سنگین شدن گوش به چه دلایلی ایجاد می شود و بهترین راههای درمانی برای آن کدامند چه عللی در ایجاداین بمیاری تاثیرگذارند و توصیه متخصصین در این زمینه چیست ؟ دکتر جواد امینی متخصص گوش، حلق و بینی با اشاره به اینکه گوش میانی فضایی است که از راه شیپور استاش و حلق تهویه می‌شود، گفت: استخوانچه‌های گوش در این ناحیه قرار دارند و عفونت حاد گوش میانی پس از سرماخوردگی و به علت انتقال عفونت از حلق به گوش میانی موجب سنگینی گوش می‌شود که با درمان مناسب برطرف می‌شود. وی افزود: عفونت‌های مزمن گوش میانی باعث ایجاد سوراخ کم و بیش بزرگی در پرده تمپان (صماخ) می‌شود و گاهی ضایعات استخوان‌های کوچک گوش را به دنبال دارد که در این شرایط جراحی و ترمیم ضایعات صورت می‌گیرد. امینی به دیگر علل سنگینی گوش میانی اشاره کرد و افزود: با سفت شدن و بی‌تحرکی استخوانچه‌های گوش میانی که یک عارضه خانوادگی محسوب می‌شود، گوش بدون ایجاد عفونت شروع به سنگین شدن می‌کند و در صورت پیشرفت این بیماری درمان از طریق جراحی انجام می‌شود. جرم گوش ، مهم‌ترین عامل سنگینی گوش خارجی این متخصص گوش، حلق و بینی افزود: از ضایعات گوش خارجی باید به جرم گوش اشاره کرد که سنگینی ایجاد شده با خارج کردن جرم برطرف می‌شود. امینی با اشاره به روش‌های تشخیص سنگینی گوش گفت: علاوه بر روش‌های ساده، دیاپازون وسیله‌ای است که در این مورد به کار می‌رود و سنگینی علاوه بر اینکه می‌تواند گوش خارجی یا میانی را درگیر کند و مربوط به سیستم انتقال صدا باشد، ممکن است گوش داخلی و درک صدا را نیز مختل کند. وی همچنین به علل سنگینی گوش داخلی اشاره کرد و گفت: کهولت سن، وراثت، بیماری‌های عفونی مانند اوریون، ضربه‌های صوتی به دلیل صدای انفجار یا مشاغل پر سر و صدا، شکستگی استخوان شقیقه و دیابت از دلایل عمده سنگینی گوش هستند. امینی افزود: سنگینی گوش در صورتی که با سرگیجه همراه باشد، به احتمال زیاد مربوط به ناحیه حفظ تعادل بدن در گوش داخلی است و نیاز به بررسی و اقدام درمانی به موقع دارد. اهمیت تشخیص زودرس سنگینی گوش در اطفال امینی به ضرورت تشخیص زودرس سنگینی گوش در اطفال اشاره کرد و گفت: اختلال در آموزش کلمات و تکلم، از عوارض احتمالی سنگینی گوش است و در صورت عدم درمان به موقع، در سنین بالاتر امکان دارد کودک از ادامه تحصیل محروم شود. وی در پایان تصریح کرد: تست ادیومتری یا سنجش شنوایی، دقت بالایی در تشخیص علل سنگینی گوش دارد و نوع و شدت آن را مشخص می‌کند که آیا مربوط به گوش میانی و از نوع انتقالی است یا از نوع عصبی و مربوط به گوش داخلی است. (ایسنا)
