به خجالت بگو خدا نگهدار

نویسندگان/ مترجم: ریچارد بروزوویچ، لیندا چیس/ لیلا شریفی

تمام فعالیت‌ های این کتاب برای فرزند شما مفید خواهد بود و اگر شما هم فرد کم‌ رویی هستید، شاید برای شما هم مفید باشد! هر چند که ممکن است بعضی از کودکان نیاز به کمک بیشتری داشته باشند.


کم‌رویی در میان کودکان بسیار رایج است. از هر سه بزرگسال، یک نفر می‌گوید که دوره‌ای از کودکی خود کم رو بوده است. بیشتر والدین فکر می‌کنند که کم‌رویی از سر فرزندانشان خواهد افتاد، امّا اگر فرزند شما دوره‌های کم رویی قابل توجهی که بیش از شش ماه طول کشیده باشد، داشته است، مشکل کم‌رویی او شاید به یک الگوی رفتاری تبدیل شده است و این الگویی است که بی‌تردید باید شکسته شود.
کم رو بودن خوب نیست. من این را خیلی خوب می‌دانم؛ زیرا خودم در کودکی و نوجوانی خجالتی بودم. دوست نداشتم در کلاس صحبت کنم، از ملاقات با افراد جدید متنفر بودم و دوستان زیادی نداشتم؛ زیرا از این‌که به بچه‌های دیگر دست بدهم خیلی خجالت می‌کشیدم. تا اواسط بیست سالگی یاد نگرفتم بر کم‌رویی‌ام غلبه کنم. اگر چه بیشتر مردم مرا فردی برون‌گرا می‌دانند، اما هنوز در درون احساس یک شخص کم‌رو را دارم. این وضعیت را برای کسی آرزو نمی‌کنم و مطمئنم شما هم همین احساس را دارید.
بیشتر بچه‌های خجالتی در سنین بسیار پایین حتی در چند ماهگی علایم اضطراب و گوش به زنگ بودن (اصطلاحی در روانشناسی) را از خود نشان می‌دهند. دانشمندان می‌گویند که: یک ژن برای کم‌رویی وجود دارد که اگر کودکان با این ژن متولد شوند، مغزشان آماده‌ی عکس‌العمل نشان دادن به اضطراب بیشتر و ترس از بچه‌هایی است که این ژن را ندارند.
خبر خوب این است که کودکان می‌توانند برای غلبه بر استعداد ژنتیکی خود برای کم رویی مهارت‌های رفتاری، اجتماعی و عاطفی را بیاموزند. در واقع مطالعاتی که آزمون‌های استانداردی برای ارزیابی رفتار و شخصیت به کار می‌گیرند، نشان می‌دهند کودکانی که مهارت‌های غلبه بر کم‌رویی را در سنین پایین فرا گرفته‌اند، از کودکانی که هرگز خجالتی نبوده‌اند، قابل تشخیص نیستند.
نویسندگان این کتاب، فعالیت‌هایی را که معرفی کرده‌اند، برای کمک به حل مشکل کم رویی کودکان بی‌شماری به کار برده‌اند. آن‌ها به فرزند شما آموزش می‌دهند تا در مواجهه با اضطراب یا ترس، آرام و خونسرد باشند، تا مهارت‌های پایه‌ای تعاملات اجتماعی، مانند داشتن ارتباط چشمی و لبخند زدن را فرا بگیرند و افکار عیب‌جویانه منفی خود را به افکار مثبت تبدیل کنند.
مرز باریکی بین کم‌رویی و اضطراب وجود دارد. اگر احساس می‌کنید که فرزندتان از این مرز عبور کرده است، باید به دنبال راهکاری تخصصی باشید. اگر احساس می‌کنید که کم‌رویی، او را از فعالیت‌های عادی مناسب سنّش مانند پیوستن به یک تیم یا انجمن و یا رفتن به خانه بچه‌های دیگری برای بازی کردن باز داشته است، می‌بایست به دنبال یک مشاور روان‌شناس خبره باشید. این کتاب تمرین، به عنوان راهی برای تقویت مهارت‌هایی که فرزندتان در مشاوره می‌آموزد، فوق‌العاده باارزش است.

انتشارات اندیشه معاصر