همانطور که در مطالب قبل گفتیم کم شنوایی در ابعاد مختلف بر زندگی فردی و اجتماعی تاثیر می گذارد. یکی از مهم ترین مشکلاتی که کم شنوایی ایجاد می کند ، تاثیر آن بر یادگیری که نهایتا به افت تحصیلی منجر می شود. بیشتر افرادی که دچار کم شنوایی می شوند که سابقه ی کم شنوایی در خانواده شان مخصوصا پدر و مادر باشد. یک آسیب شناس زبان درباره مسئله کم شنوایی و عوامل آن گفت؛ برخی از موارد کم شنوایی ژنتیکی است و خانواده ها در صورت مشاهده کم شنوایی در بین اعضای خود که باعث نگرانی آنها می شود باید بلافاصله کودک را برای معاینه نزد پزشکان متخصص تشخیص و معاینات کم شنوایی و ناشنوایی برده و پس از آن به ادیولوژیست (شنوایی شناس) مراجعه کنند، تا شدت آسیب شنوایی تشخیص داده شود. به گفته او خانواده ها در صورت مشاهده اینکه کودکان آنها در یک فاصله معمول نمی توانند صدای آنها را بشنوند یا اینکه متوجه صداهای مختلف محیطی نیستند باید به کودکان خود شک کرده و برای تشخیص و ارزیابی به متخصص مراجعه کنند. گاهی اوقاتی اگر کم شنوایی خیلی دیر تشخیص داده شود ممکن است فرد کم شنوا در طی مراحل آموزشی با مشکل مواجه شود. بنابراین چنانچه، تشخیص زودتر انجام شود نتایج بهتری حاصل خواهد شد. پزشکان متخصص درباره خانواده هایی که از احتمال مبتلا شدن کودکانشان به کم شنوایی نگران هستند، می گویند خانواده هایی که سابقه کم شنوایی داشته و یا مادرانی که در زمان بارداری دچار بیماری هایی شده اند که احتمال بروز کم شنوایی در آنها وجود دارد و نیز نوزادانی که به زردی و سرخجه مبتلا هستند بیشترین درصد ابتلا به کم شنوایی در آنها وجود دارد. یک آسیب شناس گفتار و زبان در مورد کاشت حلزون شنوایی در بیماران گفت؛ کاشت حلزون شنوایی تکنولوژی پیشرفته ای است. البته به شرایط و میزان کم شنوایی فرد بستگی دارد و کودکان با کاشت حلزون شنوایی و اقدامات توانبخشی، پس از آن بهتر به جامعه بازمی گردند. حلزون شنوایی مانند سمعک، یک پروتز است و بدون اقدامات توان بخشی هیچ کمکی به کودک نمی کند و حتما باید مراحل توانبخشی را زیر نظر شنوایی شناس، ادیولوژیست، گفتاردرمان گر و آسیب شناس گفتار زبان طی کنند که مدت توانبخشی با توجه به میزان شدت مشکل ۱ تا ۵ سال طول می کشد.
