در بخشی از دندانهای عقب دهان (دندانهای آسیا) که با آن غذا می جویم، بطور م عمول فرورفتگی و سوراخهای ظریف و پر عمقی وجود دارد. به دلیل چسبیدن و گیر بیشتر غذا های پوسیدگی زا (امثل شکلات، کیک، بیسکویت و غیره) و همچنین به دلیل میکروبهای بوجود آورده پوسیدگی در این نواحی که با جریان طبیعی آب دهان و حتی مسواک، براحتی قابل تمیزشدن نیستند، شروع پوسیدگی دندان معمولا در این سطوح اتفاق می‌افتد. فیشور سیلانت یا شیار پوش، یک روش مؤثر برای پیشگیری از پوسیدگی سطوح جوندهٔ دندان‌ها می‌باشد. روش درمان به این صورت است که که با تشخیص دندانپزشک، فرورفتگی و شیارهای گیردار دندان سالم تازه رویش یافته با یک مادهٔ همرنگ دندان پوشیده می‌شوند و بنابراین از پوسیدگی زودهنگام این سطوح در اثر گیر مواد غذایی و فعالیت میکروبهای پوسیدگی زا جلوگیری می‌شود. این درمان بطور ویژه برای دندانهای آسیای اول دایمی (دندان شش) تا دو سال بعد از رویش آن توصیه می‌شود. علت آن است که این دندان در سن شش سالگی رویش می‌یابد یعنی سنی که متاسفانه هنوز اکثر کودکان و والدین آن‌ها مراقبت‌های لازم بهداشتی و تغذیه‌ای برای جلوگیری از پوسیدگی دندانهای کودک را رعایت نمی‌کنند. دلیل دیگر آن است که چون رویش دندان شش با افتادن هیچیک از دندانهای شیری همراه نیست، متاسفانه خیلی از پدر و مادر‌ها حتی متوجه رویش این دندان مهم در دهان کودکشان نمی‌شوند و تصور می‌کنند این دندان هم یکی از دندانهای شیری است که در نهایت خواهد افتاد. بهمین خاطر معمولا دندان شش خیلی زود و گاهی حتی قبل از رویش کامل آن، خراب می‌شود. لازم به یاد آوری است که سن مناسب این درمان برای دندانهای آسیای دوم دایمی، حدود ۱۴-۱۲ سالگی می‌باشد. در دندانهای شیری، معمولا این درمان در حدود سن ۶-۴ سالگی بر روی دندانهای آسیای دوم شیری که هم بمدت طولانی تری در دهان می‌ماند و هم شیارهای عمیق و نامنظم تری بر سطح جونده خود دارند، انجام می‌شود.
