احمد ابراهیمی ردیف‌دان و مدرس آواز و خواننده پیشکسوت موسیقی ایران از هفته گذشته به دلیل عارضه قلبی در بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی(ره) بستری و به علت نبودن تخت خالی در بخش آی سی یو، به بیمارستان فرمانیه منتقل شد. علی ترابی مدیرعامل انجمن موسیقی ایران و عبدالحسین مختاباد عضو هیات امنای انجمن موسیقی ایران و عضو شورای شهر تهران، روز یکشنبه با حضور در بیمارستان از احمد ابراهیمی عیادت کردند. بنابراین گزارش، احمد ابراهیمی در سال 1305 در اورامانات کردستان متولد شد.اکثر اعضای خانواده او دستی در موسیقی داشتند و همین امر سبب شد تا او هم با تشویق خانواده به سراغ موسیقی و یادگیری این هنر برود. ابراهیمی بیش از دوازده سال نداشت که به تهران نقل مکان کرد.در سال 1327 با توجه به صدای خوشی که داشت با استادان بزرگ موسیقی ایران نظیر ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، حسین تهرانی، غلامحسین بنان، ادیب خوانساری آشنا شد و از محضر همگی این بزرگان موسیقی ایران بهره‌مند شد. پس از پنج سال که تحت تعلیم آنان قرار گرفت اولین برنامه رادیویی خود را با محمود ذوالفنون در رادیو تهران اجرا کرد که با تشویق و استقبال مردم روبرو شد. ابراهیمی پس از یک سال اجرای برنامه‌های مختلف موسیقی در رادیو، به سال 1333 به ارکستر مرتضی‌خان محجوبی، استاد پیانو که با همکاری محمد میرنقیبی اداره می‌شد، راه می‌یابد و شکوفایی هنری وی از همین زمان آغاز می‌شود. همکاری او تا سال 1335 با این ارکستر ادامه داشت. ابراهیمی از معدود کسانی بود که در دوران جوانی خود سال ها در کنار غلامحسین بنان به فراگیری آواز ایرانی پرداخت و از اساتید بنام آواز ایرانی محسوب می‌شد که خوانندگان بسیاری نزد او شاگردی کردند. احمد ابراهیمی دارای مدرک درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود و خانه موسیقی نیز در سال‌های گذشته در مراسمی از زحمات این هنرمند تجلیل کرد. همچنین هیئت مدیره خانه موسیقی در طول بیماری بطور مستمر از وضعیت این هنرمند با خبر بودند و بار ها به عیادتش رفتند. از سال 1342 تا اواخر سال 1354 به سمت رئیس دفتر اداره کل فعالیت‌های هنری و از سال 1354 تا اواخرسال 1358 به سمت مدیر امور اداری سازمان ملی "فولکلور"ایران منصوب و مشغول کار می‌شود و ضمناً به برنامه‌های هنری خودش ادامه می‌دهد. ابراهیمی از معدود کسانی بود که در دوران جوانی خود سال ها در کنار غلامحسین بنان به فراگیری آواز ایرانی پرداخت و از اساتید بنام آواز ایرانی محسوب می‌شد که خوانندگان بسیاری نزد او شاگردی کردند احمد ابراهیمی در فروردین ماه 1359 پس از پشت سرگذاشتن بیست و چهار سال مستمر کار هنری و مدیریت هنری با تقاضای خودش باز نشسته شد. بعد از انقلاب عمده وقت ابراهیمی به آموزش ردیف‌های آوازی به شاگردان و علاقه‌مندان موسیقی آوازی صرف شد. مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشكسوت طی پیامی درگذشت استاد احمد ابراهیمی را تسلیت گفت. سید عباس عظیمی در این پیام آورده است: استاد احمد ابراهیمی هنرمند بزرگی از خطه اهل فرهنگ و هنر کردستان که ادبیات را با خود در اوج داشت و با صدایش الحان موسیقایی را زمزمه می کرد.برای خانواده پدری مهربان و رئوف و برای عاشقان موسیقی استادی بزرگ بود. ...آری کارنامه اش درخشان و یادگارهایش فراوان در عرصه موسیقی صدایش همیشه جاودان و یادش گرامی
