بهتر است بدانید بازی های رایانه ای و الکترونیکی دشمنان درجه یک سلولهای مغزی افرادند که به مرور زمان می توانند منجر به از بین رفتن این سلولها شوند! وقتی کودکی به دنیا میآید، در دوران کودکی خود از دو مرحلهی من فاعلی و من مفعولی عبور میکند کودک در سه سال اول در مرحله من فاعلی قرار دارد، در این دوران خود را میشناسد، نام خود را میداند و حرکت با دست و پای خود را میآموزد. مرحله دوم از سه سالگی به بعد شروع میشود، در این مرحله، وی با ابزار بازی، جهان اطراف خود را میشناسد، و همیشه یک شخص یا شی دیگر وجود دارد، پس رابطهی او با دیگری، در قالب بازی و شکل میگیرد و نتیجهی آن را خود مفعولی یا تصمیم یافته میگویند. در این گزارش قصد داریم شما را با علت گرایش افراد به بازیهای رایانهای آشنا کنیم. اعتیاد به بازیهای رایانهای را جدی بگیرید فرهادی فوق تخصص روانپزشکی با اشاره به اثر منفی اعتیاد کودکان و بزرگسالان به بازیهای رایانهای میگوید: یکی از خطرناکترین اثرات منفی بازیهای رایانهای روی افراد، اعتیاد به بازیهاست، که در هر کودک، نوجوان و بزرگسال وجود دارد، این تهدید آنقدر جدی است که گاه منجر به مرگ فرد میشود، تصور بیشتر خانوادهها این است که در بازیهای رایانهای، فرد مداخله فکری مداوم دارد اما واقعیت این است که مداخله فکری وجود ندارد، بلکه این بازیها سلولهای مغزی را گول میزنند و از نظر حرکتی نیز فقط چند انگشت کودک را حرکت میدهند. بازیهای رایانهای، علت اصلی افت تحصیلی در افراد است وی ادامه میدهد: عوامل بسیاری در جهت سقوط تحصیلی دانشآموختگان وجود دارد که مهمترین آن اعتیاد به بازیهای رایانهای است، این امر باعث درگیری ذهن دانشآموزان میشود که نتیجهی این درگیری انحراف از مسیر آموزش است، بدون شک بازیهای رایانهای مهمترین علت مؤثر در افت تحصیلی است چرا که دانشآموز وقت زیادی را صرف بازی کردن میکند. بازیهای که جنگندگی را میآموزند فرهادی معتقد است: فرد برای رسیدن به مرحله بعدی با نیروهای دشمن میجنگد، بنابراین خشونت در وی افزایش مییابد. خشونت مهمترین محرکهای است که در طراحی جدیدترین بازیهای رایانهای به حد افراط از آن استفاده میشود. چرا خانوادهها از اینترنت ترس دارند؟ این فوق تخصص روانپزشکی میگوید:استفاده از اینترنت یک فعالیت زمانگیر است، پس میتواند مدت تعامل کودک با خانوادهاش را کاهش دهد، اینترنت کشمکشهای زیادی را در خانواده ایجاد میکند، گاهی این کشمکش ناشی از دستیابی کودک به اطلاعات خصوصی والدین میباشد. والدین نگران هستند که اینترنت، کودک را از سایر فعالیتها منحصر کند و اثر ایزوله کنندهای روی او داشته باشد. فردی که منفعل بازی میکند تا انتهای عمر منفعل میشود وی ادامه میدهد: در بازیهای رایانهای کودک به تنهایی بازی میکند و گاه بدون برنامهریزی ساعتها مشغول بازی میشود، کودکی که به تنهایی بازی کند تا انتهای عمرش منفعل میماند برخی از خانوادهها مانع انجام بازیهای الکترونیکی از سوی فرزندان خود میشوند و در واقع با مخالفت کردن، فرزندان را نسبت به این بازیها حریصتر میکنند و از طرفی کودکان از هر فرصتی، حتی پنهانی، سعی در استفاده از این بازیها دارند. رایانه و افزایش رفتارهای ضد اجتماعی در افراد در یک مطالعه 50 درصد خانوادهها بیان کردند که مدت زمانی که آنلاین هستند، کمتر با یکدیگر صحبت میکنند و 41 درصد موافق یادگیری رفتارهای ضد اجتماعی در این مدت بودند. در چند سال اخیر کامپیوتر و اینترنت به تدریج تا حدی جای تلویزیون را گرفته است و احتمال میرود که در آیندهای نزدیک نقش عمدهتری از تلویزیون را در زندگی افراد داشته باشد. والدین دقت کنند در همین راستا فردیپور، متخصص روانشناسی نیز میگوید: مغز خزنده بلافاصله در مقابل چیزی که میبیند واکنش نشان میدهد و به آن فکر نمیکند اما در مغز عالی اطلاعات بینایی تجزیه و تحلیل میشود و واکنش با تأخیر صورت میگیرد. بازیهای کامپیوتری مغز خزنده را تحریک میکنند و به همین دلیل است که بچههایی که زیاد به این بازیها میپردازند، دائماً دست خود را تکان میدهند، تصمیمات آنی میگیرند و هیجانات خلقی خود را آنی نشان میدهند. بازیهای رایانهای، تأثیرات مثبت نیز دارند وی ادامه میدهد: کودکانی که به بازیهای رایانهای میپردازند، یادیگری آسانتر و راحتتری دارند، کاربران برای این که نقش یک بازی را یاد بگیرند، به مهارتهای گوناگون نیاز دارند که شاخصترین آنها مهارت حل مسئله است، این بازیها باعث افزایش دقت دیداری و تفکر خلاق می شود. کودکان میتوانند نقاشیها یا داستانهای جدیدی را خلق کنند و مفاهیم و مبانی ریاضیات را با کمک شکلهای مختلف و ساده یاد میگیرند همچنین این بازیها باعث میشوند که کودکان کمتر به مسکن نیاز داشته باشند. اما چه باید کرد؟ فردیپور معتقد است: والدین باید تا حد زیادی با بازیهای رایانهای آشنا باشند و بدانند که هر بازی برای چه سنی است. آنها میتوانند در این زمینه، از کارشناسان کمک بگیرند و استفاده از بعضی بازیها را برای فرزندان مجاز کنند، فرزندان باید بدانند که از رایانه هم مانند دیگر وسایل زندگی، متعادل استفاده کنند و بهترین راه حل برای این موضوع، خارج کردن رایانه از اتاق کودک است. گفتنی است، استفاده از بازیهای فکری و معمایی یکی از راههای رشد خلاقیت و نوآوری در بچههاست. بازیهایی که بیشتر، سلولهای مغزی را به کار وادار و فکر کودکان را درگیر کنند بسیار مفید هستند. نرم افزارهای آموزشی نیز میتوانند نقش مهمی در این زمینه داشته باشند.