باغ چشمه بلقيس چرام كهگيلويه گستره اي پردرخت است كه در آغوش حصارهاي كوتاه سنگي جاي گرفته است. باغي است در دره اي پير كه بيدهاي مجنون را درون و گرداگرد خود سال هاست با زيبايي خويش حيران كرده است. بوي نشاي شاليزارها، چرام را دربر گرفته است و روستاي كوچك قنبرآباد در كنار كشتزارها رخ مي نماياند. جاده پيچ در پيچ ما را به باغ بزرگ و زيباي چشمه بلقيس مي رساند. باغ بزرگ بر تپه و در قلبچشمه خروشان بلقيس قرار دارد. درختان سرو، انار، ليموترش و شيرين، سيب،بيد مجنون، انگور و نخل هاي تزئيني و گياهان متنوع ديگر، مجموعه پيچيده و شگفت انگيزي را فراهم آورده كه آدمي را به اين فكر وا مي دارد كه سازنده آن از تمام نقاط، نقبي به گياهان زده است. دهانه كوه شمالي در چرام، پذيراي باغ پر از نخلي است كه چشمه بلقيس را در جويبارهاي مشبك و با اصول معماري جالب توجه در خود دارد. نهرها پس ازگذر از جاي جاي باغ و تراوش خنكاي خود به گردشگران،به استخري به وسعت ۱۰ متر و ارتفاع ۱/۵ متر مي ريزد. نهرهاي بزرگ با معماري سنتي خاص و پس از ريزش در استخر، دشت پر عطش چرام را سيراب مي كند. باغچه اي به شعاع ۴ متر در درون حوض آب، نشان از هنرمندانه ترين صنعت ساخت بشر است. هيچ مسافري دلزده نمي شود و چرامي ها، خود بيش از سايرين هواي پاك و مهربان چشمه بلقيس افسونگر را به شش ها فرو مي برند. امروز چشمه بلقيس كهگيلويه با قدم هايي استوار و وفادار به وطن خود، ميزبان هزاران گردشگر است كه اميد است با دست هايي پر از سبد هواي پاك و روحي پرطراوت به سرپناه خود برگردند. چشمه بلقيس ۳۸ هزار و ۹۶۰ مترمربع وسعت دارد و به گفته اهالي منطقه در اواخر دوره ساساني و اوايل دوره اسلامي توسط زني به نام بلقيس احداث شده است. باغ فعلي چشمه بلقيس در اوايل دوره پهلوي احداث شده است.
