چاپگرهای سه بعدی وسیله هایی هستند که با استفاده از آنها می توانید از عکسهایی که در کامپیوتر خود دارید نمونه سه بعدی واقعی بسازید. تکنولوژی استفاده شده در پرینترهای سه بعدی جدید این امکان را به استفاده کنندگان می دهد که از ماده های کامپوزیتی در طراحی های خود برای چاپ بصورت سه بعدی استفاده کنند. پرینتر سه بعدی می تواند طرح های کامپیوتری شما را به صورت یک نمونه واقعی با دقت بسیار بالا پرینت کند. پرینترهای سه بعدی فناوری است که با سرعت زیاد در حال پیشرفت است و می تواند طرح های کامپیوتری را بصورت اشیا سه بعدی چاپ کند. چاپگر یا پرینتر سه بعدی، دستگاه ایجاد اشیاء به صورت واقعی و ملموس است که بعد از دریافت الگوی موجود از کامپیوتر، شی تعریف شده را به صورت واقعی با مواد از قبل تعبیه شده (اغلب به صورت رشته) در دستگاه چاپگر،در محیط بیرون از چاپگر می سازد. دستگاه های پرینت سه بعدی چند سالی است که به صورت تجاری در کشورهای مختلف صنعتی مورد استفاده قرار گرفته اند. در ساخت ماکت ها امروزه برای تهیه قطعات دقیق و پیچیده از روش پرینت سه بعدی استفاده می شود که باعث افزایش سرعت و دقت ساخت قطعات شده است. برای ساخت قطعات ماکت به روش پرینت سه بعدی نیاز به تهیه فایل سه بعدی از قطعه مورد نظر می باشد. دستگاه این فایل را دریافت و اقدام به ایجاد آن به صورت لایه گذاری مرحله ای می کند. در واقع موادی به صورت کامپوزیت، در قسمتی از چاپگر قرار داده شده که بعد از دریافت الگوی کامپیوتری، عین آن را شکل داده و بعد از سفت شدن ماده، شی مورد نظر (مثلا لیوان) را به صورت ساخته شده در خروجی پرینتر خواهیم داشت. این دستگاه برای ساخت قطعاتی که تنها به یک عدد از آنها نیاز است و ساخت قالب برای آنها مقرون به صرفه نیست، بسیار کارآیی دارد. سرعت لایه گذاری، ضخامت لایه ها و همچنین متریال مورد استفاده در پرینت سه بعدی از عوال مهم در کیفیت و دقت قطعه نهایی بدست آمده است پرینتر سه بعدی در واقع پرینتری است که علاوه بر ایجاد طرح در طول و عرض می تواند به صورت عمودی نیز پرینت کند. در نظر بگیرید که برای مثال جوهر پرینتر یک صدم ملیمتر قطر دارد و شما می خواهید یک قطعه مکعبی همچون حبه قند را به صورت سه بعدی تهیه کنید. پرینتر شروع به پرینت یک مربع حدودا یک در یک سانتیمتر به ضخامت یک صدم میلیمتر می نماید. پس از اتمام این مرحله نازل های دستگاه که جوهر را پخش می کنند کمی بالاتر رفته و مجددا یک لایه دیگر روی لایه قبلی ایجاد می کنند. این عمل آنقدر تکرار می شود که شما یک مکعب سه بعدی بدست بیاورید. تنها تفاوت دستگاه های پرینت سه بعدی این است که می توانند از موادی همچون انواع پلاستیک و رزین ها برای ساخت قطعات استفاده کنند و البته ضخامت لایه های ایجاد شده نیز بیشتر از یک صدم میلیمتر و در واقع چیزی در حدود یک دهم میلیمتر است که ضخامت ایده الی به حساب می آید. سرعت لایه گذاری، ضخامت لایه ها و همچنین متریال مورد استفاده در پرینت سه بعدی از عوال مهم در کیفیت و دقت قطعه نهایی بدست آمده است. قطعات تهیه شده در این روش معمولا دارای ظاهر سطحی مناسبی نیستند و جهت ارائه باید کمی پرداخت شوند. امروزه مدلسازی سه بعدی در رشته های گوناگونی همچون قطعه سازی، معماری، طراحی صنعتی، روباتیک، صنایع هوافضا و...رایج است. این مدلسازیها تا پیش از این به شکل تصاویر دو بعدی روی صفحه های نمایشگر یا روی کاغذ ارائه می شدند تا افراد با دیدن آنها درکی از آنچه طراحان در ذهنشان دارند بدست آورند.
