نویسنده: مهری رحمانی روان‌شناسی تمارض زمانی فرد خود را به مریضی می‌زند تا از دیگران امتیاز بگیرد و هم‌چنین زمانی سعی در حفظ بیماریش دارد. به این حالات تمارض گفته می‌شود که سرایت بیماری بدون میکروب و از طریق رفتارهای غلط بیمار صورت می‌گیرد. فردی که تمارض می‌کند، بیماریش را وسیله اعمال دیکتاتوری خویش قرار داده و با ترساندن دیگران از مردنش همه را ساکت می‌کند. در این مواقع افراد خانواده باید بدانند که چه رفتار بالغانه‌ای باید در برابر رفتار کودکانه وی داشته باشند. نکتهقابل توجه آن است که با نصیحت، محکوم کردن تمارض‌کننده، یا مهربانی افراطی به او مشکلی حل نخواهد شد. انتشارات نسل نواندیش
