نویسنده / مترجم: کریستین نف/ مهدی قراچه داغی خود دلسوزی به رفتاری گفته می‌شود که فرد مبتلا با افکار منفی خود را در جایگاهی ببیند که کمترین ریسک و کار مثبت از او سر نزند ؛ زیرا از پیش ، هر اقدامی را محکوم به شکست می‌داند و در عوض با غصه خوردن‌های دایم و جلب توجه دیگران بخواهد به خواسته‌هایش دست پیدا کند. حس خود دلسوزی که در واقع شکلی از احساسات به شدت آسیب دیده است ، در اکثر مواقع موجب نابودی همه چیز در اطراف فرد می‌شود. نتیجه این حس معمولا بدبختی و افکار منفی است. وقتی کسی افکار منفی دارد ، به طبع این نوع افکار ، اتفاقات ناخوشایند هم برایش پیش می‌آید. و در همین چرخه ، وقایع ناخوشایند باعث می‌شود فرد بیشتر برای خودش متاسف شود و بیشتر برای خویش دلسوزی کند. و بدین ترتیب این حس خود دلسوزی مرتب خودش را تقویت می‌کند. انتشارات ذهن آویز
