عنوان : Taxi Driver موضوع روانشناسی : ( اختلال خواب، بحران شخصیتی، خودبیگانگی) مدت زمان : ۱۱۴ دقیقه زبان : , فارسی کیفیت : BluRay 720p فرمت : Mkv حجم : ۹۵۰ مگابایت محصول : آمریکا ستارگان : Robert De Niro, Jodie Foster, Cybill Shepherd, Albert Brooks کارگردان : Martin Scorsese خلاصه داستان : «تراویس بیکل» که سابقا در جنگ ویتنام یک تفنگدار دریایی بوده ، در نیویورک راننده تاکسی می شود و چون دچار بی خوابی مزمن است ، فقط شب ها کار می کند. اما… دانلود با لینک مستقیم : دانلود
راننده تاکســی نویسنده: مرضیه برومند نقد زندگــی روزمـــره راننده تاکسی در فضای انتقادی دهه 70 ساخته شده است. فیلم درباره طغیان و عصیان در جامعه در حال رشد و مدرن آمریکا است. از دهه 1960 به بعد خشم، درماندگی، خشونت همچون طاعون در سراسر آمریکا گسترش مییافت. اختلاف طبقاتی و ستیزهای نژادی گسترش یافت. هیچ محلهای به ویژه محلههای آسیب دیده و مرکز تجمع خرابکاری از آسیب جنایت خشونت و خشم و ترس در امان نماند. در شهرهای بزرگ آمریكا تضادهای طبقاتی حدت و شدتی فوق العاده یافته بود. این فاصله و تضاد به ارزش مصرفگرایی بیش از پیش دامن زد و تبلیغات، مد و غلتیدن در فرهنگ مصرفی و زندگی پرشتاب به اوج خود رسید. نیویورک صحنه نمایش است. صحنهای که در ظاهر پر زرق و برقش اقتصاد مصرفی را نشانه رفته است و الگوی مصرف مدرن را رواج میدهد اما آنچه که از چشم همه پنهان مانده فقدان عمق و سطحی بودن مدرنیته را در پس ظاهر خود پنهان ساخته است. فقدانی که تراویس و بقیه را به کام خود میکشد. راننده تاکسی نقد زندگی روزمره است. زندگی روزمره پیام مهمی را توصیه نمیکند بلکه تاکید دارد به آنیّت تجارب و فعالیتهای جاری روزمره که ایدهآلگرایی در آن عزلت گزیده است. زندگی روزمره معمولا همراه است با برنامههای یکنواخت و روتینی که عقلانیت ابزاری قوام زندگی را تضمین میکند. در این نوع زندگی، قهرمان در آن جایی ندارد. زندگی قهرمانی صرفا با فاصله گرفتن از زندگی روزمره و کسالت ناشی از تکرار مکررات حاصل میشود. تراویس در تاکسی زرد خود در وضعیت "اگزیستانسیال" قرار دارد. کسی وجود او را نمیبیند و به او اهمیت نمیدهد. او دیده نمیشود و برعکس این اوست که همه چیز را میبیند. ویژگی مشترک امور زندگی روزمره این است که اگر هم دیده شوند مورد توجه قرار نمیگیرند. در این میدان و فضای بزرگ عمومی و مصرفگرا، سوژه در چالشی که بین خود و دیگری قرار میگیرد باید بتواند مرز خود و دیگری را مشخص کند تا حضور و عدم حضور دیگری وجود او را به " هیچ" تبدیل نسازد. شکل قهرمانگرایی که در راننده تاکسی بازنمایی میشود نوع جدیدی از سوژه قهرمان است که هستی خود را در فلسفه اگزیستانسیال جستجو میکند. تنهایی دردناک قهرمان راننده تاکسی با گرایش اگزیستانسیالیست معنا مییابد. اگزیستانسیالیسم نگرشی است که محور آن انسان سردرگمی است که با جهانی آشفته روبرو است و نمیتواند آن را بپذیرد. این فلسفه بر تهی بودن و پوچانگاری انسان و جهان تاکید دارد، جهانی عاری از معنا مگر آنکه خود انسان معنا خلق کند. آفرینش و خلق انسانی که در تنهایی و بی نظمی اجتماع ریشه دارد. این نوع انسان، قهرمانی خود را از شجاعت، کسب فضیلت و استمرار و ثبات هدف بدست نمیآورد بلکه در از خودگذشتگی و خودنابودی است که خود را به اثبات میرساند. آن چیزی که سوژه مدرن را از فرو افتادن اندیشه فلسفی اگزیستانسیال به آستانه مرگ و پوچی مطلق نجات میدهد گرایش فلسفه اگزیستانسیال بر وجود آزادی انسان است. سوژه مدرن باید به ازای برخوردار بودن از آزادی، خود را از بار سنگین عقاید کهن برهاند و با همه توان بی معنا بودن هستی و روزمرگی را درک کند. انسان برای اینکه زندگی واقعی را تجربه کند باید از روزمرگی دست بکشد و به ارزشهای خاص خود دست یابد. تراویس، قهرمان راننده تاکسی، کمکم به جنگ با خود که قسمتی از روزمرگی شده است میرود تا در جستجوی ارزشهای برتر، بودن و خطرکردن، در میان خون و ترور در نقش یک قهرمان متولد شود. آنچه در ذهن تراویس جا ندارد زندگی روزمره است. تاکسی، نمادِ تکرار مکرّرات و بیحاصل بودن زندگی روزمره، او را تا به ته کشیدنِ اندیشه روزمرّگی کمک میکند. در این میان، حساسیت، شرف، جنگجویی از آنِ تراویس است که در میان نیویورک و آدمهای آن که در چنگال روزمرگی هستند گرفتار آمده است. شکافی که بین ذهنیت قهرمانساز تراویس و عینیتِ زندگی روزمره نیویورک وجود دارد کمکم افزایش مییابد تا جاییکه هیچ چسبندگی این فاصله را پر نمیکند و تراویس برای خوار و پست کردن این روزمرگیِ کُشنده، دست به خودنابودگری میزند. او با عملِ از خودگذشتگی میتواند فاصله و شکاف روزمرگی زندگی و پوچی و بینامی حاصل از آن را پُر کند. تروایس در وضعیت اگزیستانسیال است و صرفِ اعتراض نمیتواند کاری از پیش ببرد. انسان صرف تفکر انتقادی نمیتواند از جایی که هست فراتر برود. اندیشه انتقادی به طور کلی نیازمند تکمیل شدن با خرد بنیادین است. فردی که در وضعیت اگزیستانسیال و فاقد عقل و خرد است در حیوانیتی لگام گسیخته بسر میبرد که تنها از طریق خشونت و قهر خود را مینمایاند. تراویس برای اینکه در صفحات روزنامه از او حرف بزنند و در بین مردم و اطرافیان "دیده شود" باید دست به عملی قهرمانی و انتحاری بزند، و تراژدی مدرن از همین میل (دیده شدن) نشات میگیرد. بیرون آمدن سوژۀ مدرن از انزوای تاریکِ تنهایی و پوچی، حامل نیروی انفجاری تخریب و نابودی است که در پیچیدگیهای روحی و روانیاش خواستار سازندگی و دیده شدن است. گفتمان تاکسی در شهر مدرن نیویورک فیلم با نمای بیرونی پارکینگ تاکسیهای منهتن شروع میشود؛ توی گاراژ، تاکسیها ردیف ردیف پارک شده. طنین صدای تاکسیهایی که درجا کار میکنند، حرف زدنِ رانندهها و دود اگزوز هوا را پر کرده است. در میان تصاویری متنوع از زندگی شبانه منهتن، دوربین شروع میکند به نزدیک شدن به یک تاکسی خاص، همان تاکسی زردی که تروایس بیکل رانندهاش است. تاکسی یک گفتمان (discourse) است. ریشه این مفهوم (گفتمان) را میتوان در فعل یونانی discurrere که به معنای «سرگردان و آواره بودن، پیمودن، طی کردن، از مسیر خارج شدن، حرکت کردن در جهات مختلف و... است» شناسایی کرد. اگرچه مفهوم گفتمان به معنی تجلی زبان در گفتار یا در نوشتار به کار برده میشود، اما به بیان فوکویی، گفتمانها مجسمکننده معنا و ارتباطات اجتماعی افراد است. در نزد وی گفتمان ، هویت موضوعات را تعیین نمیکنند آنها سازنده موضوعات بوده و در فرایند این سازندگی، مداخله خود را پنهان میدارند. از این رو، معانی و مفاهیم نه از درون زبان، بلکه از درون اعمال تشکیلاتی و ارتباطات اجتماعی- سیاسی افراد با یکدیگر، حاصل میشوند. تاکسی، گفتمانِ تحرک دوره سرمایهداری و نقش رهایی از ایستایی و سکون در زمان از زمین را اجرا کرد. تاکسی و خیابان، رسانههای مدرنی به حساب میآیند که مردمان را گردهم میآورند. آدمهای طبقه متوسط باید خود را در خیابان روی خط ارتباط قرار دهند تا دیده شوند و ابراز هویت کنند. تبدیل تاکسی از وسیله تکنولوژیِ صرف به متن رسانهای در گفتمان شهری سبک جدیدی از زندگی را به ارمغان میآورد. تاکسی، فضایی محدود برای ارتباط اجتماعی منوط به تغییر اجتماعی را فراهم میآورد. در فضای کوچک تاکسی اطلاعات رد و بدل میشود. راننده هر روز از پشت شیشه تاکسی جماعتی از زنان و مردانی را میبیند که ذهن او را با خود حرکت میدهند. هر روز شهر و مردمان آن را میبیند مقایسه میکند و میفهمد. تاکسی پدیده ارتباط اجتماعی متحرک دنیای مدرن است. درونگرایی تراویس ناشی از فریاد خاموش درون اوست و خشمی که در وجودش پنهان است. در پس چهره آرام و صبور تراویس نفرت طبقاتی نهفته است. تروایس صدایی برای جامعه ندارد. او فردی خجالتی و درونگراست و برای اینکه در بلوا و هیاهوی شهری "باشد" و در متن رسانهای جامعه مدرن زندگی کند یک کار از دستش ساخته است؛ اینکه "رانندۀ تاکسی" شود تا بتواند در جامعه ابراز وجود کند. تاکسی، او را از انزوا به میان مردم خواهد برد و مردم و عابران پیاده به او نیاز خواهند داشت. تروایس با تاکسی خود این آمادگی را پیدا میکند علیه وضع موجود و نابرابری و آشفتگی که هر روز در درون و بیرون تاکسی میبیند بغُرد و خود را در موقعیت اعتراض قرار دهد. تاکسی در حیات درونی تراویس به عنوان یک انسان خاموش که به دنبال فرصتی برای ابراز وجود است نقشی پیچیده ایفا میکند. تاکسی فضایی را برای حرکت و اعتراض تروایس بوجود میآورد ولی خرد او را بیدار نمیکند و او را در نحوه برخورد و کنش اجتماعی و فرهنگی رشد نمیدهد. ساختار و فضایی که "حرکت" را برای تراویس بوجود میآورد نمیتواند او را به مقصدی برساند و در نهایت او را متلاشی و نابود میکند. تراویس با تاکسی در شهر، حرکت بودگیِ خود را آغاز میکند اما هیچ مقصدی را پیشبینی نمیکند تا بدانجا برسد و "باشد". زن در دو تصویر برای راننده تاکسی وجود دارد؛ زنی آرمانی و زن روسپی. بتسی نقش زن آرمانی را دارد. تراویس، بتسی را تا حد فرشتهای آسمانی ارتقاء میدهد؛ " مثل یک فرشته ظاهر شد. دور از این فاضلاب روباز، دور از این توده کثیف، دست هیچکس نمیرسد به او". بتسی زنی زیبا، باهوش و جاهطلب و آدمهای معمولی نظر او را جلب نمیکنند. ولی غیر معمولی بودن تروایس برای او سویه منفی دارد و از تراویس فاصله میگیرد. در برابر این فرشته، آیریس قرار دارد که چهارده یا پانزده سال بیشتر ندارد لباسی شُل و وِل پوشیده و رنگ به چهره ندارد، یک روسپی هیپی که حضورش در خیابان قسمتی از هویت و زندگی او به شمار میآید. در اینجا با دو تصویر کاملا متضاد از دو زن در سطح شهر روبروییم. از یک سو، بتسی یک زن اسطورهای و کهن الگویی از زره عقل و مدیریت که ذاتش دست نیافتنی است و از سوی دیگر آیریس زنی که همچون کالایی تودهای تجلی اسطورهای و شاعرانهاش را از دست داده و تبدیل شده به کالایی تزیینی که در خیابانها به فروش گذاشته میشود. این کالای تزیینی بیتردید محصول گسترش مدرنیته است که چهره خاص این عصر و زمانه است. محل حضور این دوگانگی زن، شهر است؛ شهر مدرن نیویورک. شهر تصویر دوگانه زن را منعکس میکند، تصویر روسپی و تصویر کهنالگوی زن همچون مادر. شهر نیز دارای تصویر دوگانه میگردد؛ روسپی و مادر. تروایس با تاکسی خود این فاصله دوگانه را در سطح شهر طی میکند. او بین دو "من" در حرکت است و دچار بحران و از خودبیگانگی میگردد. این بحران شخصیتی و از خودبیگانگی درون نظام اجتماعی شهر مصرفگرایی همچون نیویورک، معلول جامعهای است که انحطاط و تباهی از عملکرد و ساختار عادی زندگی در نیویورک نشات میگیرد. در عصر حاضر، سوژه مدرن برخلاف پیشرفت تکنولوژیکی و سرعت شکننده زمان، ناآگاه و کم خرد است. گاه نفع اندک را بر سود بسیار ترجیح میدهد و گاهی ضرر آشکار را بر نفع صریح برتری میدهد. انسان معتقد به عقلانیت مدرن، هر چیزی را که خلق میکند دیری نمیپاید که موجب نابودی خود میگردد. بحرانی که تراویس در آن گرفتار است بیشتر از آنکه بحران فقر، بیکاری و فقدان حقوق فردی و بشری باشد بحران خرد و عقل است، عقلانیتی که عاری از اخلاق است. منطق عقلانیت ابزاری که عمدتا به سبب سلطه یافتن سیستم بر زندگی روزمره تحمیل میشود منطقهای اخلاقی و عاطفی متناسب با زندگی روزمره را تحت الشعاع قرار میدهند. در دنیای مدرن نیویورک، روش زندگی بر مبنای عقلانیت فاقد ارزشهای اخلاقی بنیان یافته است و نیروهای متنازع و قدرتمند جامعه، تراویس را به سوی خود میکشد و او نمیداند که به کدام سو قدم برمیدارد.
