عارضه شنیدن وزوز گوش در اکثر افراد ریشه مغزی و عصبی دارد که بر روی فعالیت های مغزی تاثیر می گذارد. نتایج به دست آمده آشکار ساخت که صدای وزوز گوش در مقایسه با سایر صداهای خارجی معمول که به گوش می‌رسند به شکل گسترده‌ای فعالیت مغز را تغییر می‌دهد. عارضه «وزوز گوش» با بخش وسیعی از فعالیت‌های مغزی مرتبط است و همین ویژگی درمان این اختلال شنوایی را دشوارتر می‌سازد. این اختلال شنوایی موجب می‌شود که گوش‌ها پیوسته زنگ بزنند. در این مطالعه که روی مردی 50 ساله و مبتلا به عارضه وزوز گوش همراه با فقدان شنوایی انجام گرفت، پزشکان فعالیت مغز او را زمانی که شدت وزوز ضعیف‌تر یا شدیدتر بود، کنترل کردند. نتایج به دست آمده آشکار ساخت که صدای وزوز گوش در مقایسه با سایر صداهای خارجی معمول که به گوش می‌رسند به شکل گسترده‌ای فعالیت مغز را تغییر می‌دهد. «ویل سدلی» یکی از متخصصان این مطالعه از دانشگاه نیوکاسل در انگلیس گفت: یافته قابل توجه در این مطالعه این است که وزوز گوش با بخش وسیعی از مغز ارتباط دارد و این یافته کمک می‌کند دریابیم که چرا درمان وزوز گوش دشوار است و ممکن است به کشف روش‌های درمانی جدید نیاز باشد. «سدلی» افزود: از آنجا که وزوز گوش نسبت به دیگر صداهای طبیعی، متفاوت است نمی‌توان آن را به عنوان یک عامل تعیین‌کننده در درک این عارضه و درمان آن مورد استفاده قرار داد. وزوز گوش، عارضه شنیدن صدایی غیرطبیعی در گوش یا درک آن در مغز در غیاب صداهای خارجی است. معمولا وزوز گوش، ذهنی است و صدا فقط توسط بیمار شنیده می‌شود. اگر وزوز گوش خفیف باشد در حالت آرامش شنیده می‌شود ولی اگر خیلی شدید باشد در شنوایی فرد تداخل به وجود می‌آورد و می‌تواند باعث اختلال فعالیت و خواب و حتی اختلالات روانی شود
