متاسفانه برخی افراد طرز فکر و عقیده خاصی درباره ازدواج کردن دارند و آن را مانند هندوانه دربسته ای می دانند که آینده و سرانجام آن معلوم نیست چگونه باشد . دکتر عزت الله کردمیرزا افزود: باید این کاریکاتور روشنفکری را در هم شکست. مردم کشورهای اروپایی هم آدمهای بااخلاقی هستند. اینگونه نیست که همدیگر را تجربه کنند سپس تصمیم بگیرند ازدواج کنند یا از یکدیگر جدا شوند. وی در ادامه گفت: ازدواج موفق چند طبقه شاخص دارد که شامل شاخص جمعیتشناختی و تعامل میان دو زوج میشود. وی با بیان اینکه چند اصل میتواند ضریب ازدواج موفق را بالا ببرد، گفت: اول اینکه افراد آمادگی ازدواج را داشته و به بلوغ اجتماعی و عاطفی رسیده باشند که معمولاً به طور میانگین برای دختران سن 22 سال به بعد و برای پسران سن 14 سال به بعد در نظر گرفته میشود. این روانشناس افزود: افرادی که زیر 20 سال ازدواج کردهاند و به بلوغ عاطفی و اجتماعی نرسیدهاند، معمولاً ازدواج موفقی ندارند، اما این یک نسخه کلی نیست. در زیرشاخه شاخص جمعیتشناختی، مسئله کفو بودن بسیار مهم است و مورد دوم است. اگر زوجین در شرایط اجتماعی، اقتصادی، تحصیلاتی و… همطبقه و همکفو باشند، ازدواج موفقتری خواهند داشت. وی در ادامه گفت: سومین شاخصی که در زیرشاخه تعامل زوجین باید به آن توجه شود، این است که باید هر یک از دو طرف بدانند که چه ارتباطی با هم ارتباط دارند. اگر فرد نتواند نه بگوید؛ با اینکه بدون علاقه تن به ازدواج بدهد، دچار خطا در ازدواج می شود و این موضوع ضریب موفقیت ازدواج را پایین میآورد. این روانشناس اضافه کرد: محیطی و بافتی که دختر و پسر در آن با یکدیگر آشنا میشوند، بسیار مهم است. اگر در فضای مجازی آشنا شوند و در همان فضا به ادامه رابطه تا حد ازدواج ادامه دهند، معمولاً دچار خطا میشوند بنابراین بهتر است جوانان از کسانی که در فضای واقعی هستند، مورد ازدواج خود را انتخاب کنند. اما مهمترین راز خوشبختی و داشتن یک ازدواج موفق، شناخت طرفین از یکدیگر است. منابع شناخت معمولاً مختلف است، اما کمک بزرگی به تشکیل یک خانواده موفق میکند. وی درباره منابع شناخت طرفین گفت: از خانوادههای طرفین برای شناخت بیشتر استفاده شود. اگر در محلی کار میکند، در محل کار درباره وی پرسوجو شود. اگر طلاق گرفته است، از همسر اولش درباره وی پرسوجو شود و لازم است از مشاور ازدواج کمک بگیرند. در واقع هر چه منابع شناخت بیشتر باشد، ضریب موفقیت بالاتر میرود. کرد میرزا در پاسخ به این پرسش که آیا از لحاظ روانشناختی میتوان به دختر و پسری که میخواهند باهم ازدواج کنند، تضمین داد ازدواجشان موفق خواهد بود، اظهار کرد: هیچ** نمیتواند از قبل این تضمین را بدهد. تنها میتوان از لحاظ روانشناختی به آنها گفت با توجه به شاخصها، ازدواج خوب یا توأم با ریسکی را دارند. وی با بیان اینکه تشبیه ازدواج به هندوانه دربسته، غلط است، گفت: ما در ازدواج با شیء روبهرو نیستیم. نمیتوانیم طوری برخورد کنیم که هیچگونه حق انتخابی نداریم. سرانجامِ هندوانه، خورده شدن است و برایش فرقی ندارد که توسط انسان یا حیوان باشد، اما برای انسان که تا انتهای و پایان عمرش نیازمند خوشبختی است، انتخاب طرف مقابل بسیار مهم است. اگر فردی حتی یک شب از عمرش را با خوشبختی نگذراند، باخته است. پس این قیاس، نادرست است. این روانشناس در پاسخ به این پرسش که برای رسیدن به یک ازدواج موفق چه مراحلی باید طی شود؟ اظهارکرد: چند شاخص ضریب ازدواج موفق را بالا میبرد، اما نیازمند طی مراحلی است. ابتدا باید فرد از بافت مطمئنی انتخاب شده باشد. آشنایی در دانشگاه با آشنایی در یک مهمانی یا فضای مجازی بسیار متفاوت است علاوه بر آن انتخاب، از منابع مطمئن و شناختشده صورت گیرد. استفاده از تمام منابعِ در دسترس، شناخت را کاملتر میکند. وی تاکید کرد: دختر و پسر پیش از اینکه از انتخاب مطمئن شوند، بهتر است از رابطه جسمی و حسی پرهیز کنند. افرادی که معمولاً پیش از ازدواج رابطه جسمی برقرار کردهاند، ضریب ازدواج موفق پایینتری دارند علاوه بر آن آنان به حس خود احترام بگذارند. صرفاً به دلیل امکاناتی که طرف مقابل دارد، تصمیم نگیرند و تنها به آن فکر نکنند. پس از آنکه تمام چهار مرحله قبلی را با موفقیت طی کردند، مسئولیت انتخاب خود را بر عهده بگیرند. برای دلِ کسی ازدواج نکنند. کردمیرزا در پایان به مجله سپیده دانایی گفت: دختر و پسر پیش از آنکه به طرف مقابل اعتماد کنند، از حس خود نسبت به آن فرد مطمئن باشند، سپس برای ازدواج گام بردارند اما مهمترین مسئلهای که باید به آن تأکید شود، آن است که جوانان نباید فکر کنند ازدواجهای اکنون خود را باید طبق رسوم کشورهای خارجی که ندیدهاند، برگزار کنند.