نویسنده/ مترجم: اروین یالوم/ مهشید یاسایی نامه سرگشادهای به نسل امروز روان درمانگران و بیماران آنها رواندرمانی" فرآیندی تدریجی است که طی آن درمانگر میکوشد بیمار را تا جایی که امکان دارد بشناسد، زیرا تلاش برای تشخیص دادن، دامنه دید درمانگر را محدود میکند و سبب میشود که توانایی فرد در برقراری ارتباط با دیگری کاهش یابد و درمانگر به جنبههایی از بیمار، که با آن تشخیص خاص تناسب ندارد، بیتوجه باشد و به جنبههای جزئی که تشخیص اولیه را تایید میکند، بیش ازحد توجه کند. نگارنده در کتاب حاضر مباحثی همچون: رابطه بیمار و درمانگر، مسائل مختلف در حوزه هدایت درمان، کاربرد رویا در درمان و خطرات و امتیازات رواندرمانگری را بررسی و راهکارهایی را به منظور پیشرفت هرچه بیشتر درمانگران در این زمینه و بهبود بیماران عرضه کرده است، از جمله از تشخیص بپرهیزید، حمایتگر باشید، همدلی بیاموزید، بگذارید بیمار برایتان مهم باشد، درباره مرگ حرف بزنید، از درمان سطحی اجتناب کنید، توجیهات را زیاد جدی نگیرید، به خانه بیمارتان سر بزنید، به اولین رویا توجه کنید، و امتیازات این شغل را قدر بدانید." انتشارات ققنوس