آیا شما هم از اینکه در ماه رمضان زمان مجزایی برای پرداختن به اینترنت دارید خوشحالید؟ بله منظورم زمان بین افطار تا سحر است که زل می زنید به صفحه لپ تاپ! خب زیاد خوشحال نباشید! آیا در کنترل میزان استفاده از اینترنت مشکل دارید؟ آیا هنگامی‌که سعی می‌کنید ارتباط خود را با اینترنت قطع کنید عصبی می‌شوید؟ آیا اغلب بیش از زمانی که در نظر گرفته‌اید، در اینترنت باقی می‌مانید؟ اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت است متاسفانه شما یک معتاد هستید! بیخود علیه ما جبهه نگیرید! معتاد که شاخ و دم ندارد. شما یک معتاد بالقوه بودی که متاسفانه مثل بچه‌های تیم ملی فعل خواستن را صرف کرده‌ای و حالا یک معتاد بالفعل شده‌ای! لطفا از این اداهای«من هر وقت بخواهم می‌توانم ترک کنم»، «با توجه به شغل و کارم مجبورم پای اینترنت باشم وگرنه خودم هیچ علاقه‌ای ندارم»، «از شنبه ترک می‌کنم» و ... درنیاورید. شما اکنون یک معتاد هستید که اگر مثل این تصویر پایین اینترنت خونتان پایین بیاید دچار مشکل می‌شوید و باید بهتان چند سی‌سی دیتا تزریق کرد! اعتیاد آنلاین علاوه بر اینکه مضرات اجتماعی در پی دارد، می‌تواند برای سلامتتان نیز خطرناك باشد. در نتیجه استفاده بیش از حد از اینترنت، وضعیت جسمی افراد به مخاطره می‌افتد، خشك شدن چشم‌ها، انحنای ستون فقرات و آسیب دیدن مفصل انگشتی كه با آن كلیك می‌شود، از جمله تهدید‌های سلامت جسمی كاربران است. وقتی شما به اینترنت معتاد می‌شوید در نگاه اول ممکن است تصور کنید خیلی به‌روز هستید و کار کردن زیاد با اینترنت برایتان یک امتیاز خاص محسوب می‌شود اما متاسفانه سخت در اشتباهید! در مرحله اول این اعتیاد، تغییرات فاحشی در سبک زندگیتان به‌منظور صرف اوقات بیشتر در اینترنت ایجاد می‌شود به‌طوری که میزان فعالیت‌های فیزیکی شما به‌طور محسوسی کاهش پیدا می‌کند. با گذشت زمان، کم‌کم از فعالیت‌های مهم زندگیتان به‌منظور صرف اوقات بیشتر در اینترنت چشم‌پوشی می‌کنید تا جایی که حتی ممکن است از خواب و خوراکتان هم بزنید. بعد از این مرحله ارتباطات اجتماعیتان کاهش چشمگیری پیدا می‌کند و در نتیجه به صورت ناخودآگاه تعدادی از دوستان را به خاطر بی‌توجهی از دست خواهید داد. در این ایام معمولا دوستانتان در پاسخ درخواست‌هایشان برای همراهی کردن آن‌ها در رفتن به کوه یا پارک، قرار در رستوران یا کافی شاپ و ... این کلمه را زیاد از زبان شما می شنوند: «نـــــــــــــــــــــــــــــه»! تحرک را فراموش نکنید. قرار نیست شما وزنه 120 کیلویی بلند کنید یا در مسابقه دوی ماراتن شرکت کنید اما قرار هم نیست به بهانه روزه بودن از صبح تا شب پای لب تابتان بنشینید و تکان نخورید حالا به مرحله‌ای رسیده‌اید که احساس نیاز شدید به صرف اوقات بیشتر با اینترنت می‌کنید و یک لحظه دوری آن را نمی‌توانید تحمل کنید. اگر زمانی به مسافرت بروید و دسترسی به اینترنت نداشته باشید در پایان روز اول خمار می‌شوید و اگر تا روز دوم نتوانید به اینترنت دسترسی پیدا کنید کلافه خواهید شد. رفته‌رفته کار به جایی می‌رسد که دیگر از تعهدات شغلی و شخصی خودتان غافل خواهید شد و صبح تا شب و شب تا صبح دنبال دانلود کردن، نوشتن کامنت یا زدن پست و شمردن لایک هایتان هستید. البته شما خیلی هم مقصر نیستید! محیط اینترنت واقعا فضای مناسبی برای ابتلا به اعتیاد است. در این محیط مرموز فقط کاربر و گیرنده پیام، از بده بستان‌های یکدیگر آگاهی دارند و کسی نمی‌تواند بفهمد شخصی که در این فضا به سر می‌برد مشغول چه‌کاری است. از طرف دیگر معتادان اینترنتی ارادت خاصی نسبت به عبارت «هلو برو تو گلو» دارند. شما در خانه خود می‌توانید با نوک انگشتانتان با دنیا ارتباط داشته باشید. با چند ضربه انگشت می‌توانید روزنامه‌ها، بازی‌ها، فیلم‌ها، کتاب‌ها و دیگر چیزها را به داخل خانه خود بیاورید. اعتیاد از این راحت‌تر!؟ لطفا توجه داشته باشید که اینترنت ابزاری بی‌طرف و خنثی است و غرق شدن در دنیای مجازی و جدا شدن از دنیای واقعی، فواید اینترنت را به آسیب تبدیل می‌کند. انجام چند دستور ساده و راهکار عملیاتی می‌تواند شرایط را برای شما تا حد زیادی تغییر دهد: 1- در فاصله افطار تا سحر سعی کنید دور اینترنت را خط بکشید. شما قرار است در این ماه کمی با خود و خدایتان خلوت کنید. با توجه به مشغله کاری و ضعف جسمانی به‌طور طبیعی ممکن است در طول روز نتوانید چنین کاری انجام دهید. پس بهترین زمان برای راز و نیاز با خدا، شب‌های ماه رمضان است. اگر قرار باشد بعد از افطار تا نیمه‌شب سریال ببینید و بعد از آن هم تا صبح پای اینترنت باشید فرصت سوزی عظیمی کرده‌اید! 2- با شروع ماه رمضان در برنامه زندگی شما قطعا تغییراتی ایجاد خواهد شد. پس سعی کنید از این تغییرات به بهترین شکل استفاده کنید. بهتر است برای خودتان قانون درست و حسابی داشته باشید و طبق زمان‌بندی خاص به سراغ اینترنت بروید. مثلا با توجه به اینکه هرچقدر به لحظه افطار نزدیک می‌شویم ضعف بدنی شما بیشتر می‌شود و دلتان می‌خواهد خودتان را مشغول کنید تا گذشت زمان را احساس نکنید با خودتان قرار بگذارید «هرروز یک ساعت به سراغ اینترنت می‌روم آن‌هم تا نیم ساعت مانده به افطار باید تمام شود.» 3- قرار است در ماه رمضان بیشتر بر روی اعمال و کارهای خودتان فکر کنید. پیش خودتان دودوتا چهارتا کنید ببینید آیا تمام سایت‌هایی که در اینترنت به آن‌ها سر می‌زنید برایتان مفید است یا نه. به این هم فکر کنید فعالیت‌های مختلفی که در اینترنت انجام می‌دهید کلا برایتان عواقب خاصی نداشته باشد! 4- این جمله را بارها شنیده‌اید که در ماه رمضان باید تمام اعضا و جوارحتان روزه باشد. اگر به این نکته توجه داشته باشید ناخودآگاه خیلی از کارهای اعتیادآوری که در محیط اینترنت انجام می‌دهید برطرف می‌شود. 5- اگر به وبلاگ خوانی، فروم بازی، دنبال کردن اخبار ورزشی، چک کردن پروفایل شخصی افراد، کامنت گذاری و ... معتاد هستید باور کنید این‌ها مواردی نیست که بخواهید ثانیه به ثانیه کلید F5 را بزنید تا رفرش شوند. سعی کنید بازه‌های سر زدنتان به این موارد را به یکی دو بار در روز کاهش دهید و یا از ابزارهایی نظیر فیدخوان ها استفاده کنید که مجبور نباشید لحظه‌به‌لحظه به آن سایت‌ها سر بزنید. 6- تحرک را فراموش نکنید. نگویید من روزه‌ام و توان انجام کارهای روزمره را ندارم چه برسد به ورزش و تحرک! قرار نیست شما وزنه 120 کیلویی بلند کنید یا در مسابقه دوی ماراتن شرکت کنید اما قرار هم نیست به بهانه روزه بودن از صبح تا شب پای لب تابتان بنشینید و تکان نخورید! 7- شما در نتیجه اعتیادتان مدتیست منزوی شده‌اید و باید به نحوی خودتان را به آغوش جامعه بازگردانید! حال چه فرصتی بهتر از ماه رمضان. سعی کنید بیشترین نقش را در فراهم کردن سفره و محتویات افطار و سحر داشته باشید. مسئولیت خرید نان، حلیم، آش رشته و ... را به عهده بگیرید و اگر دستی بر آشپزی هم دارید سعی کنید هنرتان را در آنجا نشان دهید. این‌طوری هم خود را به‌زور در آغوش جامعه انداخته‌اید و هم سر خود را به نحوی گرم کرده‌اید تا سراغ اینترنت نروید.
