اگر بيماري جابجايي قدامي ديسك معالجه نشود شاید طي مراحل قهقرايي خود به جایی برسد كه دهان ديگر قادر نباشد.زیادتر از 25-20 ميلي متر باز شود كه اصطلاحاً به آن “قفل شدن”فك گويند كه معالجه آن سختتر ميباشد. در اين بيماري ديسك در جلوي كنديل قرار ميگيرد و در طي چرخه باز و بسته كردن دهان از جاي خود تكان نميخورد و مانع از آن ميشود كه دهان به اندازه كافي باز شود. در اولين مرحله درمان بايستي تلاش نمود فك را جا انداخت و سپس ساير مراحل درمان را انجام داد گاهي اوقات با بيماراني مواجه ميشويم كه ساليان طولاني هم در فك پايين و هم در فك بالا دندان مصنوعي داشته و در اثر مرور زمان دندانهاي مصنوعي آنها دچار فرسايش شده لذا Vertical Dimension صورت آنها (ارتفاع عمودي صورت) كاهش پيدا مي كند و اين پديده باعث بروز سردردهاي شديد در اين بيماري ميگردد كه به راحتي با تعيين ارتفاع عمودي Vertical Dimension صحيح و فيزيولوژيك و تهيه دندان مصنوعي جديد سردردهاي آنها برطرف ميشود. از عوامل ديگري كه باعث بروز سردرد ميشوند، بيماراني هستند كه به علت نداشتن دندانهاي آسيا بزرگ يك طرف عمل جويدن را با طرف مقابل بصورت يك طرفه انجام ميدهند و يا بيماراني كه به دليل كشيدن دندانهاي آسياب بزرگ هر دو طرف چپ و راست اجباراً عمل جويدن را با دندانهاي قدامي و يا آسياب هاي كوچك انجام ميدهند. درمان اولين مرحله معانيه كامل بيمار ميباشد. هم وضعيت دندانها و هم بيماريهاي مفصل گيجگاهي – فكي مورد معاينه كلينيكي و راديولوژيك قرار ميگيرند كه سپس منجر به ارائه “تشخيص بيماري” خواهد شد. در مان بيماران مبتلا به بيماريهاي مفصل گيجگاهي – فكي حتماً بايستي در ابتدا به روشهاي غير جراحي انجام گيرد مگر در موارد خاص مثل شكستگي هاي فك. خوشبختانه بيش از 95 درصد از بيماران با روش هاي غير جراحي قابل درمان ميباشند. درمان كليه بيماران از طريق دندانها انجام ميپذيرد. زيرا يكي از راههاي ارتباطي بين فك پايين و بالا همانطوري كه در ابتداي مقاله به آن اشاره شد دندانها ميباشند و نحوه قرار گيري دندانهاي فك تحتاني در مقابل دندانهاي فك فوقاني براي سلامتي مفصل گيجگاهي – فكي بسيار با اهميت و سرنوشت ساز ميباشد. اگر دندانهاي فك تحتاني براساس قواعد صحيح و فيزيولوژيك در مقابل دندانهاي فك فوقاني قرار گيرند فشارهاي وارده بر مفصل در حد نرمال خواهد بود و مانع از بروز بيماري در مفصل گيجگاهي – فكي خواهد شد زيرا كه اصلي ترين دليل بروز بيماري در مفصل گيجگاهي – فكي افزايش فشارهاي بيومكانيكي در اين مفصل ميباشد. عدم وجود قواعد صحيح به هنگام جفت شدن دندانهاي پايين در مقابل دندانهاي بالا و يا بهنگام حركت هاي طرفي دندانهاي فك پايين در مقابل دندانهاي فك بالا بهنگام جويدن باعث افزايش فشارهاي بيومكانيكي در مفصل شده كه منجر به بروز بيماري ميگردد در ابتداي درمان بايستي تمام پوسيدگيها ترميم شوند و كليه دندانهاي از دست رفته بايستي به روش پروتز گذاري (روكش، بريج، پلاك پارسيل يا دندان مصنوعي) جايگزين گردند تا عمل جويدن دو طرفه و با دندانهاي آسياي بزرگ انجام گيرد تا برآيند فشارهاي بيومكانيكي بر روي مفصل در حد نرمال كاهش يابد. سپس هم آهنگي فك پايين و بالا با كمك فويلهاي مخصوصي به ظرافت هشت هزارم ميلي متر برقرار گردد كه به آن” تصحيح اكلوژن” گويند. در خيلي از موارد براي درمان از نوار پلاستيكي سختي به نام بايت گارد استفاده ميشود كه بر روي دندانهاي معمولاً فك بالا گذاشته ميشود بيمار موظف است در طول شبانه روز از آن استفاده نمايد و فقط به هنگام صرف غذا آنرا از دهان درآورد. بايت گارد خيل يسريع دردهاي سر و صورت و فك را تسكين ميدهد، سردردها را بخوبي و سريع برطرف ميسازد. و بيمار را قادر ميسازد دهان خويش را به راحتي و بدون درد در حد نرمال باز كند. بعد از مدتي كه بايت گارد مورد استفاده قرار گرفت ساير مراحل درمان كه در فوق اشاره شد انجام ميگيرد. البته فيزيوتراپي يكي از مراحل بسيار مهم درمان ميباشد
