزشی به یک تحول اساسی در داده ها و محتوا نیاز دارد.