پستانک از گذشته یکی از وسایل مورد علاقه نوزادان بوده است ولی خیلی از پدرومادرها درمورد استفاده پستانک در کودک خود نگران هستند. پرسش فراوان آنها از دندان‌پزشکان کودک این است که بچه ها تا چه سنی مجاز به استفاده از پستانک هستند و در صورت تدارم استفاده از ان، چه عوارضی ممکن است برای وضعیت فک و دندانها پیش بیاید. واقعیت این است که کاربرد طولانی مدت و چند ساله پستانک با تغییر در موقعیت فک پایین و باز نگه داشتن مداوم دهان می‌تواند الگوی رویشی دندانها را دگرگون کند. این امر با ممانعت از رویش دندانهای جلویی باعث ایجاد فضا بین دندانهای بالا و پایین (Anterior Open Bite) و نیز تنگی قوس دندانی فک بالا می‌شود. معمولا تا ۳ سالگی هنوز دندانهای شیری به‌طور کامل رویش نیافته‌اند و چنین نمایی کمتر مشهود است؛ پس از آن و در طی دوره دندانی شیری (۳ تا ۶ سالگی) در کودکی که به‌طور ممتد از پستانک استفاده می‌کند به احتمال زیاد مشکلات فوق بروز خواهد کرد که عامل ایجاد کننده (اتیولوژیک) آن، همان عادت مکیدن مداوم پستانک یا در برخی موارد مکیدن انگشت است. خوشبختانه اکثر متخصصین بر این باورند که با قطع عادات فوق قبل از آغاز دوره دندانی مختلط یعنی حدود ۶ سالگی*، دندانهای دایمی جلویی رویش خواهند کرد و فضای مورد نظر را خودبخود بسته خواهد شد. شرط اساسی در این روند، قطع عادت نامطلوب مکیدن پستانک یا انگشت در کودک است. برای این منظور راهکارهای متفاوتی پیشنهاد شده است که مهم‌ترین آنها مشاوره روانپزشکی و نیز تعبیه دستگا‌ه‌های ممانعت کننده از مکیدن انگشت بنا به تشخیص متخصص ارتودنسی است. * دوره دندانی مختلط زمانی است که در دهان کودک دندانهای شیری و دائمی همزمان حضور دارند و معمولا از شش سالگی با رویش اولین دندان دائمی آغاز و در ۱۲ سالگی با افتادن آخرین دندان شیری پایان می‌یابد.
