ویسنده/ مترجم: اریک فروم/ ا. صبوری آناتومی ویرانسازی انسان در یک آزمایش بزرگ تعداد قابل توجهی از میمونها را به شکل تصادفی به دو گروه تقسیم کرده اند. گروه اول یا گروه آزمایشی را در محوطه ای قرار داده و دورشان را با سیم خاردار محصور کرده اند، به طوری که میمونها نتوانند به فضای وسیع تری دست بیابند و گروه دوم را در فضای بسیار وسیع تری قرار داده اند. این دو گروه به مدت چند ماه تحت مشاهده پژوهشگران بودند و تمام علایم پرخاشگری آنان ثبت می شد. سرانجام به این نتیجه رسیدند که بروز پرخاشگری در میمونهایی که در فضای محدود بودند یعنی جمعیت متراکم بود به لحاظ کم�'ی یازده برابر و به لحاظ کیفی نیز به همان نسبت بیش از میمونهای دیگر بود. نتیجه این آزمایش در مورد انسانها نیز صادق است. جالب توجه این است که اگر جامعه ای پول زیادی برای پیشگیری از پرخاشگری هزینه کند، علاوه بر آسایش و راحتی دانشجویان، نفع اقتصادی هم خواهد داشت. زیرا افراد پرخاشگر و همه افرادی که آرامش روانی ندارند تولید علمی، صنعتی و...آنان کاهش یافته و به علاوه به بروز رفتارهایی منجر می شود که برای جامعه زیان اقتصادی دارد... انتشارات پویش
