نویسنده: دکتر فرزام پروا موضوع اختلالهای شخصیتی، چه برای روانپزشکان و چه برای روانشناسان همواره موضوعی بوده است چالش برانگیز و با پرسشهای بسیار، در حالیکه بیتوجهی به این موضوع میتواند در امر درمان تقریباً تمام اختلالات دیگر تأثیر منفی بگذارد. غامض بودن موضوع چه از نظر تشخیصی و چه از نظر درمانی باعث شده که در آموزش نیز معمولاً وقت کمتری به این اختلالات اختصاص داده شود. در حالیکه شیوع بالای این اختلالات، و پیوندهای مهمی که این دسته از اختلالها با شرایط ناگوار خانوادگی و تربیتی دارد، میطلبد که به آنها اهمیت بیشتری داده شود. وقتی موضوع اختلال شخصیت مرزی است، و علائم کوتاهمدت روانپریشی و عوارض ناشی از مصرف مواد نیز به تابلوی بیماری اضافه میشود، بر غرابت و پیچیدگی موضوع افزوده میگردد، موضوعی که بررسی همه جانبۀ آن، مستلزم بررسی و مرور دوبارۀ مسألۀ نوروزها و سایکوزهاست؛ چه چنین پنداشته میشود که این بیماری در مرز بین نوروز و سایکوز قرار دارد. اگر فردِ دارای این شخصیت، بتواند غیر از راه کلام، از طریق نقاشی نیز به بیان منویات خود بپردازد، روزنهای به این سرزمین ناشناخته باز میکند، و این همان کاری است که شکیلا، یکی از مراجعان خانۀ خورشید (اولین مرکز گذری کاهش آسیب اعتیاد زنان) کرده است. نگارنده بنابر تجربیاتی که سالها در مراکز مختلف با افراد مبتلا به این اختلال داشته، کوشیده خواننده را با خود به سفری ببرد که به قول خود او، از «شهرهای» گوناگونی- از نقاشیهای ونگوگ و کتاب زرتشت نیچه گرفته تا شاهنامه و برخی آثار سینمایی و دراماتیک- عبور میکند و نه تنها روانپریشی و علائم اختلال مرزی را مرور میکند، بلکه در انتها به برخی مسائل اخلاقی در حوزۀ روح و روان میپردازد. انتشارات ارجمند