نویسنده/ مترجمان: بنجامین استریک/ علی حجتی، نجمه رضاسلطانی کاربرد نوروفیدبک و بیوفیدبک در روان شناسی ورزش روانشناسی ورزش با عوامل روانشناسی مربوط به عملکرد و همکاری در ورزش، تمرینات بدنی و انواع دیگر فعالیت‌های فیزیکی سر‌و‌کار دارد. اولین آزمایشگاه (لابراتوار) روانشناسی ورزش در سال 1920 و در برلین آلمان تأسیس شد. بعدی به فاصله کمی از آن در روسیه و در سال 1925 نیز اولین لابراتوار روانشناسی ورزش در دانشگاه ایلینویس در آمریکای شمالی و توسط کلمان گریفیث روانشناس تأسیس شدند. گریفیث اولین کتاب روانشناسی ورزشی را در سال 1926 نوشت. ورزشکاران زبده اغلب حرکات پیچیده را طوری انجام می‌دهند که به نظر می‌رسد بدون کمترین هوشیاری و آگاهی و بصورت خودکار انجام می‌شوند. به این حالت اصطلاحا? بودن در 'Zone' یا « خودکار شدن رفتار » می‌گویند. این ویژگی اغلب مرتبط با تمرکز و توجه بیرونی است. این افراد در هنگام ورزش بجای توجه هوشیارانه به حرکات درونی (مثل دست‌ها و پاها)، بر جنبه‌های خارجی از قبیل توپ، هدف، بسکت و ... توجه می‌کنند. یکی از مهم ترین عوامل عملکرد بهینه ورزشکاران در میدان رقابت، تنظیم توجه بگونه ای است که تلاش هوشیارانه کمی لازم دارد. عملکرد ضعیف، به دلیل پردازش هوشیار و تلاشمند اطلاعات است. نتیجه چنین حالتی، تحریک زیاد حرکات ماهیچه‌ای و درگیری زیاد نیمکره چپ، قبل و در حین انجام تکلیف است. در صورتیکه در عملکرد بهینه، ورزشکار بر حرکات خود تمرکز نکرده و تمام توجه خود را معطوف به اهداف خارجی می‌کند. به عبارت دیگر، کنترل دقیق و هوشیارانه حرکات بدنی، اثربخشی کمتر از کنترل ناهشیار و خودکار حرکات بدنی ( و در عوض توجه به محرکات بیرونی ) داشته، و باعث افزایش اضطراب و افت عملکرد می‌شود. اضطراب بوجود آمده، هیجانات منفی را به‌همراه می‌آورد و ورزشکار را مجبور می‌سازد تا به جای توجه به محرکات بیرونی، توجه خود را معطوف افکار و هیجانات منفی خود کند و در کل یک بازی احساسی ارائه دهد. انتشارات دانژه
