«ماش» یکی از حبوبات بسیار مفید و غنی است. با این که زادگاه اولیه آن ایران است اما روز به روز کمتر استفاده می شود و در حال فراموش شدن است. شاید اگر از خواص فراوان آن مطلع شوید، به مصرف بیشتر آن راغب شوید. یکی از اصیل ترین غذاهای ایرانی آش ماش است. این دانه خاص ایران و خاورمیانه است و مصرف آن در دیگر مناطق دنیا رواج زیادی ندارد. دانه ماش، حاوی بسیاری از مواد مورد نیاز بدن است و در عین حال کالری کمی دارد. به این ترتیب پرخاصیت و غیرچاق کننده است و بهتر است در دوران رژیم لاغری حداقل هفته ای یک بار از ماش استفاده شود؛ چرا كه بسیار زود هضم و غیر نفاخ است و به علت دارا بودن ویتامین A و D نیازهای بدن ما را تامین می کند و برای تقویت اعصاب و بینایی مفید است. پتاسیم ماش نیز فراوان است بنابراین مصرف آن برای مبتلایان به پرفشاری خون، توصیه می شود. ماش از نظر منگنز و سلنیوم که خاصیت آنتی اكسیدانی دارند، نیز غنی است و مصرف آن موجب پیشگیری از بیماری های مزمن می شود. از سوی دیگر، این ماده غذایی کاهش دهنده قند و چربی خون است. ماش برای درمان اسهال نیز مفید است. ضمن اینکه زودهضم بوده و از آنجا که ماده غذایی متعادلی است مصرف آن به دیابتی ها نیز توصیه می شود. البته بهتر است كه این ماده غذایی به صورت جوانه مصرف شود. استفاده از ماش به شكل جوانه خواص آن را چند برابر می كند؛ چرا كه فرآیند جوانه زدن باعث می شود همه مواد مغذی به ویژه آهن افزایش یابد. بنابراین برای مبتلایان به کم خونی بسیار مفید است. مصرف ماش ممنوعیتی برای هیچ ** ندارد؛ اما کسانی که اسیداوریک یا نقرس دارند، باید موادغذایی حاوی پروتئین را که پورین گیاهی دارند، محدود کنند. البته ترکیبات پورینی در ماش نسبتا کم است و لازم نیست این افراد نیز ماش را از برنامه غذایی خود کاملا حذف کنند؛ بلكه تنها محدودیت به مصرف آن كفایت می كند.
