نویسنده: مهری رحمانی در بیست و دومین شماره از مجموعه «روانشناسی خودمانی» نکاتی درباره شرایط طلاق، عواقب طلاق، و توجه به عدم آسیب دیدن فرزندان پس از متارکۀ پدر و مادر به زبانی ساده درج گردیده است. طلاق موقعی باید صورت بگیرد که بهبود وضعیت زن و مرد و هم فرزندان در آن دیده شود. طلاقی که باعث آسیب دیدن به هر سه طرف شود، مسلما طلاقی غیرمنطقی و از سر عصبیت و لجبازی است. در این میان حداقل باید کسی آسیب ببیند که با خودخواهیها یا بیماریاش نظام خانواده را به هم ریخته و مانع آسایش دیگران شده است. در صورت طلاق، بهتر است فرزندان نزد مادر باشند و پدر سرپرستی و هزینۀ آنها را تقبل کند؛ مگر این که فرزندان ترجیح بدهند که نزد پدر باشند. .. اگه بتونیم به موقع دوستانه از هم جدا شیم دیگه نیازی نیست بچه رو قربانی دعواهای بعد از طلاق کنیم و دیگه نیازی نیست که برای همدیگه پیغام و پسغام های آزار دهنده بفرستیم،می تونیم بعد از طلاق هم دوستانه در کنار فرزندمون باشیم و اگه نتونستیم برای همدیگه همسران خوبی باشیم،لااقل بتونیم برای فرزندمون پدر و مادر خوبی باشیم،در این صورت می شه گفت ما تونستیم به یک طلاق ناب دست پیدا کنیم. انتشارات نسل نواندیش