بهتر است از سنین کودکی و طفولیت به دندان های فرزندتان رسیدگی کنید و به ناهنجاری های فکی و دندانی آنان اهمیت دهید. محمدامین نریمانی، دبیر علمی سمپوزیوم انجمن ارتودنسی می‌گوید: اگر کودکان با ناهنجاری‌های فک پایین، در سنین پایین درمان نشوند در سن 18 سالگی باید جراحی شوند که علاوه بر هزینه‌های درمانی فرصت درمان در کودکی را نیز از دست داده‌اند، وراثت و محیط نقش مؤثری در این زمینه دارند. عوامل ارثی توسط والدین به کودک انتقال می‌یابد، همچنین استفاده از پستانک تا 5 سالگی یا مکیدن انگشت موجب به هم خوردن فرم قوس‌های دندان‌ها می‌شود بنابراین دندان‌های بالا و پایین روی هم جفت نمی‌شوند و این عامل انحراف آنها را در پی دارد، بنابر این اگر فرد از جنبه ارثی نیز مشکلی نداشته باشد، فک پایین او با عامل محیطی رشد بیشتری نسبت به فک بالا پیدا می‌کند. به گفته نریمانی، درمان این ناهنجاری‌ها نسبت به سایر ناهنجاری‌های دهانی سخت‌تر است و این عارضه از نظر درمانی در پسران نسبت به دختران مشکل‌تر به نظر می‌رسد زیرا دوره رشد پسران طولانی‌تر است، در واقع دختران نسبت به پسران زودتر بالغ می‌شوند و شانس بیشتری برای درمان‌های رشدی دارند هر چند که باید برای درمان زیر 10 سالگی مراجعه کنند؛ از طرفی پسران ظرفیت درمانی بیشتری دارند اما نگهداری درمان آنها نیز سخت‌تر است. او در پایان توصیه می‌کند: کودکان باید در 7 یا 8 سالگی برای نخستین بار توسط متخصص ارتودنسی بررسی شوند.
