نویسنده: دکتر عبدالله شفیعآبادی اشتغال یکی از اساس ترین فعالیتهای زندگی است و فرد باید سرانجام شغلی را برگزیند و از آن طریق به زندگیاش ادامه دهد. اشتغال از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، زیرا هستی فرد و استمرار جامعه به آن بستگی دارد. شغل نحوه گذران زندگی فرد را مشخص می سازد و اگر افراد در مشاغلی که به تخصص آنان مربوط است به کار مشغول شوند علاوه بر خشنودی و احساس رضایت، مملکت خود را به سوی خودکفایی در زمینههای گوناگون سوق خواهند داد. حصول این هدفها از طریق اعمال درست و جدی راهنمایی شغلی ممکن است، زیرا بدان وسیله به افراد کمک می شود تا براساس شناخت صلاحیتها و محدودیتهای خویش و آشنایی با خصوصیات مشاغل و نیازها و امکانات شغلی جامعه بتوانند به کاری بپردازند که با رضایت خاطر و کارآمدی همراه باشد. انتشارات سمت