چابهار را بهشت گمشده ایران می خوانند خلیجی که کمتر بین ایرانیان شناخته شده اما زیبایی های طبیعی و گردشگری اش آنقدر زیاد است که این منطقه را جزو بی نظیرترین مناطق گردشگری دنیا محسوب کرده است. همه ساله با وزیدن گرفتن بادهای موسمی با نام «مونسون» تعداد زیادی از مسافران و گردشگران که از پیشروی جبهه هوای گرم تابستانی در کشور به تنگ آمده اند همراه با این بادها به چابهار سفر می کنند. بادهای مونسون که خاستگاه آن اقیانوس هند است همه ساله در فصل تابستان آب و هوای گرم چابهار را طراوت بخشیده و انگیزه لازم را در گردشگران علاقه مند سفر به خنک ترین بندر جنوب کشورفراهم می سازد. وزش بادهای موسمی یا مونسون، به دلیل اختلاف شدید درجه حرارت بین دو حوزه بزرگ اقلیمی یعنی ارتفاعات هندوکش و اقیانوس هند به وجود می آید و موجب تولید بادهای باران آور تابستانی در بندر چابهار در جنوب شرق ایران می شود. وزش بادهای موسمی مونسون در ایام تابستان از اقیانوس هند به ساحل چابهار از گذشته همواره به عنوان یکی از عوامل طبیعی این منطقه در جذب گردشگر محسوب می شده است. این بادهای فصلی با شدت و ضعف تا پایان شهریور ادامه دارد و در شرایطی باعث بادهای شدید و مرطوب و باران های سیل آسا می شود و حتی می تواند مناطق مرکزی کشور را تحت تاثیر و نفوذ قرار دهد. وزش این بادها، باعث می شود تا در فصل تابستان و گرم ترین ماه های سال، هوای چابهار بیش از اندازه گرم نباشد و چابهار را به خنک ترین بندر جنوب کشور در تابستان تبدیل کرده است. وجود ظرفیت های خدادادی و بکر شامل جاذبه های طبیعی مانند کوه های مینیاتوری، گل فشان، بندر بکر، میوه های گرمسیری، آبزیان متنوع و برگزاری جشنواره تابستانی با حضور هنرمندان کشوری هر یک در جایگاه خود در جذب جهانگردان و گردشگران سهیم هستند. چابهار را بهشت گمشده ایران می خوانند خلیجی که کمتر بین ایرانیان شناخته شده اما زیبایی های طبیعی و گردشگری اش آنقدر زیاد است که این منطقه را جزو بی نظیرترین مناطق گردشگری دنیا محسوب کرده است. تالاب لیپار تالاب لیپار در نزدیکی روستای رمین و در 15 کیلومتری شرق چابهار در مسیر جاده ساحلی چابهار - گواتر قرار گرفته است. لیپار چشم انداز فوق العاده ای دارد به گونه ای که رویش گونه های بلوط و گزنه در آب صحنه فوق العاده زیبایی خلق کرده که در هیچ جای دیگر ایران دیده نمی شود. تالاب لیپار از مناطق زیبا و طبیعی چابهار است که در آن پرندگانی چون لک لک، طاووس، کبک و مرغ ماهی خوار زندگی می کنند. همجوار با این تالاب زیبا منطقه ای با نام دشتار قرار دارد که بومیان به آن عروس نیز می گویند، علت این نامگذاری زیبایی منطقه و وجود درختان سرسبز و خرم است که می تواند پذیرای علاقه مندان به طبیعت باشد. (دشتار در زبان بلوچ به دخترانی اطلاق می شود که هنوز ازدواج نکرده اند.) در این منطقه پنبه هایی وحشی به عمل می آید که بومیان از آن تشک و بالش تهیه می کنند. همچنین این منطقه، تاریخی طولانی را یدک می کشد و دارای جاذبه هایی از جمله چاه های عمیق و گورستان های تاریخی است. جنگل حرا این جنگل زیبا در ناحیه ساحلی خلیج گواتر در نزدیکی محلی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می ریزد قرار دارد و درختان آن همراه با جزر و مد دریا در طی روز و شب به زیر آب رفته و باری دیگر سر از آب بیرون می آوردند. حرا درختچه ای است که در مرداب های نواحی گرم در کرانه های عربستان، مصر و جنوب ایران می روید. ساحل صخره ای دریا بزرگ در کناره های دریای عمان و در قسمت جنوبی شهرستان چابهار، صخره های بزرگی در اثر پیشروی آب دریا و فرسایش سنگ های رسوبی به وجود آمده که چشم انداز زیبایی را تشکیل داده است. این بخش از سواحل را به خصوص در هنگام غروب آفتاب می توان به عنوان یکی از دیدنی ترین سواحل جنوبی ایران نام برد زیرا با دیواره های صخره ای و مناظر دلنشین مانند آکواریومی طبیعی با انواع ماهی ها و زمین هموار، بینندگان را به شگفتی و تحسین وا می دارد. در این ساحل به دلیل برخورد موج ها با صخره های ساحل مناظر زیبایی به وجود می آید که آن را موج فشان می نامند. ارتفاع امواج در این ساحل به بیش از 2 متر می رسد و در فصل تابستان و همزمان با وزیدن باد های مونسون به عنوان یکی از جاذبه های طبعی برای گردشگران و مسافران محسوب می شود. رودخانه باهوکلات این رودخانه یکی از پرآب ترین رودهای بلوچستان و عامل اصلی حیات در جنوب این منطقه محسوب می شود و محلی برای زندگی تمساح ایرانی است. تمساح پوزه کوتاه ایرانی بازمانده خزندگانی است که در حدود 265 میلیون سال پیش می زیسته اند. در حوزه حیات وحش نیز تمساح پوزه کوتاه برجسته ترین موجود منطقه چابهار است که به طور طبیعی و آزاد زندگی می کند. زیستگاه اصلی این تمساح که به نام محلی گاندو خوانده می شود، حدود 380 هزار هکتار مساحت دارد که بخشی از آن در چابهار و بخش دیگر آن در شهرستان ایرانشهر واقع شده است. تمساح پوزه کوتاه در برکه های راسک، باهوکلات و باتلاق های دلگان زندگی می کند و تنها نوع تمساح ایران است که ارزش ملی و بین المللی دارد. طول این جانور تا چهار متر می رسد و قوی ترین عضو آن دمش است. تپه های گل فشان یکی از جاذبه های منحصر به فرد در دنیا و همچنین از زیبایی های بندر چابهار و کنارک است. در شمال غربی چابهار و در 20 کیلومتری روستای کهیر سه تپه کوچک گل فشان به ارتفاع 10 الی 20 متر وجود دارد که دوتای آنها از چندین سال پیش خاموش شده و سومین آنها که هنوز فعال است، گلی سرد و طوسی رنگ از دهانه آن تراوش می کند. این تپه ها با پرتاب حباب های گل و لای از ژرفای زمین، چشم هر بیننده ای را خیره می کند، مردم محلی از این گل و لای برای درمان بیماری ها به ویژه بیماری های پوستی استفاده می کنند. آلاچیق های ساحلی تیس اگر به دنبال فضایی برای استراحت با معماری امروزی می گردید آلاچیق های پلاژ کنار ساحل خلیج چابهار، در مسیر جاده کنارک ـ چابهار مکان مناسبی برای استراحت است. این الاچیق ها در 9 کیلومتری چابهار واقع شده اند و به وسیله جاده ساحلی آسفالته به جاده اصلی متصل می شود. این مکان تفریحی با چشم انداز مناسب برای گردشگران محسوب می شود و با غذاخوری و چایخانه آمادة پذیرایی از مسافران است.
