ستاره ای بیش از حد لاغر!

شروع موضوع توسط Nazanin ‏23/10/15 در انجمن تاتر و سینما

  1. Nazanin

    Nazanin Moderator عضو کادر مدیریت

    ارسال ها:
    16,244
    تشکر شده:
    60
    امتیاز دستاورد:
    38
    ستاره ای بیش از حد لاغر!

    49ebe28fb03e382e50edae78e51f4dde.jpg
























    آدری هپبورن در 4 می 1929 در شهربروسلس بلژیک متولد شد. پدر آدری بانکدار بود و به همین خاطر مجبور بود بین انگلیس، بلژیک و هلند در سفر باشد. آدری در 5 سالگی به یک مدرسه شبانه روزی در انگلیس فرستاده شد. سال بعد پدرش برای همیشه خانواده را ترک کرد و از این پس آدری با مادرو دو برادرخواندهاش به هلند رفتند. اما بدترین دوران زندگی آدری در همین ایام کودکی و در کشور هلند رقم خورد. در سال 1939 هلند تحت تصرف آلمان نازی قرار گرفت و دوران بسیاری بدی برای مردم به وجود آمد.



    سوتغذیه بسیار شدید و لاغری غیر عادی اندام آدری ماحصل همین دوران بود که بعدها به یکی از مشخصههای بارز بازیگری او و یکی از دلایل معصومیت عجیب او تبدیل شد. بعدها که اوضاع کمی بهتر شد خانواده به آمستردام نقل مکان کرد و آدری فرصت پیدا کرد در کنسرواتوآر آرنهم ثبت نام کند و بعد از سه سال در 1948 به لندن رفت و آموزشهای خود را ادامه داد. در سال 1948 برای بازی در فیلم سینمایی " هلندی در هفت جلسه " تست داد و پذیرفته شد و برای نقشی کوتاه جلوی دوربین رفت.

    پرنسس اروپایی فیلم "تعطیلات رمی" با شیطنتها و ملاحت رویایی آدری هپبورن قلب میلیونها تماشاگر سینما را تسخیر کرد و باعث شد آدری راه صد ساله را یک شبه طی کند. کمپانی پارامونت که به هیچ وجه انتظار نداشت در حضور اسطورههایی همچون گریگوری پک و ادی آلبرت , آدری جوان و نسبتا گمنام در مرکز توجه قرار بگیرد از فروش بسیار مناسب فیلم خوشحال بود و انتخاب ویلیام وایلر را مورد تحسین قرار داد. شاید به همین دلیل بود که جلوه بی نظیر آدری هپبورن از نظر اعضای آکادمی دور نماند و او اولین جایزه معتبر زندگی هنری خود را دریافت کرد

    همین حضور کوتاه کافی بود تا دنیای تازهای به روی او گشوده شود. در همان سال در دو نمایش موزیکال " کفشهای پاشنه بلند " و" سس تارتار" به روی صحنه رفت و این روند با نمایشهای دیگر ادامه یافت . فیلم "تعطیلات رمی" در سال 1953 به کارگردانی ویلیام وایلرنوید ورود ستارهای جدید را به هالیوود نوید داد . پرنسس اروپایی فیلم "تعطیلات رمی" با شیطنتها و ملاحت رویایی آدری هپبورن قلب میلیونها تماشاگر سینما را تسخیر کرد و باعث شد آدری راه صد ساله را یک شبه طی کند. کمپانی پارامونت که به هیچ وجه انتظار نداشت در حضور اسطورههایی همچون گریگوری پک و ادی آلبرت , آدری جوان و نسبتا گمنام در مرکز توجه قرار بگیرد از فروش بسیار مناسب فیلم خوشحال بود و انتخاب ویلیام وایلر را مورد تحسین قرار داد. شاید به همین دلیل بود که جلوه بی نظیر آدری هپبورن از نظر اعضای آکادمی دور نماند و او اولین جایزه معتبر زندگی هنری خود را دریافت کرد. در سال 1954 آدری که دیگر بازیگر معروفی بود در کنار همفری بوگارت و ویلیام هولدن قرار گرفت."سابرینا" , کمدی رمانتیک دل انگیز بیلی وایلدر فیلم تحسین شده بعدی او بود. اما فیلم بعدی او "جنگ و صلح" در سال 1956 بود .



    وی در این فیلم با مِل فرر هم بازی بود. بازی در این فیلم سه ساعت و نیمه باعث ازدواج این دو با هم شد . ازدواجی که پانزده سال هم دوام داشت. این زوج هنری در چند فیلم دیگر از جمله " با نمک " (1957) و" داستان راهبه" با هم همبازی

    57a032062308c5ecfea03016c60fac92.jpg
    بودند. وی سپس در دو فیلم تقریبا فراموش شده "خانه های سبز"و"نابخشوده" حاضر شد. آدری در سال 1961 و با فیلم " صبحانه در تیفانی " به کارگردانی بلیک ادواردز مجددا به صحنه اول سینما بازگشت. وی با این فیلم برای بار چهارمین بار نامزد اسکار شد. این فیلم یکی از متفاوتترین فیلمهای پرونده کاری آدری محسوب میشود."ساعت بچه ها"،"معما"، "بانوی زیبای من" ،" چگونه یک میلیون دلار بدزدیم " ،" دو همسفر" ، "تا تاریکی صبر کن"، "رابین و ماریان" , "پیوند خونی", "آن ها همه می خندند" فیلمهای دیگر این بازیگر است.آدری هپبورن سالهای آخر عمر خود را به عنوان سفیر ویژه یونیسف به فعالیتهای بشردوستانه میپرداخت و از اولین موسسین بنیاد کودک بود. آخرین نقش سینمایی آدری در فیلم"همیشه" ( 1989 ) تصویری حقیقی از او را برای هوادارانش بود ، آرام و بشاش با سرزندگی و نشاطی که قدرت و وقار ذاتیاش را جلوه گر میسازد. یادش گرامی باد.