کمپانی Emotient که در سن دیگو قرار دارد اپلیکیشنی را معرفی کرده است که با استفاده از آن در گوگل‌گلس می‌توان از روی حالات چهره‌ی افراد به احساسات درونی آن‌ها پی برد. با استفاده از این اپلیکیشن و برخورداری از یک ابزار پوشیدنی چون گوگل‌گلس می‌توان براحتی از روی حالات چهره‌ی فرد مقابل به احساسات آن پی برد. این اپلیکیشن تنها محدود به استفاده در گوگل‌گلس نبوده و می‌توان در ابزار‌های دیگری نیز از آن استفاده کرد. این اپلیکیشن با بررسی ساختار چهره‌ی افراد به احساسات درونی آن‌ها پی می‌برد. با استفاده از این اپلیکیشن در ابزار‌های پوشیدنی همچون گوگل‌گلس می‌توان به راحتی احساسات افرادی را که با آن‌ها در حال مراوده هستیم دریافته و اثر گفتگو و رفتارهای خود با شخص مورد نظر را به سرعت دریابیم. این تحلیل‌گر حالات میتواند با بررسی حالت چهره‌ی افراد احساسات آن‌ها از جمله شادی، علاقمندی، خشم و تعجب را در بازه‌ی دید فردی که گلس را بر چشم دارد، تشخیص دهد. لازم به ذکر است که طرفداران حفظ حریم خصوصی طی درخواستی گوگل را از استفاده از این ابزار برای تشخیص چهره‌ی افراد بدون اطلاع رسانی به افراد منع کرده‌اند. هرچند چنین هشدارهایی در مورد استفاده از گوگل‌گلس از جانب افراد وجود دارد، اما هیچ‌یک از این موارد نمی‌تواند مانع توسعه‌ی اپلیکیشن‌ها توسط افراد علاقمند گردد. کمپانی Emotient مبلغ 6 میلیون دلار را از طریق نمایش قابلیت‌های این اپلیکیشن جذب کرده است و در نظر دارد تا نسخه‌ی بتای این اپلکیشن را برای کاربران اختصاصی در آینده ای نزدیک عرضه کند. این اپلیکشن میتواند کمک شایانی برای کمپانی‌هایی باشد که می‌توانند با درک احساسات کاربران خدمات بهتر و مناسب‌تری را در اختیار مشتریان خود قرار دهند. برای مثال از این سرویس‌ها می‌توان در فرودگاه‌ها برای شناسایی احساسات و آماج افراد استفاده کرد. براساس آنچه که در اسناد این پتنت منتشر شده است، دوربینی روی عینک‌هوشمند تعبیه خواهد شد که با نظارت بر حرکت انگشتان دست کاربر، اشارات و انتخاب حروف توسط کاربر را مشخص کرده و در متن مورد نظر وارد می‌کند همچنین از دیگر کاربردهای این اپلیکیشن می‌توان به استفاده از آن در موراد پزشکی اشاره کرد. برای مثال با تحلیل حالات چهره‌ی افراد از آن برای تشخیص نارسایی‌های فیزیکی بهره برد. در مورد افرادی نیز که از جنبه‌ی موارد امنیتی و حفظ حریم خصوصی کاربران، این اپلیکیشن‌ها و ابزار‌ها را نگران کننده عنوان می‌کنند، این کمپانی مدعی شده است که هیچ‌یک از تصاویر را نگه نداشته و فقط برای بررسی حالات از آن‌ها استفاده می‌کند. سامسونگ پتنتی را به نام خود ثبت کرده است که مضمون آن مربوط به صفحهکلید واقعیت افزوده است. براساس آنچه که می‌توان از این پتنت استنباط کرد، گویا سامسونگ درصدد استفاده از آن در عینک‌هوشمند خود منتسب به سامسونگ‌گلس است. تصویری که به‌همراه این پتنت منتشر شده است، نشان از وجود صفحهکلید واقعیت افزوده دارد که از بند انگشتان به‌عنوان کلید استفاده می‌شود. کمپانی کره‌ای سامسونگ در نظر دارد تا از کف دست شما به‌عنوان صفحه‌ی کلید مجازی استفاده کند. درصورتی که از یک دست خود برای وارد کردن متن استفاده کنید، در این صورت بند‌های انگشت سبابه به‌عنوان کلیدهایی به‌منظور وارد کردن حرف‌های ABC و DEF به‌کار برده خواهند شد. انگشت میانی برای وارد کردن حروف GHI، JKL و MNO به کار برده می‌شود. نهایتا انگشت حلقه نیز شامل کلیدهای مجازی برای حروف PQRS، TUV و WXYZ خواهد بود. آخرین ردیف از کلیدهای مجازی در اختیار کلیدهای سنتی صفحهکلید تلفن‌ها قرار گرفته است که می‌توان به علامت ستاره، مربع و همچنین عدد صفر اشاره کرد. در صورتی که کاربر علاقمند به استفاده از نسخه‌ی QWERTY صفحهکلید باشد، در این صورت هر دو دست مرد استفاده قرار می‌گیرد. انگشت شست به‌عنوان اصلی‌ترین وسیله جهت وارد کردن حورف به‌کار برده می‌شود. همچنین در اسناد منتشر شده از این پتنت استفاده از قلم، خودکار و سایر ابزار‌های مشابه نیز برای وارد کردن حروف، مجاز است. نکته‌ی جالب توجه در مورد این پتنت امکان تغییر زبان در این صفحه کلید مجازی است. اما سامسونگ چگونه می‌خواهد این فناوری را پیاده‌سازی کند؟ براساس آنچه که در اسناد این پتنت منتشر شده است، دوربینی روی عینک‌هوشمند تعبیه خواهد شد که با نظارت بر حرکت انگشتان دست کاربر، اشارات و انتخاب حروف توسط کاربر را مشخص کرده و در متن مورد نظر وارد می‌کند. برخی دیگر از فناوری‌ها نیز وجود دارند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به صفحه‌کلیدهای مجازی، صفحه‌ی نمایش لمسی و وارد کردن متون از طریق صوت اشاره کرد. اما هر یک از این فناوری‌ها مشکلاتی را به همراه دارند، برای مثال صفحه‌ی نمایش لمسی حجم بالایی را اشغال می‌کند، هزینه‌ی استفاده از صفحه‌کلیدهای مجازی بالا بوده و سیستم تبدیل صوت به متن نیز دارای کاستی‌هایی است که مهم‌ترین آن خطا در زمان تبدیل صوت به متن است.
