مجید کیانی که تاکنون بیش از 150 کنسرت در داخل و خارج از ایران برگزار کرده است، می‌آید و به همراه شهرام کیانی شروع به نواختن می‌کند. پیرمرد موسپید که عمری را در راه اعتلای موسیقی ایرانی سپری کرده است بخش نخست اجرا را با با نواختن در آواز ابوعطا آغاز می کند. کوچکی سالن گرچه در برابر بزرگی هنرمند به چشم می‌آید، اما فروتنی و مهارت هنرمند چنان وسیع است که این مسأله قابل اغماض می‌نماید. مضراب‌ها چنان بر روی سیم‌ها نواخته می‌شود که از همان ابتدا جمعیت حاضر در سالن را با خود همراه می‌کند و آنان مسحور و مبهوت هنر او می‌شوند. در ادامه با ورود به آواز دشتی شاهد اوج هنرنمایی او با سنتور هستیم. آوازی که به گواه بسیاری حزن‌انگیزترین بخش در موسیقی ایرانی است، چنان مورد توجه حاضران قرار می‌گیرد که پس از پایان اجرا برای مدتی طولانی به تشویق مجید کیانی می‌پردازند. مجید کیانی که در زمره چهره‌های ماندگار در عرصه موسیقی ایران نیز قرار گرفته است، درباره موسیقی دستگاهی ایرانی این چنین می‌گوید: «این موسیقی یکی از انواع نادر موسیقی است که بسیار انعطاف‌پذیر است. همانند گلی ارزشمند و پر از معنا در کارگاه کوزه‌گری، آن را به هر شکلی می‌توان در آورد و یا هم چون تکه‌هایی از ابر در آسمان آبی که هر لحظه به صورتی در خیال مجسم می‌شود.» این نوازنده و آهنگساز همچنین اعتقاد دارد: «موسیقی دستگاهی ایران در حالی که موسیقی کاملا جدی و اندیشمندانه‌ای است، می‌توان آن را به صورت ردیف مجلسی، و یا به صورت عامه‌پسند، تلفیقی و یا شیرین‌نوازی اجرا کرد.» پس از استراحتی کوتاه بخش دوم کنسرت آغاز می‌شود. این نوازنده و آهنگساز همچنین اعتقاد دارد: «موسیقی دستگاهی ایران در حالی که موسیقی کاملا جدی و اندیشمندانه‌ای است، می‌توان آن را به صورت ردیف مجلسی، و یا به صورت عامه‌پسند، تلفیقی و یا شیرین‌نوازی اجرا کرد.» آغازگر بخش دوم اجرای تک‌نوازی در آواز افشاری است که در ادامه با ضرب همراه می‌شود. فراز و فرودها چنان است که نه مخاطب را به عرش ببرد و نه ناگاه او را به فرش آورد. پیوستگی در اجرا و حس نوازنده، شنونده را محضوض می‌کند. در بخش پایانی هم وی آوازی تقریبا پر از هیجان و انرژی در موسیقی ایرانی را در نظر گرفته است. آواز بیات ترک که از پرطرفدارترین قسمت‌های موسیقی ایرانی است با اجرای سنتور و ضرب، لذتی دو چندان به حاضران می‌دهد. از جمله نکات مهم اجرای سنتور مجید کیانی روان بودن و شفافیت آن است که حتی مخاطبان ناآشنا با موسیقی ایرانی را نیز همراه خود می‌کند. خود او نیز در جایی می‌گوید «در نیم قرن اخیر برخی از هنرمندان موسیقی دستگاهی(سنتی) گرایش عامه‌پسند را مورد توجه قرار دادند، که توانست مخاطبین زیادی را جذب نماید، ولی به تدریج با گسترش موسیقی پاپ، موسیقی دستگاهی عامه پسند جایگاه مردمی خود را تا اندازه‌ای از دست می‌دهد.» وی همچنین تاکید می‌کند: «توجه به اصالت‌های موسیقی ردیف و اجرای درست آن می‌تواند دوباره جایگاه معنوی و ارزشمند این موسیقی را بازیابد.» پس از پایان اجرا، تشویق حاضران مجید کیانی و شهرام کیانی را مجددا به روی صحنه باز می‌گردند و به اجرای تصنیفی با شعری از عارف قزوینی می‌پردازند. اجرای این تصنیف با صدای مجید کیانی از گوش‌نوازترین بخش‌های این کنسرت بود.
