مبلمان به طور کلی انواع میز، صندلی، مبل، بوفه و... را شامل می شود که مجموعاً عناصر غیرساختاری معماری داخلی را شکل می دهند. انجام فعالیت های گوناگون نیاز به مبلمان متناسب دارد و از این طریق محیط شکل مناسب مسکونی می گیرد. انتخاب انواع مبلمان به لحاظ اندازه، طرح، رنگ و... در ارتباط نزدیک با اندازه خانه و فضای مورد نظر، روحیه ساکنان و نوع استفاده از آن قرار دارد. به طور کلی میان مبلمان و عناصر ساختاری (کف، دیوار، سقف، پله و...) یک فضا، دو نوع ارتباط می تواند وجود داشته باشد. ۱) اجزای مبلمان به صورت آزادانه و به راحتی در فضا قرار می گیرد و چیدمان های مختلف آن امکان پذیر است؛ و شرایط انجام فعالیت را مهیا می سازد. این چیدمان بیشتر برای خانه های بزرگ و متوسط پذیرفتنی است. ۲) مبلمان در یک یا چند جزء خود ارتباط تنگاتنگ با فضا دارد و براساس شکل فضا و محل استقرار، انتخاب یا طراحی می شود. به این نوع مبلمان درون ساخت گفته می شود و عمدتاً برای خانه های کوچک و استفاده بهینه از فضا مناسب است. امروزه کوچک شدن الگوی محل سکونت امری ناگزیر است که به دنبال افزایش دائم جمعیت و تراکم بافت شهری رایج شده است. خوشبختانه این امر همیشه به همراه کاهش نیازهای فضایی و فعالیتی نیست. از سوی دیگر دستیابی به رفاه و کیفیت مطلوب محیط زندگی، در خانه های کوچک نیز امکان پذیر است. آشنایی با نکات زیر در مورد مبلمان درون ساخت برای استفاده هرچه بهتر از فضا همراه با دکوراسیون مناسب، مفید است. ۳) انتخاب فرم و طرح در مبلمان درون ساخت با محدودیت زیادی روبه رو نیست و بیشتر به ایده های خلاقانه طراح و افراد خانه برای بهره مندی هرچه بیشتر از فضا مربوط است تا انواع وسایل معمول که تحت عنوان مبلمان منزل در فروشگاه ها عرضه می شود. ۴) استفاده جداگانه و مستقل از هر یک از اثاث خانه به وضوح نیاز به فضای بیشتر را الزامی می سازد، زیرا هر یک از وسایل (از بوفه تا آباژور) دارای حریم فیزیکی در پیرامون خود هستند. استفاده چندمنظوره از وسایل کاملاً با ماهیت مبلمان درون ساخت هماهنگ است و از طریق آن با کمترین فضا می توان بیشترین نیازها را پاسخ داد. ۵) استفاده کامل از انواع وسایلی که براساس شکل فضا طراحی شده باشند موجب می شود انعطاف پذیری و تنوع بخشیدن به دکوراسیون به لحاظ فرم و شکل به مرور زمان کاهش یابد و به تنوع در رنگ و جزییات مربوط به آن محدود شود. بنابراین دقت نظر در طراحی این وسایل برای افزایش آرامش و ممانعت از آشفتگی ظاهری ضروری است.همچنین این نکته را نباید فراموش کرد که نمی توان تمام وسایل خانه را به این ترتیب تدارک دید، چون بعد از مدتی یکنواختی و کسالت را به دنبال دارد. بنابراین استفاده از آن تا حد نیازهای فعالیتی فیزیکی کافی است و برخی وسایل هم باید آزادانه چیده شوند. ۶) در گوشه هایی از فضا که بسته هستند و در معرض رفت و آمد قرار ندارند، یا دو سمت شومینه به ویژه اگر در کنج واقع شده باشد با تعبیه نیمکت یا سکوهایی می توان فضای نشیمن مناسب بدون مبل یا با استفاده از یک یا دو مبل آزاد به وجود آورد. (فضای زیر نیمکت یا سکو نیز قابل استفاده است.) ۷) در تلفیق انواع وسایل، چارچوب و قالب خاص وجود ندارد، مثلاً یک کتابخانه می تواند با بوفه، میز صوتی تصویری، قسمت نشیمن و حتی شومینه ترکیب شود. مناسب ترین شیوه آن است که بیشترین نزدیکی را با خواست افراد داشته باشد. ۸) اولین گام برای استفاده از این نوع مبلمان، تشخیص نیازها و خواست ساکنان و مشخصات فضا برای ارائه یک ایده کلی و مناسب است. سپس طرح با توجه به جزییات و اندازه های موجود و لازم براساس انتظاراتی که از مبلمان راحت و شیک می رود به کمک طراحان، سازندگان یا انواع کتاب ها و مجلات ویژه تهیه می شود. این به معنای آن است که داشتن ایده مناسب به تنهایی متضمن ارائه نتیجه مطلوب نیست بلکه ایده خوب همراه با طرح هنرمندانه و کیفیت مناسب اجراست که جذابیت را به همراه کارایی ایجاد می کند. ۹) به نظر بسیاری از افراد، استفاده از مبلمان درون ساخت نامتعارف است و هزینه انجام دکوراسیون درون ساخت بیش از هزینه خرید تک تک وسایل مورد نیاز به نظر می رسد. اما نکته مهم استفاده چندمنظوره از این نوع مبلمان و تامین حداکثر نیازها در حداقل فضاست که نیاز به خرید خرده ریزها را کاهش می دهد. از سوی دیگر چون ساخت و تهیه این مبلمان در هماهنگی با ابعاد و اندازه فضاست، معمولاً زیبایی، آرامش و تعادل بیشتری را نیز در خانه ایجاد می کند.
