نویسنده/ مترجم: پاتریشیا کوئین/ بهزاد رحمتی اکثر قربانیان (ADHD) به طور خودکار درگیر مشکلات و اختلالاتی چون افسردگی، اضطراب، یاغیگری، سرکشی و مشکلات یادگیری میشوند با این همه در صورتی که فرد مسلح به مکانیسمهای مهاری باشد میتوان گفت که ضایعات و عوارض پیش گفته به قربانی تحمیل نمیشود. متأسفانه همانطور که گفته شد هنوز هم نه تنها جامعه این مشکل زنان را به مثل مردان به رسمیت نمیشناسد بلکه این نوع تاریک اندیشی، ذهنیت بسته و مغرضانه در بین صاحب نظران و درمانگران نیز به چشم میخورد لذا بدین علت است که در صورت ابتلای زن به این اختلال، قربانی به علت کجاندیشی جامعه باید در قیاس با مردان بهای مضاعفی را برای این اختلال بپردازد چون از عوارض و نشانههای این اختلال، پرتحرکی، بیش فعالی، رقابت جویی، ریسک پذیری، پرخاشگری و مخاطرهجویی است و این در حالی است که انتظارات جنسیتی از زنان متوقع است که آدم هایی منظم، قانونگرا، خودگذر و بردبار باشند. این در حالی است که جامعه در برابر این ویژگیهای رفتاری پسران و مردان از خود بردباری و انعطاف بیشتری نشان میدهد. لذا بدین علت است که قربانی مونث در این موقعیت از دو سو تحت فشار است. انتشارات فرهنگ و دانش